باشگاه دانشجویان/
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- یادداشت دانشجویی* اعتکاف دوباره آمد. وقتی ماه رجب می رسد، روز شماری می کنی تا زمان اعتکاف برسد و سه روز بریده از دنیا با خدای خود خلوت کنی. انگار خودت هستی و خدا و در این فضاست که نزدیکی بین خود و خدایت را حس می کنی.
دوست داری تمام عمرت معتکف باشی. در اعتکاف هیچ تعلقی به خودت نداری و عاشقانه خدایت را می بینی. کسانی که یکبار طعم شیرین اعتکاف را می چشند، لحظه شماری می کنند تا سال آینده نیز شرکت کنند.
و من فقط غبطه می خورم که امسال این توفیق از من سلب شد. حضور در جمع دانشجویان معتکف و همراه شدن با حالت معنوی آن ها را مرهمی بر زخم خود می بینم.
دانشجویی در خلوت خود گریه می کند، از حال او سؤال می کنم، می گوید: من دومین سال است که در اعتکاف شرکت می کنم، کاش روز آخر نرسد. گریه کنان می گوید: وقتی به لحظات پایانی اعتکاف می رسی دلت نمی خواهد تمام شود.
هر چه به روزهای آخر نزدیک می شوی، دلت بیشتر تنگ می شود. تنهایی با خدا خیلی قشنگ است. در این فضا حس میکنی از دنیا کنده شدی و به خدا وصل شدی.
ممکن است عده ای بگویند این حرف اغراق است، اما باید در این فضا باشی تا حس معتکفین را درک کنی.
معنویت این فضا قابل توصیف نیست، یک حس درونی است که هر کسی خودش باید طعم آن را بچشد. اینجاست که درک می کنی بیشتر به خدا نزدیکتری.
معتکفی را می بینم که خالصانه مشغول عبادت است، صبر می کنم تا نمازش تمام شود. علت آمدنش را از او سؤال می کنم، می گوید آمده ام تا برای غربت مهدی فاطمه دعا کنم و بس. ناخودآگاه اشکم جاری می شود.
دانشجوی علوم آزمایشگاهی که برای دومین بار به اعتکاف آمده است، می گوید من پارسال به خودم قول دادم که سال آینده نیز بیایم و امسال به نیت مادرم آمده ام.
در روز آخر اعتکاف هم خوشحالی و هم ناراحت. خوشحالی از این بابت که خدا این توفیق را به تو داده است و ناراحتی از این که این توفیق تمام شده است و همان لحظه با خودت عهد می بندی تا هر سال شرکت کنی.
او در جواب این سؤال که بهترین حالت اعتکاف چه زمانی است، می گوید: موقع خواندن نماز شب. اعتکاف خلوت گه تو با معبودت است و نماز شب نقطه اوج این خلوت است.
حتی کادر اجرایی این مراسم که به خاطر پیش برد هر چه بهتر برنامه های اعتکاف نمی توانند مانند دیگر معتکفین از تمام برنامه ها استفاده کنند، نیز برای حاجت و خواسته ای به این مراسم آمده اند.
یکی از این عزیزان می گوید: ما سعی می کنیم با برگزاری برنامه های مفید، معتکفین فیض بیشتری از حالت معنوی اعتکاف ببرند. برگزاری سخنرانی و حلقه های معرفت با حضور اساتید، قرائت قرآن و پخش کلیپ های مذهبی از جمله برنامه هایی است که برای معتکفین در نظر گرفته ایم.
این دومین سالی است که اعتکاف دانشجویی دانشگاه آزاد مشهد را برگزار می کنیم، امسال با استقبال و در خواست های مکرر برای برگزاری این مراسم مواجهه شدیم و تلاش ما بر این است که بهترین فضا را برای استفاده هر چه بیشتر معتکفین مهیا کنیم.
او در ادامه می گوید آمده ام تا خدا را بهتر بشناسم. بنظر من آرامشی که انسان در حالت اعتکاف تجربه می کند، در هیچ زمانی این فرصت نصیب او نمی شود و این همان آرامشی است که در طول عمر دنبال آن میگردی.
با اندوه از این مراسم خارج می شوم ولی دلم را در این فضای معنوی جا می گذارم و از معتکفین می‌خواهم تا برای همه دعا کنند.
غفوریان- دانشجوی فارغ التحصیل
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات