آمریکا از کدام مسیر می‌خواهد به ایران نفوذ کند؟

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ اکنون بیش از یک ماه از زمان قرائت بیانیه مشترک ظریف و موگرینی در هتل کوبورگ وین گذشته است. مذاکرات پر فراز و فرود ایران و کشورهای 5+1 این روزها پس از 12 سال، ظاهراً به فرجامی به نام "برجام" رسیده است. با این همه همانطور که پیش بینی می شد؛ چه در ایران و چه در آمریکا، بحث های داغ و چالشی پیرامون پذیرش یا رد توافق مذکور در حال پیگیری است. روند این پیگیری در ایران و آمریکا اما تفاوت هایی دارد. در آمریکا نمایندگان حزب جمهوری خواه در کنگره و سنا، هر روز از احتمال قوی رد توافق هسته ای می گویند اما در ایران سیاست مخفیکارانه و انحصارطلبانه ی دولت روحانی از سویی و روحیه ی محافظه کارانه ی هیات رئیسه ی مجلس از سوی دیگر؛ مجلس را در کوران بحث های چالشی بر سر فرجامِ "برجام" به کما فرستاده است! از طرفی، آمریکایی ها اختیار قبول یا رد توافق را برای کنگره و سنا قائل شده اند ولی در ایران دولتمردان معتقدند مجلس نمی تواند توافق را تصویب یا رد کند!

روی هم رفته فضای کنونی سیاسی-اجتماعی و رسانه ای پیرامون توافق هسته ای، بیشتر پیرامون وزن داده ها و ستانده ها در این بده بستان تاریخی دور می زند. ولیکن آنانکه تاریخ خوانده اند یا درک عمیق تری از چیستی و مفهوم روابط بین الملل در فضای جهان معاصر دارند؛ خوب می دانند که این تنها دکور و ظاهر ماجراست! لازمه رسیدن به چنین درکی برای افراد عادی نیز اندکی فاصله گرفتن از فضای سیاسی-احساسی ایجادشده پیرامون توافق و از بالا نگریستن به موضوع است. به زبان ساده تر؛ یک فرد عاقل هم هیچگاه به صِرفِ تفاهم بر سر یکی از موضوعات مورد اختلاف با دشمنان خونی و زخم خوره خود؛ خیالش از جهت دیگر موضوعات، دشمنی ها و چکهای وصول نشده طرف مقابل راحت نخواهد شد! چه اینکه این توافق نیز هنوز نهایی و اجرایی نشده است! و تفسیر بندهای مختلف آن نیز محل اختلاف. لذا در فضای مذکور؛ خوشبینی به آمریکا چیزی جز حماقت محض نخواهد بود.

وصال به معشوق

علیرغم این منطق ساده و قابل فهم؛ برخی جریانات سیاسی-رسانه ای از ابتدای قرائت بیانیه وین و بلکه پیش از آن؛ آغوش خود را برای یانکی ها باز کرده اند. گویا؛ توافق هسته ای بهانه و وسیله ای برای رسیدن آنان به معشوق شان بوده است! اینگونه برخورد با وصول مشروط و پر از امّا و اگرِ یکی از هزاران چک برگشتی آمریکا در دست ملت ایران، یقیناً غیرعاقلانه، شبهه آمیز و حتی خیانت آمیز است. جریان مذکور سعی دارد به هر قیمتی چهره آمریکا را بزک کرده؛ آرزوی سلفی گرفتن اوباما با برج آزادی را محقق نماید!

البته ناگفته پیداست که عموم مردم ایران؛ به هیچ وجه به دولت آمریکا اعتماد ندارند و هیچگاه آماده دوستی با آن نبوده اند. نتایج یک نظرسنجی از سوی مرکز پژوهش های افکار عمومی و تحولات اجتماعی دانشگاه تهران در دی ماه 93 نشان داده است 76 درصد از مردم کشورمان بر این باور بوده اند که حتی اگر ايران خواسته هاي آمريکا را در مورد برنامه هسته اي خود به طور کامل پذيرفته و اجرا کند٬ باز هم آمریکا به دلایل و بهانه های دیگری به فشارها و تحريم های خود عليه کشورمان ادامه خواهد داد. نتایج یک نظرسنجی دیگر که در خردادماه 94 و توسط مرکز پژوهش و سنجش افکار سازمان صدا و سیما انجام شده است نیز، نشان می دهد که حدود 85 درصد از مردم ایران به آمریکا در پایبندی به تعهداتش در مذاکرات هسته‌ای بی‌اعتمادند.

