به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی تبیین گسترده پیوست الگوی پیشرفت اسلامی برای برنامه ششم کشور را به عنوان اولویت فعالیت های گفتمانی در سال ۱۳۹۴ تعریف کرده بود و در سال ۱۳۹۵ نیز به تکمیل و تبیین بیشتر همین موضوع(موضوع شماره ۲-۱-۱ از موضوعات نقشه راه الگوی پیشرفت اسلامی) اقدام خواهد نمود.
پیوست راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی برای برنامه ششم کشور شامل ۵ محور ۱- بررسی چالش های پنج گانه برنامه ششم کشور ۲- تبیین انتظارات تفکر انقلاب اسلامی از حوزه برنامه ریزی کشور ۳- تبیین روش دولت سازی اسلامی ۴- تبیین روش شناسائی و رفع عدم توازن های فرهنگی و ۵- معرفی مهمترین مصادیق عدم توازن های فرهنگی و چگونگی رفع آنها (احکام پیشنهادی نگاه الگوی پیشرفت برای برنامه ششم) می باشد.
در محور اول از مباحث این پیوست؛ اشکالات پنج گانه برنامه ششم کشور شامل: ۱- عدم تطابق برنامه ششم با مفاهیم الگوی پیشرفت اسلامی ۲- عدم تطابق برنامه ششم با اسناد بالادستی نظام برنامه ریزی ۳- تعارض شکلی برنامه ششم با روالهای قانونی برنامه ریزی کشور ۴- فقدان انسجام درونی در برنامه ششم و ۵- بستر سازی غافلانه برنامه ششم برای نفوذ در کشور تببین گردیده است.
در مباحث مربوط به نفوذ؛ رسوخ تفکرات توسعه گرا در قالب نظریاتی مانند سیاست خارجی توسعه گرا(تسری بیماری اقتصاد محوری به حوزه سیاست خارجی) و حکم روائی خوب( تعریف وظایف حکومت بر اساس بیماری توسعه گرائی) در برخی مراکز مطالعاتی مانند مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت و اثر آن بر محاسبات کلان مانند پرونده هسته ای و همچنین اثر آن بر تخریب زیر ساخت های امنیت ملی بررسی می شود.
در محور دوم از مباحث این پیوست انتظار تفکر انقلاب اسلامی از حوزه برنامه ریزی کشور بر اساس دو فهرست بحثی تبیین شده است. مباحث فهرست اول شامل سه بخش ۱- تبیین مراحل پنج گانه تحقق آرمانهای انقلاب اسلامی ۲- تبیین تفصیلی مفهوم دولت سازی اسلامی بر اساس تفکر پایه نظام سازی اجتماعی اسلامی و ۳- تحلیل وضعیت نظریه دولت سازی اسلامی در عینیت می باشد. همچنین مباحث فهرست دوم شامل دو بخش ۱- تبیین جایگاه بنیادین هدایت نظامات ذهنی در اداره کشور(تببین نظریه مادر الگوی اسلامی پیشرفت) و ۲- تبیین روش نظام سازی اجتماعی مبتنی بر هدایت( تبیین الگوی ساخت) است.
در محور سوم از مباحث این پیوست روش دولت سازی اسلامی به صورت تفصیلی تبیین شده است. این مباحث شامل: ۱- تبیین روشهای دولت سازی در میان نیروهای انقلاب ۲- تعریف پایه تعادل اجتماعی از منظر اسلام و ۳- تبیین اجمالی زیر ساخت های فرهنگی و تبیین مفهوم عدم توازن فرهنگی است.
محور چهارم از مباحث این پیوست به تبیین روش شناسائی و رفع عدم توازنهای فرهنگی اختصاص یافته است. در این بخش چهار نظریه بخشی الگوی پیشرفت اسلامی شامل: ۱-نظریه بهبود مستمر فضای حاکم بر نهاد های متکفل تربیت ۲- نظریه پیش گیری بنیادین اسلامی از جرم ۳- نظریه بانک سؤالات جهت ساز و ۴- نظریه بنگاه های وقف محور تبیین می شود. نظریات بخشی الگوی پیشرفت وسیله شناسائی و رفع عدم توازن های فرهنگی محسوب می شود.
در محور پنجم و آخرین بخش از مباحث این پیوست مصادیقی از عدم توازن های فرهنگی اولویت دار در کشور مانند برابری قوانین اشتغال بانوان و آقایان٬ تعریف اقتصادی از بسته حمایت های دولتی از نهاد خانوار٬ ایجاد چالش برای ماهیت محله ها در طرح های توسعه شهری و ..... تبیین شده است. همچنیین این بسته شامل مجموعه ای از احکام پیشنهادی برای برنامه ششم است.
شایان ذکر است که تبیین٬تکمیل و تثبیت این پیوست نظری و کاربری علاوه بر پرورش الگوی پیشرفت اسلامی در اذهان جامعه؛ به رفع بیماری توسعه گرائی در نظام برنامه ریزی کشور مدد می رساند. بعون الله تبارک و تعالی
کارگروه نظام مقایسه- علی کشوری
قم مقدس- ۲۵ فروردین ۱۳۹۵
ارسال نظرات