پشت پرده فساد در سینما و تلویزیون چیست؟/ وقتی چاقو دسته خودش را می‌برد!

گروه فرهنگی خبرگزاري دانشجو -زینب حیدری؛ «برخی هنرپیشه‌های زن ایران خودشان یک پا آنجلیانا جولی هستند و سینمای ایران باید هم برای ادامه فعالیت خود فاحشه بین المللی بیاورد.» گفتن همين جمله از سوي مرحوم سلحشور كافي بود تا او را آماج انواع فحاشي ها و اهانت ها قرار دهند. از او شكايت كنند. تحريمش كنند و او را ناديده بگيرند. حالا اما با گذشت كمتر از چند ماه از درگذشت اين هنرمند انقلابي، صداي هنرمندان زن از بي اخلاقي هاي حاكم در فضاي سينما و تلويزيون درآمده. آن ها مي گويند «تشکیل خانواده و ازدواج بيكارشان كرده»، مي گويند «به دلیل ورود سرمایه گذاران خصوصی و اعمال سلیقه غیراصولی منزوي شده اند»، و از «روابط آلوده و مافیای قدرتمند عده‌ای بی‌صلاحیت و شهوت پرست در تلويزيون» مي گويند.

اينها را بازيگران زن همين آب و خاك مي گويند؛ كساني كه سال هاست ديگر نام و نشاني از آن ها در قاب تلويزيون نمي بينيم يا خيلي خيلي كمرنگ شده اند. آن روز كه مرحوم سلحشور چنین حرف هایی را بر زبان راند، همه دست به انكار زدند. همانگونه كه معاون سیما، فرازی از نامه این بازیگران را که درباره پشت صحنه ناسالم حرف زده‌اند، کاملا زیر سوال برده: «شاید در سینما فسادی باشد که من مطلع نیستم، ولی در تلویزیون چیزی به عنوان فساد اخلاقی نداریم و اگر هم بوده نهادهای مربوطه با آن برخورد کرده‌اند. پارتی بازی و باند بازی همه جا بوده و هست و ما با آن‌ها برخورد کردیم و سعی کردیم کمتر شود.»

شايد وقت آن رسيده كه به گفته مرحوم سلحشور «سینمای ایران براي اسلامی شدن تغییراتی داشته باشد. باید با آن مبانی فیلم نامه بنویسند و آزمایشگاهی درست کنند و قدم به قدم نیرو تربیت کنند تا سینمای ایران اسلامی شود.» هنرمند را «جراح روح» و هنر را محلی مي دانند برای درمان افکار و جهت دادن و اعتلای فرهنگ یک ملت، همان طور که لازم است یک اتاق جراحی استریل و دور از انواع آلودگی‌ها و ناپاکی‌ها باشد و تیغ جراحی باید به دست متخصصین سپرده شود، عرصه هنر نیز نیاز به یک بستر پاکیزه و متخصصین دلسوز و آگاه دارد.

به قول قديمي ها حالا "چاقو دسته خودش را بريده است" و جمعي از زنان بازيگر كه در گذشته اي نه چندان دور پرآوازه بودند، امروز آزرده دل، دست به دامان مسئولان و متوليان امر شده اند كه" آیا یاری دهنده‌ای هست که ما را یاری کند!؟" اين نامه كه خطاب به معاونت سازمان صدا و سیما نگاشته شده نشان مي دهد دستگاه عريض و طويل رسانه ملي نيز از هجمه هنرمندنماها در امان نمانده و  حالا با گفتن اين حقيقت از سوي هنرمندان زن نياز به بازبيني و غربال دارد. طي سال هاي اخير يكي از پر سروصدا ترين خبرها همكاري تعدادي از بازيگران با شبكه هاي تلويزيوني خارج از كشور است كه بعضا مخاطبان آن شبكه خود بر بي اخلاقي فيلم هاي سينمايي آن ها اذعان دارند. البته اين همكاري بازيگران دسته چندم با رسانه هاي زرد و بي محتوايي مثل جم.تي.وي قابل مقايسه با فعاليت هاي فرا مرزي هنرمندان توانمند كه به عنوان سفيران فرهنگي ايران توانايي و هنر خود را به رخ مي كشند، نيست.

با این حال تب دعوت از هنرمندان از سوي شبكه هاي تلويزيوني فارسي زبان براي جذب مخاطب بيشتر و نيز كمرنگ كردن سينما و تلويزيون جمهوري اسلامي نتوانست دامي اساسي براي هنرمندان متعهد اين كشور باشد. موضوعي كه آرام جعفري،از بازيگران سينما و تلويزيون، در گفت و گو با خبرگزاری دانشجو بر آن صحه مي گذارد و مي گويد: "بازیگران ما شناخته شده‌اند. شبکه‌های خارجی فارسی زبان هم مخاطبان داخلی دارند. برای همین سعی می‌کنند با استفاده از بازیگران ایرانی فیلم‌هایشان را پرمخاطب کنند، ولی بی‌فایده است."

سال 84 بود كه رهبر معظم انقلاب فرمودند: «فرهنگ مثل هواست. انسان وقتى که این هوا را استنشاق کرد، با هوایى که استنشاق کرده و با آنجانى که گرفته، مى تواند دو قدم بردارد و جلو برود؛ بقیه ى کار‌ها همه برخاسته ى از آن چیزى است که شما استنشاق کرده‌اید. اگر چنانچه یک جایى، هواى مسمومى تزریق بشود، نتیجه اى که در اندام‌ها دیده خواهد شد تابع آن مسمومیتى است که در این هواست. اگر فضا را با دود یا مخدرى تخدیر کنند، وقتى شما آن را استنشاق کردید، رفتار شما متناسب با آن چیزى خواهد شد که استنشاق کرده‌اید؛ فرهنگ یک چنین حالتى دارد. فرهنگ را دست کم نگیرید؛ خیلى مهم است.» حالا با تكيه براين بيانات بايد گفت اظهارات چند سال پيش مرحوم سلحشور و اينكه اين نامه تنها يك حقيقت را اخطار مي دهد كه "آهاي مسئولان فرهنگي، آهاي اهالي هنر به هوش باشيد" كه اين تلنگرها ممكن است يك روز گريبان خودتان را بگيرد آن روز شايد مسئوليت نداشته باشيد كه خود را از بند آن خلاص كنيد.