پیروزی بدون جنگ برای...

رصد تحرکات جریان «ذوق زده» و «عشاق» مک دونالد و کوکاکولا در داخل کشور و مروری بر برخی واقعیات تاریخی در کنار اظهارات صریح مقامات آمریکایی؛ لایه های عمیق تر توافق هسته ای از منظر حریف را آشکار خواهد نمود. چندی پیش روزنامه زنجیره ای شرق در توصیف توافق هسته ای؛ عنوان کتاب ریچارد نیکسون رئیس جمهور  پیشین آمریکا را به عنوان تیتر یک خود انتخاب کرد.:«پیروزی بدون جنگ»!

«پیروزی بدون جنگ» برگرفته از تیتر کتاب خاطرات ریچارد نیکسون رئیس جمهور پیشین آمریکاست که در آن وی نشان می دهد چگونه ایالات متحده از رهگذر مذاکرات و توافق اتمی با شوروی، زمینه‌های فروپاشی آن کشور را از درون فراهم کرده است! جالب آنجاست که تیتر زنجیره ای ها به طور کاملاً اتفاقی! با راهبرد ترسیم شده توسط باراک اوباما در زمینه مذاکرات هسته ای کنونی همخوانی دارد. اوباما دو بار(در مقاطع پس از توافق لوزان و وین) صراحتاً به پیروی از راهبرد نیکسون در برابر شوروی اشاره کرده می گوید: "من به نحوی غریزی استراتژی ای را که پرزیدنت نیکسون و ریگان در دوران جنگ سرد علیه شوروی داشتند درک می کنم و ما همان راهی را می رویم که با شوروی سابق رفتیم."

وی در نطق خود پس از قرائت بیانیه وین نیز می گوید: "مذاکرات ما با شوروی در نهایت به سود آمریکا تمام شد و با ایران نیز همان نتیجه را خواهد داشت؛ این مذاکرات به امن‌تر شدن آمریکا و اسرائیل می‌انجامد." حال با مرور واقعیات گفته شده؛ به نظر شما تکلیف جریان خوشبین به آمریکا چیست؟ ما بدون آنکه بخواهیم درباره این افراد و جریانات قضاوتی قطعی انجام دهیم؛ باید توجه داشته باشیم که چه توافق بشود، چه نشود، ما اکنون وارد فضای «پساتوافق» و زمان اجرایی شدن فاز کلان پروژه آمریکا برای ایران شده ایم. «کالین کال» مشاور امنیت ملی «جو بایدن»؛ چند روز قبل در تایید این واقعیت، در سخنرانی خود در موسسه مطالعات استراتژیک و بین‌المللی در واشنگتن گفته است: "آمریکا یک طرح راهبردی از پیش آماده برای مرحله پساتوافق دارد."

مهدی محمدی کارشناس مسائل هسته ای و استراتژیک در همین زمینه می نویسد:" نشانه‌های روشنی در دست است که ثابت می‌کند توافق هسته‌ای بخشی از یک برنامه – یا شاید بهتر باشد بگوییم تفاهم - بزرگ‌تر است. اگر کمی خطر کنیم، می‌توان ادعا کرد این پازل بزرگ‌تر...اگر نگوییم همه؛ لااقل بخشی از آن- در سطوح نیمه‌پنهان، مذاکره شده و درباره آن تفاهم‌هایی صورت گرفته است. پازل بزرگ حداقل ۳ تکه دارد: مساله هسته‌ای، مساله آینده قدرت در ایران و مساله منطقه. برجام فقط یک تکه از این پازل است که نوری بر آن افکنده شده و بقیه بخش‌ها هنوز در تاریکی قرار دارد. به دلیل بهم پیوستگی عمیق تکه‌های این پازل به یکدیگر و تاثیرات قابل توجهی که تعیین تکلیف هر یک بر دیگری دارد، غیرمنطقی است که فکر کنیم توافق هسته‌ای بدون نظرداشت سرنوشت ۲ تکه دیگر پازل حاصل آمده است."

