به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدجواد دهقانی - سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) با اعلام این خبر افزود: رتبه بندی تایمز یکی از مشهورترین نظام های رتبه بندی بین المللی دانشگاه هاست که هر ساله نتایج رتبه بندی دانشگاه ها را اعلام می کند.
دهقانی گفت: این موسسه از ۱۳ شاخص عملکردی در قالب ۵ معیار کلی آموزش، پژوهش، استنادات، درآمد صنعتی و وجهه بین المللی جهت انجام مقایسه های جامع و متوازن بهره می برد.
وی افزود: یکی از رتبه بندی هایی که موسسه تایمز به آن توجه ویژه دارد رتبه بندی دانشگاه های جوان و تازه تاسیس دنیا است که از سال ۲۰۱۲ تاکنون دانشگاه های جوان دنیا با قدمتی کمتر از ۵۰ سال را ارزیابی و رتبه بندی کرده است.
سرپرست ISC اظهار داشت: این رتبه بندی از شاخص هایی مشابه رتبه بندی جهانی بهره می برد. تنها تفاوت این رتبه بندی با رتبه بندی جهانی تایمز در وزن اختصاص داده شده به شاخص هاست. در ارزیابی دانشگاه های جوان، جهت انجام بررسی مطلوبتر، به شاخص های نظرسنجی شهرت دانشگاهی، وزن کمتری اختصاص داده شده است.
وی افزود: تایمز در سال ۲۰۱۶ برای اولین بار در رتبه بندی دانشگاه های جوان، تعداد دانشگاه های مورد بررسی خود را از ۱۰۰ به ۱۵۰ افزایش داده است.
دهقانی گفت: علیرغم رقابت شدید در بین دانشگاه های آسیای شرقی در کسب رتبه نخست دنیا در این رتبه بندی، موسسه پلی تکنیک فدرال سوئیس توانست همچون سال گذشته رتبه نخست فهرست را از آن خود کند. در جمع ۱۰ دانشگاه برتر دنیا، بیشترین نسبت دانشجویان بین المللی برابر با ۵۴ درصد و متعلق به این موسسه معتبر اروپایی است.
وی افزود: دانشگاه صنعتی نانیانگ سنگاپور با داشتن تنها ۲۵ سال قدمت، توانست رتبه اول آسیا و دوم جهان را به خود اختصاص دهد. تدریس به زبان انگلیسی در این دانشگاه، سهم مهمی در جذب دانشجویان بین المللی و رشد سطح همکاری های علمی این دانشگاه با دانشگاه تراز اول جهانی دارد. این دانشگاه در سال ۲۰۱۶ با رشدی سه رتبه ای نسبت به سال گذشته، در رتبه دوم جهان قرار گرفت.
سرپرست ISC بیان داشت: دانشگاه علم و صنعت هنگ کنگ نیز حائز رتبه دوم آسیا و سوم جهان شده است. دانشگاه ماستریخت هلند و دانشگاه پوهانگ کره جنوبی در جایگاه چهارم و پنجم دنیا قرار گرفته اند. بدین ترتیب از ۵ دانشگاه برتر جهان سه دانشگاه آن به آسیا تعلق دارد.
دهقانی گفت: از ایران نیز دو دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه صنعتی اصفهان همچون سال های گذشته توانستند خود را در جمع دانشگاه های برتر جوان دنیا قرار دهند. دانشگاه صنعتی شریف رتبه ۱۰۰ و دانشگاه صنعتی اصفهان رتبه ای در بازه ۱۵۰-۱۰۱ کسب کرده اند.
وی افزود: به لحاظ تعداد دانشگاه برتر در فهرست منتشر شده انگلستان با داشتن ۲۵ دانشگاه رتبه نخست و استرالیا با دارا بودن ۱۹ دانشگاه رتبه دوم و فرانسه با ۱۵ دانشگاه رتبه سوم دنیا را دارند.
سرپرست ISC اضافه کرد: به لحاظ دارا بودن تعداد دانشگاه جوان در خاورمیانه، ترکیه با داشتن ۳ دانشگاه در رتبه اول و ایران با داشتن ۲ دانشگاه در رتبه دوم قرار دارد. از عربستان و رژیم اشغالگر قدس نیز تنها یک دانشگاه در این فهرست به چشم می خورد. لازم به ذکر است که از آمریکا تنها ۵ دانشگاه در این فهرست ظاهر شده است.
دهقانی تصریح کرد: بررسی وضعیت دانشگاه های کشور در شاخص های رتبه بندی تایمز نشان می دهد که دو دانشگاه صنعتی شریف و صنعتی اصفهان در ۲ معیار آموزش و پژوهش وضعیت مطلوبی دارند به نحوی که دانشگاه صنعتی شریف رتبه اول در حوزه آموزش و رتبه دوم در حوزه پژوهش در سطح خاورمیانه را کسب کرده است.
وی گفت: همچنین در معیار درآمد صنعتی این دانشگاه ها رتبه نخست خاورمیانه را از آن خود کرده اند. با این حال این دو دانشگاه در دو معیار وجهه بین المللی و استنادات عملکرد مطلوبی همچون دیگر شاخص ها نداشته اند.
جدول زیر وضعیت دانشگاه های حوزه خاورمیانه را در شاخص های رتبه بندی تایمز نمایش می دهد.
سرپرست ISC تاکید کرد: معیار استنادات یکی از معیارهای مهم رتبه بندی تایمز است. این معیار معرف کیفیت پژوهشی دانشگاه ها و نقش آنها در انتشار دانش و ایده های جدید در دنیا است. این شاخص نشان می دهد که تولیدات علمی کشور به چه میزان توسط سایر محققان در سطح دنیا مورد استفاده قرار گرفته است. لذا باید به مرجعیت علمی در کنار رشد تولیدات علمی توجه ویژه کرد.
دهقانی گفت: معیار وجهه بین المللی و بین المللی سازی دانشگاه ها از دیگر معیارهایی است که باید بیش از پیش مورد توجه مسئولین علمی و روسای دانشگاهی کشور قرار گیرد.
وی افزود: یکی از شروط مهم مرجعیت علمی، دیپلماسی علمی است و لذا جهت حرکت در این مسیر و ارتقای سطح بین المللی و شهرت جهانی دانشگاه ها می بایستی به شاخص هایی که در این زمینه مورد توجه خاص دانشگاه های تراز اول جهانی است، اهمیت ویژه داد.
سرپرست ISC تاکید کرد: از جمله مهمترین این شاخص ها عبارتند از: انجام برنامه های مشترک علمی و حتی صنعتی با دیگر کشورها، جذب اساتید، پژوهشگران و دانشجویان بین المللی، افزایش تعداد همکاریهای علمی، افزایش تعداد دانشجویان بورسیه، فرصت های مطالعاتی، رد و بدل دانشجو و اساتید و توجه به زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی آموزش و پژوهش در دانشگاه ها.