به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، مجتبی رحماندوست نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو ناظر مجلس در شورای عالی ترافیک شهرهای کشور در نامه‌ای به عبدالرضا رحمانی‌فضلی وزیر کشور نسبت به بی‌اعتنایی وزرات کشور در برخورد با موتورسواران متخلف انتقاد کرد.
متن این نامه به شرح زیر است:
برادر گرامی جناب آقای دکتر رحمانی‌فضلی
وزیر محترم کشور
سلام علیکم
احتراما در جلسه مورخ 31/6/94 در صحن علنی مجلس در خصوص عملکرد پلیس راهور در برخورد با موتورسواران متخلف قرار بر این شد که وزارت کشور به صورت جدی برای حل این مشکل اقدام نماید. وعده دادید بخش عمده‌ای از مشکل موتورسواران متخلف و وضعیت بسیار نامناسب ترافیکی کشور تا پایان سال 94 حل می‌شود اما متأسفانه تاکنون و علیرغم پیگیری‌های متعدد، شورای عالی ترافیک کشور حتی یک جلسه در این رابطه نداشته است و در عمل نیز در سطح خیابان‌ها، وضعیت تردد موتورسیکلت‌های متخلف بهتر نشده است.
وزیر محترم کشور آیا مسئولین وزارت کشور در ترددهای روزانه خود شاهد آن نیستند که تمام کوچه‌ها و خیابان‌ها و مسیرهای یک طرفه و حتی پیاده‌روها به تسخیر موتورسواران متخلف درآمده است؟ آیا مردم و مسئولان محترم راهور و خانواده آنها در خیابان‌ها آرامش روانی و امنیت جانی دارند؟ آیا راهکاری در خصوص ساماندهی موتور سیکلت‌سواران متخلف وجود ندارد؟
خود شاهد هستید که وضعیت تردد موتورسواران متخلف در خیابان‌ها، کوچه‌ها، پیاده‌روها و دیگر بخش‌های شهرها به شرایط انفجاری و حد غیر قابل تحملی رسیده است، عبور از خط ویژه، عبور از چراغ قرمز، حرکت در پارک‌ها و پیاده‌روها، حرکت‌های مارپیچ، عبور در خلاف جهت خیابان و مسیرهای ویژه، بخش‌هایی از تخلفاتی است که امنیت جسمی، روانی و اجتماعی مردم، عابران پیاده و حتی امنیت رانندگی با خودرو را به مخاطره انداخته است و باعث سلب امنیت از مردم برای حرکت مطمئن از چهارراه‌ها، خیابان‌ها و کوچه‌ها شده است و این رفتارهای غیرقانونی، چهره شهرهای کشورمان به ویژه پایتخت را زشت و غیرقابل دفاع کرده و متأسفانه معرف نادرستی از فرهنگ ایرانی و ایرانی شده است و در نظر گردشگران و میهمانان خارجی پدیده‌ای زشت و حتی وحشت‌آور نامگذاری شده است.
افزایش تخلفات موتورسیکت‌ها مربوط به مجموعه عواملی است که مهم‌ترین آنها نداشتن اراده و برنامه قاطع و جدی برای حل مشکل و عملکرد ضعیف نیروی انتظامی و ناتوانیِ سازمانی پلیس راهور است. نیروی انتظامی و پلیس راهور موظف به تأمین انضباط ترافیکی شهرهاست اما اهتمام جدی به این کار را ندارد و ظاهرا توان کنترل موتورسواران متخلف را ندارد به طوری که می‌توان گفت وظیفه حل مشکل را فراموش کرده است. در این خصوص بارها شاهد بی‌تفاوتی مأموران نسبت به تخلفات موتورسواران بوده‌ام. پلیس راهور تماشاچی و ناظری بی‌تفاوت در برابر قانون شکنی‌های موتورسیکلت سواران متخلف شده است.
باید با موتورسواری که اجرای قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی و معاینه فنی را بر نمی‌تابد، پیاده‌روها از دستش در امان نیست و در مقابل اعتراض عابرین پیاده، طلبکار هم هست، برخورد شود همانگونه که باید با مأمورانی که نسبت به تخلفات راکبان موتورسیکلت بی‌تفاوت هستند، برخورد شود.
چگونه است که مسئولین خواهان تشدید و تصویب قوانین جدید هستند در حالی که به نظر من حتی قوانین موجود به درستی اجرا نمی‌شوند. به عنوان مثال تردد از پیاده‌رو دارای قانون است ولی متأسفانه نقض قانون برای متخلف اصلا جریمه‌ای در بر ندارد لذا این شخص در قانون‌شکنی جری‌تر می‌شود و کم‌کم قانون شکنی نهادینه شده و به ناحق به صورت یک حق ظاهر می‌شود. با عنایت به این موضوع به نظرم میزان تخلفات از سوی راکبان موتورسیکلت تا اندازه‌ای افزایش پیدا کرده که گاه آنها انجام تخلف را حقوق مکتسبه خود می‌دانند. خوشبختانه برای برخورد و مقابله با موتورسیکلت سواران متخلف ضعف و کمبود قانونیِ مشهودی وجود ندارد اما در حال حاضر مهم‌ترین مشکل در بخش اجرا و اعمال قانون است.
اگر سیاست توقیف موتورسیکلت متخلف در پارکینگ با هدف کاهش تخلفات کارساز نیست چرا همانطور که پلاک خودرو به راننده اتومبیل منتسب شده است، نباید تخلفات موتورسیکلت هم به راکب منتسب شود؟
جنابعالی در اردیبهشت سال 93 در دفتر کارتان، با پیشنهاد اینجانب که ایجاد شهرهای نمونه بود موافقت کردید که از استاندارانتان بخواهید که هر یک در استان خود، یک شهر نمونه با ترافیک منظم و رعایت تردد از خط کشی عابر پیاده و انضباط تردد موتور سیکلت‌سواران، یک شهر نمونه مناسب‌سازی شده برای تردد ویلچر در معابر و پارک‌ها و اماکن عمومی، یک شهر نمونه فاقد معتادان متجاهر، یک شهر نمونه فاقد ایتام بدون متکفل، یک شهر نمونه بدون گدا در سطح شهر، یک شهر پاک از اعتیاد به سیگار، یک شهر نمونه عفاف و حجاب، یک شهر نمونه با رعایت حقوق شهروندی، یک شهر فاقد شهروندان بدون مسکن، یک شهر فاقد معلول بدون حامی، یک شهر نمونه اشتغال و فاقد بی‌کاری، یک شهر فاقد ایثارگر نیازمند، یک شهر نمونه در امر به معروف و نهی از منکر، یک شهر نمونه در فرزندآوری زیاد، یک شهر فاقد بی‌سواد، یک شهر پاک از فحشاء، یک شهر نمونه در حداقل طلاق، یک شهر پاک از سرقت(امنیت کامل)، یک شهر نمونه در امر کتابخوانی، یک شهر نمونه در عضویت در تعاونی‌ها در هر یک از استان‌های کشور ایجاد کنند.
امروز پس از گذشت حدود دو سال از آن وعده استدعا دارم 31 شهر نمونه در 31 استان را که در همه آنها ترافیک و تردد و موتورسیکلت و قوانین راهنمایی و رانندگی دقیقا اجرا می‌شود، معرفی نمایید همچنین تقاضا دارم 31 شهر نمونه در 31 استان را که سایر موارد ذکر شده فوق در هر یک از آنها رعایت و اجرا می شود، معرفی فرمایید.
جنابعالی در جلسه مورخه 31/4/93 در کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس شورای اسلامی گفتید در خصوص موتورسواران بنده هم معتقد هستم که بایستی یک طرح جامع ارائه گردد و موتورسواران ساماندهی شوند اکنون و بعد از گذشت 19ماه از آن زمان از شما می‌خواهم آن طرح جامع برای ساماندهی موتورسواران، به مردم ارائه گردد تا مردم ببینند در طول این مدت وزارت کشور در این خصوص چکار کرده است و این اقدام چه تأثیر عملی در اصلاح ترددها و رفع خطر از مردم داشته است.
اینجانب از زمان شروع دوره نهم مجلس شورای اسلامی پیگیر حل این معضل بوده‌ام و جلسات زیادی را در وزارت کشور، کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، فرماندهی پلیس راهور و غیره داشته‌ام و از طریق درج در رسانه‌ها موضوع را پیگیری کردم. ناچار به تذکر به وزیر سابق کشور در صحن علنی شدم و به تبع آن از ایشان سؤال پرسیدم و سؤال به صحن علنی ارجاع شد اما عمر آن دولت به آن قد نداد.
با آغاز مسئولیت جنابعالی در وزارت کشور باز چندین و چند بار با رسانه‌های مختلف موضوع را مطرح کردم و در صحن علنی باز تذکر دادم اما متاسفانه نتیجه‌ای حاصل نشد. به کمیسیون اصل نود شکایت کردم و نامه‌های زیادی رد و بدل شد اما دریغ از تحرکی مؤثر و جدی در مسئولین امر. کاندیدای عضویت در شورایعالی ترافیک شدم و با رأی نمایندگان مجلس عضو ناظر شورای عالی ترافیک شهرهای کشور شدم تا بتوانم این معضل را در آن شورا پیگیری کنم اما این موضوع در جلسات این شورا به طور جدی و مؤثر و عملیاتی پیگیری نشد و همچنین برنامه عملیاتی از طرف نیروی انتظامی و وزارت کشور برای برخورد با این بلای شهری و اجتماعی ارائه نشد.
وزیر محترم کشور، سخنان شفاهی، جلسات کارشناسی و گزارشات مکتوب، مردم را قانع نمی‌‌کند. اصلاح عملی وضعیت در کف خیابان‌های شهرهای کشور تنها ملاک مردم برای قانع شدن و رضایت از عملکرد مسئولین محترم پلیس راهور است. مردم باید بتوانند با ایمنی از خیابان‌ها بگذرند و سلامتی جسمی و آرامش روحی آنان به خطر نیفتد. سپاسگزار می‌شوم از تعارف و گزارش جلسات کارشناسی بگذرید و عمل کنید.
ارسال نظرات