توجیه به جای عذرخواهی؛
به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، بهنوش بختیاری در یک برنامه رادیویی گفته بود:"دوست دارم جامعه شناسی بخوانم تا مثلا بعد از توافق هسته ای سریع ذوق زده نشوم و به عواقب و آینده آن فکرکنم، مثلا درباره اینکه بعد از ترکمنچای چه اتفاقی افتاد!" این جملات توسط این بازیگر سینما و تلویزیون به مذاق روزنامه های زنجیره ای خوش نیامد و او را به باد انتقاد گرفتند.
روزنامه آفتاب یزد در صفحه آخر خود یک روز پس از این اظهار نظر این بازیگر نوشته بود: اما او یک بازیگر طنز و شومن است و اندازه همان سلمونی یا بقال می‌توان روی نظرش حساب کرد و بس، ضمن این که چون نیازمند حضور در صداوسیماست و چنین حرف مضحکی زده، حتما به اندازه افراد عادی هم نظرش ارزش ندارد،اما اگر واقعا در فضای آزاد نظر مزخرفی اینچنینی می‌داد، خب می‌گفتیم که بی‌سواد است و از توافقی در این سطح اهمیت، فهمی ندارد و این طبیعی می‌توانست باشد...به هر حال هر کسی حرفش به اندازه خودش ارزش دارد، دلقک به اندازه خودش... اما مضحک آنجاست که دلواپسانی حرف علی اکبرصالحی و جواد ظریف را هم قبول ندارند.
این ادبیات توسط این روزنامه اصلاح طلب چنان زشت و سخیف بود که با واکنش بازیگران، هنرمندان و حتی هم صنفی های روزنامه نگار مواجه شد. بهنوش بختیاری نیز چند روز بعد در واکنش به این جملات گفته بود: گفتن این که آرزویم جامعه شناسی خوندنه که با آگاهی تصمیم بگیرم،آیا توهین است؟؟ یا گفتن جملاتی وقیحانه با ادبیاتی دلقک واروسخیف...دلم شکست که سخن پاک منو با بی رحمی وبی ادبی به سمت خودشون برگردوندن، و شناس و ناشناس شدن منتقد و هتاک و فحاش..با اخلاق وارد شوید تورو به مقدساتتون..امثال من که سالها برای خندیدن مردم کار کردیم نیازی به محکم کردن جای پامون تو صداوسیما نداریم، جای پای ما محکمه، چون با صبر و آبرو و و شرافت و تلاش وسختی های زیاد کار کردیم و زندگی و جای پامونو خدا محکم میکنه...
اما روزنامه آفتاب یزد پس از بیش از یک هفته از مطلب توهین آمیز خود، به جای عذرخواهی از خوانندگان خود و خانم بختیاری، با مثال هایی که هرکس باید در حوزه تخصصی خود اظهار نظر کنند، تلویحا عنوان داشته که بهنوش بختیاری پایش را از گلیمش درازتر کرده و آنچه گفته شد، حق کلام بوده: وقتی از سینما خارج می‌شوم همیشه با این سوال دوستان مواجه می‌شوم که فیلم چطور بود ؟یا بازیگرانش چگونه بازی کردند؟یا سناریو در چه حدی بود ؟یا فیلمبرداری اثر در چه سطحی قرار داشت ؟ و قس علیهذا. بنده هم معمولا در پاسخ به تمام این سوالات ابتدا به این نکته اذعان می‌کنم که پاسخم صرفا از منظر یک انسان عامی‌و معمولی است نه یک کارشناس فیلم.زیرا نه تحصیلات آکادمیک در این زمـــینه دارم و نه اصلا حوزه کاری امارتباطی با فیلم دارد.در واقع با این نوع پاسخ دادن به مخاطبانم می‌قبولانم که هر اظهارنظرم در حد همان سوپرمارکتی سرکوچه مان است چرا که من و او سوادمان در مورد فیلم و متعلقات مربوط به آن تقریبا یکسان است و نمی‌توانیم در حد یک منتقد حرفه ای فیلم به ارزیابی آن بپردازیم.
اما نویسنده مطلب در ادامه توپ را به زمین رسانه های به زعم خود دلواپس می اندازد که ماجرا را بزرگ کرده اند در حالیکه این رسانه ها یادداشت توهین آمیز آفتاب را بازنشر داده بودند و این خواننده و مخاطب بود که قضاوت می کند این مطلب توهین آمیز بود یا نقد منصفانه: حال حکایت ماجراهای اخیر در مورد خانم بهنوش بختیاری همین است.ایشان بارها و بارها گفته اند که سیاسی نیستند.الحق که این گفته شان عین واقعیت و کاملا درست است چرا که اگر غیر این بود خیلی ساده می‌توانستند پی ببرند میان هجمه و جریانی که رسانه‌های دلواپس راه انداخته‌اند و آن چیزی که مقصود و مراد ما بوده تفاوت است.
در پایان نویسنده به جای اینکه از به کاربردن ادبیات سخیف و توهین آمیز در روزنامه خود عذرخواهی کند، سعی کرده با مایه گذاشتن از محمدجواد ظریف، وزیرخارجه ایران، و اینکه او در زمینه دیگر غیر از دیپلماسی نظری نمی دهند، سخنان بهنوش بختیاری را گاف بنامد که اشتباها از دهان او خارج شده است: جان کلام آنکه خانم بهنوش بختیاری قطعا و یقینا متخصص فیلم‌های تلویزیونی اعم از کمدی و غیره هستند و می‌توانند خیلی علمی‌و معقول در باره این فیلم‌ها که اکنون کیفیت شان مورد بحث نیست اظهار نظر نمایند.همانطور که آقای ظریف هم متخصص امور دیپلماسی هستند و وقتی از ایشان در مورد کنسرتی که برگزار شده بود خبرنگاری سوال پرسید ایشان فرمودند تخصصی ندارند در این زمینه و به عنوان یک فرد معمولی حضور داشته، به موسیقی گوش داده و لذت برده اند.اگر ایشان می‌خواست اظهار نظر تخصصی در این زمینه مطرح نمایند مطمئنا یک گاف می‌دادند همانطور که خانم بهنوش بختیاری وقتی آمدند در مورد توافق وین صحبت کنند آن را به اشتباه با ترکمنچای مقایسه کردند!ترکمنچای کجا و وین کجا؟آن جا مملکت را برای در امان بودن فروختند اما اینجا به ملت عزت دادند و آنان را خوشحال نمودند.
به طور کلی، پس ازپایان مذاکرات هسته ای، تحمل منتقد در میان رسانه های دولتی و اصلاح طلب به میزان چشمگیری کاهش پیدا کرده و حتی هر اظهار نظری که کوچکترین چرخشی به سمت نقد مذاکرات داشته باشد را برنمی تابند و آن را نه تنها محکوم که با حملات توهین آمیز و تمسخرآمیزی می کوبند.
ارسال نظرات