گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، «چگونه است که یک جنبده را از آن سوی مرزها شناسایی میکنیم اما تریلی تریلی قاچاق وارد کشور میشود و نمیتوانیم جلوی آن را بگیریم؟!» سخنان روز گذشتهی قاضیزاده حکایت یک درد بود؛ قاچاق، دردی که تا امروز نه تنها جدی گرفته نمیشود، که انکار هم میشود. آن هم از جانب کسانی که عقلاً مراقبان کیان و مرزهای تجاری این سرزمین هستند. درست مثل سخنان چند وقت پیش رییس کل گمرک: «ارزش واقعی قاچاق کالا به کشور 6 و نیم میلیارد دلار است.» مسعود کرباسیان در نشست هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران با بیان اینکه حاضرم این ادعا را اثبات کنم، افزود: «رقم واقعی قاچاق کالا آن میزانی نیست که در رسانهها و از سوی برخی اعلام میشود.» این در حالی است که حبیب الله حقیقی که پیشتر از سوی روحانی به عنوان رئيس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز منصوب شده، رقم واقعی قاچاق در کشور را بیشتر از بیست میلیارد دلار اعلام کرد. آماری که قبلاً از سوی معاون وزیر دادگستری هم تأیید شده بود؛ علیرضا جمشیدی که رئیس سازمان تعزیرات حکومتی هم هست، آمار و ارقام مربوط به قاچاق در ایران را چیزی در حدود 20 تا 25 میلیارد دلار میداند. این همه اختلاف آن هم در بین مسؤلان دولت تدبیر و امید برای ارزیابی میزان واقعی قاچاق کالا از کجا ناشی میشود؟
بهترین راهکار برای حل این معضل، اقدامی جهادی و استقرار نیروهای حزب الهی ( به معنی واقعی نه ظاهری ) و پایبند به نظام و پیرو ولایت در گلوگاههای گمرک برای جلوگیری از فساد و ارتشاء است.
نفراتی مانند بچه های نیروی قدس سپاه که چشمشان به دهان رهبر است تا برای این نظام و انقلاب جان دهند.
نفراتی مانند بچه های سپاه ولی امر که نفوذ ناپذیرند و مطاع دنیا در چشمشان بی ارزش است.
نفراتی مانند بچه های اردوهای جهادی دانشگاهها و ....