به گزارش «خبرگزاری دانشجو»-یادداشت دانشجویی*؛ در کشور یمن سالهاست که اقشار مختلف مردم نسبت به حکمرانی علی عبدالله صالح ناراضی و به آن اعتراض داشتند. مشخصا از دهه گذشته که علی عبدالله صالح برای تحکیم حکومت خود با امریکایی ها از یک سو وبا عربستان از سوی دیگر برعلیه مردم خود و موضوعات مهم منطقه ای توافقات پنهانی بعمل آورد دامنه این اعتراضات گسترده تر شد بگونه ای که در دو سه سال اخیر رژیم یمن با همکاری ارتش سعودی اقدام به سرکوب شدید نظامی با گسیل تانک ها کرد و هم چنین مناطقی وسیع در شمال را بمباران یمن کرد. مطمئنا این لشکر کشی ها و نگرانی ها همگی به خاطر موقعیت بسیار استراتژیکی است که یمن از آن برخوردار است، از آنجایی که یمن در جنوب عربستان ، غرب عمان ، شرق دریای سرخ و در شمال خلیج عدن واقع است اهمیت این کشور دو چندان شده است، از سویی این کشور به تنگه استراتژیک باب‌المندب تسلط دارد که رگ حیاتی کشورهای شاخ آفریقا، عربستان و خصوصاً کشور مصر در انتقال انرژی می‌باشد و از سویی دیگر این کشور از شمال با 1800 کیلومتر مرز مشترک با عربستان و ارتفاعات جبل دخان با ارتفاع 2000 متر بر روی تأسیسات نفتی عربستان احاطه کامل دارد.
اما حمله هوایی عربستان به یمن در هفته های اخیر و گسیل هزاران نفر از نیروهای القاعده به بهانه حمایت از رئیس‌جمهور مستعفی یمن را میتوان همراه با انگیزه‌ها و اهداف متفاوتی دانست، مطمئنا بر کسی پوشیده نیست که عربستان سعودی در سال های اخیر با راه اندازی جنگ های نیابتی در سوریه، عراق و لبنان تلاش زیادی را به منظور کلید زدن یک جنگ طایفه ای میان اهل تسنن و تشیع در منطقه خاور میانه به عمل آورد که البته در رسیدن به هدف خود ناکام ماند. به همین منظور نیز در اقدامی خصمانه در همین راستا این بار تلاش کرد تا با راه اندازی ائتلافی از کشورهای اهل تسنن به عنوان جنگ با حوثی های شیعه خود مستقیما وارد عمل شود ورسما کلید جنگ شیعیان و سنی ها در منطقه را شروع کند. ائتلافی که خیلی زود پوچ بودن و طبل توخالی بودن آن بر همگان نمایان شد. در بدو حمله عربستان سعودی به یمن رسانه های وابسته به این کشور فضا را بگونه ای ترسیم کردند که انگار کل کشورهای سنی پشت سر عربستان سعودی جمع شده اند و در ریشه کن کردن شیعیان یمن متحد شده اند اما تنها دو هفته پس از این عملیات مشخص شد که کل ماجرا شانتاژ خبری بیش نبود. در واقع با اینکه کشورهایی همچون مصر، ترکیه و پاکستان علنا از عربستان سعودی حمایت کردند اما در واقع تا به حال حاضر نشده اند وارد عملیات نظامی گردند.
مصر به دلیل وعده هایی که عربستان سعودی و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مبنی بر کمک های مالی به اقتصاد این کشور (در کنفرانس اقتصادی شرم الشیخ) داشتند از اظهار نظر منفی در این زمینه خودداری نمود و فقط به حمایت شفاهی خود از عربستان سعودی اکتفا نمود و از بدو عملیات به هیچ وجه عملا خود را درگیر نکرد. مردم و ارتش مصر کاملا با حضور مستقیم نظامی مصر در یمن وعلی الخصوص سربازان مصری برای جنگ عربستان بر علیه یمن مخالف می باشند، هم چنین مذهبی های مصر که اکثرا طرفدار اخوان المسلمین هستند نیز به دلیل رفتار وکردار عربستان سعودی نسبت به آنها از وضعیت انزجار به وضعیت دشمنی بر علیه عربستان گرایش پیدا کرده اند. به همین دلایل هم مصری ها ترجیح می دهند سعودی ها در آتشی که خود به پا کرده اند بسوزند. در مورد ترکیه نیز مشخص است که این کشور مثل مصری ها تمایلی به حضور فیزیکی در این عملیات ندارد. ترک ها همچون مذهبی های مصر تمایلات اخوانی دارند و به همین دلیل هم به هیچ وجه نمی توانند با دیدگاه های وهابی عربستانی ها کنار بیاییند. در ضمن بیش از 25 درصد جمعیت ترکیه را علوی ها و شیعیان تشکیل می دهند که در صورت ورود این کشور به یک ائتلاف سنی خطر تحریک احساسات اینان نیز وجود دارد. در مورد پاکستان نیز باید گفت که مجلس این کشور رسما به بی طرفی این کشور رای داد و این کشور نیز هیچگونه تمایلی برای ورود به جنگ عربستان بر علیه یمن ندارد چرا که حدود 20 درصد جمعیت آن را شیعیان تشکیل می دهند و اوضاع داخلی نابسامانی را دارا می باشد که اگر به این نابسمانی داخلی درگیری با طالبان و بیم درگیری با هند را نیز اضافه کنیم مشخص می شود که هر چه قدر هم عربستان سعودی وعده های مالی بدهد ورود این کشور به یک جنگ دیگر آن هم هزاران کیلومتر دورتر از خاک خود هزینه هایی فوق العاده سنگین برای این کشور خواهد داشت
.
بقیه کشورهای حاضر در ائتلاف سعودی هم کم و بیش شرایط مصر، ترکیه و پاکستان را دارا می باشند و به همین دلیل تا به حال مشارکت آنها در ائتلاف فقط ظاهری بوده و عملا عربستان سعودی در این جنگ با کوله باری از شعارها تنها مانده است. در واقع می توان گفت هیچ یک از کشورهای فوق عربستان را در سطحی نمی بینند که بخواهد رهبری کشورهای سنی نشین را در دست بگیرد. با توجه به این مسایل باید گفت عربستان سعودی وارد باتلاقی شده که هر قدمی در آن می گذارد بیشتر در آن غرق می شود. به هر تقدیر هرچند از ابتدای تحولات یمن و از دست رفتن حیاط خلوت آل‌سعود در پی انقلاب مردمی اخیر در یمن، احتمال دخالت نظامی عربستان در یمن وجود داشت، اما شکی نیست که این ماجراجویی خونین، هزینه‌های سنگینی برای حاکمان عربستان و دیگر کشورهای متجاوز خواهد داشت که قابل پیش‌بینی نیست و آتشی که آل سعود با جنگ افروزی در یمن افروخته‌اند، قطعاً دامان آنها و کشورهای متخاصم همراه با آنها را خواهد گرفت، نکته‌ای که پیش از تجاوز عربستان از زبان انقلابیون یمن اعلام شد و آل‌سعود را از دست زدن به ماجراجویی نظامی علیه یمن برحذر داشت.
محمود حسین پور-فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.