اجازه نفوذ نخواهیم داد

حال خوب است که به متن سخنان مهم رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجمع جهانی اهل بیت سری بزنیم. ایشان با اشاره به خطر نفوذ آمریکا در کشور و منطقه می فرمایند:" نیّت آنها این بود که از این مذاکرات و از این توافق، وسیله‌ای پیدا کنند برای نفوذ در داخل کشور. ما این راه را بستیم و این راه را به طور قاطع خواهیم بست؛ نه نفوذ اقتصادی آمریکایی‌ها را در کشورمان اجازه خواهیم داد، نه نفوذ سیاسی آنها را، نه حضور سیاسی آنها را، نه نفوذ فرهنگی آنها را؛ با همه‌ی توان -که این توان هم بحمدالله امروز توان زیادی است- مقابله خواهیم کرد؛ اجازه نخواهیم داد. در منطقه هم همین‌جور؛ ... میخواهند عراق را تجزیه کنند؛ اگر بتوانند میخواهند سوریه را تجزیه کنند؛ میخواهند کشورهای کوچک کوچک و تحت‌فرمان به‌وجود بیاورند؛ به حول قوّه‌ی الهی این اتّفاق نخواهد افتاد."

با توجه به آنچه گفته شد؛ به راحتی می توان نقشه آمریکا برای نفوذ در ایران و تغییر نظام جمهوری اسلامی از گذر مذاکرات و توافقنامه هسته ای را درک نموده و مشاهد کرد. از طرفی؛ با مرور تیتر سرمقاله نشریه خط حزب الله در پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری؛-حزب الله جلوی سوء استفاده از متن را می گیرد- و بیانات اخیر معظم له؛ می توان به درک عمیق و به روز ایشان از جریان افکار عمومی داخل کشور و آینده توافق هسته ای اذعان نمود. چه آنکه آنگونه که در ابتدای این گزارش آمد؛ بیش از 85 درصد مردم ایران به آمریکا اعتماد ندارند و آیا حزب الله کیست جز همین مردم؟! شما حزب الله دیگری هم می شناسید؟!

و اما تکلیف ذوق زدگان و عاشقان مک دونالد! واقعیت این است که با توجه به فضای موجود تنها کاری که می توان برای اینان انجام داد؛ «دعا» ست. آنگونه که امام بزرگ امت فرمودند: "و من امیدوارم که خدای تبارک و تعالی ما را بیدار کند و افراد ملت ما را بیدار کند. آنهایی که در خواب هستند، آنهایی که باز هم خواب می‏بینند، آنهایی که خواب امریکا را می‏بینند خدا بیدارشان کند . .."

ختام سخن آنکه نه بر مبنای شعار که بر اساس واقعیات میدانی؛ آمریکا همانند گذشته در مقابله با ملت ایران راهی جز شکست نخواهد داشت. زیرا به یقین استراتژیست هایی که نسخه شوروی را برای ایران می پیچیند؛ نقش حماسه کربلا، نام حسین(ع) و شهیدان غواص ایرانی را نادیده گرفته اند! حق است سخن رهبر انقلاب که:"نه نفوذ اقتصادی آمریکایی‌ها را در کشورمان اجازه خواهیم داد، نه نفوذ سیاسی آنها را، نه حضور سیاسی آنها را، نه نفوذ فرهنگی آنها را؛ با همه‌ی توان -که این توان هم بحمدالله امروز توان زیادی است- مقابله خواهیم کرد؛ اجازه نخواهیم داد."