اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، این عکس، یک تصویر جاویدان از خط تمام نشدنی جهاد و شهادت و نماد جوشش خون شهیدان در پیکره زمان است. سمت راست محمود رضای ساعتیان است و در سمت چپ کودکی مودب، محجوب و دست بر زانو نشسته است.
این مرد یک روحانی ست، روحانی یعنی اینکه هم مبلغ دینی است و هم در دلش روحانیت موج می زند و به قدری بی تابش می کند که عاقبت او را به کرانه های غربی ایران اسلامی و در خط مقدم جهاد می کشاند.
اما این کودکی که به این زیبائی در کنارشوهر خاله اش دو زانو نشسته است امتداد خط سرخی را دنبال کرد که چندی بعد – از ثبت این عکس- شهید ساعتیان از آن به خدا رسید.این کودک کسی نیست جز فرمانده غیور جبهه های مقاومت اسلامی در سوریه و مدافع حرم حضرت زینب(ع) شهید محمد حسین محمد خانی.
این مرد فرمانده گردان امام علی(ع) بود و این کودک می شود فرمانده گردان سید الشهدا(ع) و هر دو شهید! یکی در شلمچه در خرداد 1367 آسمانی شد و این یکی در فاصله هزاران کیلو متری مرزهای چغرافیائی ایران اسلامی یعنی سوریه و در آبان ماه 1394 ،دست های همیشه به دعا بلند شده محمود رضا را خدا گرفت و سر به گرو گذاشته شده محمد حسین را!
اینان گر چه از دو نسلند اما از یک طایفه هستند ! این هر دو،حسینی و از عاشورائیان زمان خویش اند! زمانه آنها را اندک دمی در کنار هم نشانید و چشم های کور ما را به گواه گرفت که هان!ببینید که خط سرخ حسین(ع) و شهادت در راهش یک میراث و یک رسم است که از صالحان به صالحان به ارث می رسد. این خط تا قیامت امتداد دارد و دین خدا در بستر همیشه حاری خون شهیدان به نسل های بعدی می رسد.
چقدر این عکس دلگیر است برای ما جاماندگان! محمد حسین خود را بالاخره به کاروان عاشورائیان تاریخ رسانید و ما همچنان حسرت به دوشم!اینها حالا در بهشت به هم رسیده اند و ما در زمین و با میراث شان سرگردانیم....
کجایی محمد حسین...؟