به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، هاآرتص در گزارشی تحلیلی نوشت: بسیار عجیب است که چرا بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، و رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، با وجود برخورداری از دیدگاههای مشابه، چندان رابطه خوبی ندارند.
در این مقاله آمده است: نخستین سیاست مشابه آنها، مبارزه علیه تروریسم، یکی با گروههای فلسطینی و دیگری با کردها است. هر دو این افراد با منتقدان سرسخت داخلی نیز درگیر هستند: نتانیاهو با احزاب راستگرا و اردوغان با حزب «حرکت ملی» و حزب «جمهوریخواه خلق» و البته هر دو با مردمی که از سیاستهای خصمانه آنها به بهانه مبارزه با تروریسم خسته شدهاند.
بر اساس این گزارش، مشخص است که تنها راه خروج از بحران و کاهش درگیری برای هر دو نفر، مصالحه با طرف مقابل است؛ با این حال، هم اردوغان و هم نتانیاهو مصالحه را تسلیم در برابر دشمنی تلقی میکنند که تنها هدفش نابودی آنها است.
در ادامه این گزارش آمده است: گرچه اردوغان و نتانیاهو ادعا میکنند به ترتیب با کردها و فلسطینیها حاضر به گفتگو نیستند، حقیقت این است که هر دوی آنها مذاکراتی برای برقراری آتشبس و حتی تبادل زندانی با طرفهای درگیر انجام دادهاند.
در این میان، اردوغان بار بیشتری را بر دوش میکشد. او باید تمام تلاش خود را برای پیروزی حزبش در انتخابات اول نوامبر (۱۰ آبان) به منظور به دست آوردن دست کم حدود دو سوم ۵۵۰ کرسی مجلس به کار ببندد تا بتواند دولت مستقلی تشکیل و قانون اساسی را تغییر دهد.
او میخواهد مانند همتای مصریاش عبدالفتاح سیسی، رئیسجمهوری مقتدر باشد که قانون اساسی نتواند دست و پایش را ببندد. پرسش اساسی این است که او چطور خواهد توانست از این شرایط به نفع خود سود ببرد؟
مردم ترکیه نیز مانند صهیونیستها، اردوغان را مسئول مرگ سربازان و مردم این کشور در جریان مبارزه علیه به ادعای آنکارا تروریسم میدانند. با این وجود، افزایش محبوبیت حزب اردوغان از ۴۰.۵ به ۴۲ درصد، گرچه برای پیروزی حزب او کافی نیست، شاید نشاندهنده جهت سیاسی این کشور و مردمش باشد. امروز در ترکیه مبارزه علیه تروریسم از اولویت بیشتری نسبت به آزادی بیان و حقوق بشر برخوردار است.
البته این نظرسنجی پیش از انفجارهای مرگبار آنکارا و حوادث تروریستی اخیر در این کشور انجام شده که ممکن است جهت سیاسی اخیر را تغییر داده باشد. ناکامی دولت ترکیه در دستگیری عاملان این فجایع نیز میتواند مزید بر علت باشد. در هر حال، دولت ترکیه در زمان کم باقیمانده تا انتخابات این کشور (کمتر از دو هفته دیگر) چارهای جز برجسته کردن دستاوردهایش در مقابله با اردوغان تروریسم ندارد.