به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ابوذر منتظرقائم با بیان اینکه درک صحیحی از مواجهه مؤثر و مفید با این قبیل رسانه ها نداریم، اظهار کرد: این مسئله به نخبگان و مدیران مربوط است؛ ضمن اینکه مسئله فردی مردم نیز هست ولی مدیران باید نسبت این مسئله واقعیت های جامعه را بشناسند و درباره آن تدبیر داشته باشند.
این کارشناس فضای مجازی افزود: نخبگان باید نسبت این پدیده ها با جامعه را بشناسند و از متخصصان مطالعات استراتژیک کمک بگیرند و متخصصان علوم اجتماعی نباید تبلیغات رسانه ای صرف را بشنوند.
منتظر قائم تصریح کرد: متاسفانه برخی نهادهای ما بر این استراتژی استوارند که نمی توان کاری کرد؛ بنابراین وقتی می خواهیم راهکاری پیدا کنیم باید با مسئله در ارتباط باشد.
وی بر لزوم مستقل فکر کردن درباره ابزارها اشاره کرد و گفت: کارکرد رسانه ها الزاما بازتاب دادن عین واقعیت نیست؛ رسانه ها به عنوان یک اپراتور در شکل دهی زندگی اثر دارند و رویکردی را تقویت و رویکرد دیگر را تضعیف می کنند.
منتظر قائم تصریح کرد: شبکه های واقعی اجتماعی آن هایی هستند که از نام بردن آن ها پرهیز می کنیم که ساده ترین آن ها خانواده است. مسجد، محله، مدرسه و... نیز شبکه های اجتماعی هستند که الزاما به حوزه فناوری و اطلاعات ارتباط ندارد.
وی شبکه های اجتماعی مرسوم را در حقیقت شبکه های ضد اجتماعی خواند و افزود: افرادی که در این محیط ها غرق می شوند، رابطه خود را با محیط اجتماعی قطع می کنند و شاهد نوعی دوگانگی هستیم.
منتظرقائم گفت: ما چرا اسیر لفظ اینستاگرام هستیم؟ آیا واقعا ایرانی نمی تواند شکل شبکه ای ایرانی اسلامی را ایجاد کند؛ البته من با بردن زندگی شخصی روی شبکه اجتماعی موافق نیستم.
وی افزود: مهم ترین ویژگی این شبکه ها جمع آوری اطلاعات و مهندسی اجتماعی است. جاسوسی دارای گفتمان نو است و الزما به رفتاری موزیانه اطلاق نمی شود.
منتظر قائم ادامه داد: در دوره و عصر جنگ نرم طرف مقابل می تواند کاری کند از تامین خواسته دشمن لذت ببرید و با مهندسی ذهن، ابتدا اقدام به جمع آوری اطلاعات می کند و برای موفقیت حتما باید این ابزارها را مردمی و دموکراتیک نشان دهند.