به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، آیتالله العظمی عبدالله جوادی آملی امروز در هجدهمین اجلاسیه اساتید سطح عالی و خارج حوزه علمیه که با عنوان «انتظارات مراجع عظام تقلید و رهبر معظم انقلاب از حوزه های علمیه» در سالن همایش های مركز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد، با اشاره به اینكه جامعه ای ماندنی است كه فكر ماندنی داشته باشد اظهار داشت: حوزه وقتی زنده است كه از محدوده تنگ و مدار بسته فقه و اصول بگذرد.
این مفسر قرآن كریم با تاكید بر اینكه مسئولیت اصیل جامعه روحانیت، انقلاب فرهنگی است تصریح كرد: علم بر عالمان واجب است و این یک تعهد فرهنگی است. عالمان دین و فقیهان باید مراقب باشند كه فقر و ستم از جامعه رخت بربندد.
وی با بیان اینكه جامعه علما باید جهل زدایی، ستم ستیزی و فقرزدایی كند، عنوان كرد: برطرف كردن ربا و بیكاری از جامعه نیز از وظایف علما و فقها است چرا كه این ها همه تعهداتی است كه علما به خدا داده اند.
این مرجع تقلید با اشاره به اینكه انقلابی بودن حوزه های علمیه و جامعه سخنی حق است، اما انقلاب میدان و میدان دار می خواهد تصریح كرد: میدان واقعی انقلاب علی (ع) و اولاد علی (ع) است و رفتن به سمت آن ها قدم گذاشتن در میدان انقلاب است.
آیت الله جوادی آملی با بیان اینكه بخش عظیمی از دین متروک مانده است كه با عرضه شدن آن میدان اصلی انقلاب نمایان می شود افزود: وقتی فقر مالی برای طلبه ای ایجاد شود و كاری غیر از درس و بحث علمی را در پیش بگیرد دیگر شیخ طوسی ها وجود نخواهند داشت.
شناسایی و هدایت فرهیختگان حوزوی وظیفه مدیریت حوزه ها
مفسر قرآن كریم تاكید كرد: باید فرهیختگان حوزه ها شناسایی شوند و مسیر درست پیش روی آنها قرار گیرد و این موضوع از مهمترین اقدامات مدیریت حوزه است.
وی با بیان اینكه استعدادها و نبوغ زیادی در حوزه ها وجود دارد كه با اندكی پیشرفت متوقف می شوند و تصور می كنند همین مقدار كافی است گفت: اطلاع از اوضاع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی روز از مهمترین رسالت های اساتید و علمای حوزه علمیه است چرا كه علما مسئولند جامعه را حفظ كنند.
به گفته این مرجع تقلید، باید تمام تلاش ما برای این باشد كه امام زمان (عج) ما را ببیند چرا كه ایشان مظهر خدا هستند.
آیت الله جوادی آملی به تفكرات و اندیشه های موجود درخصوص دین و سیاست اشاره كرد و اظهار داشت: دسته اول كسانی هستند كه دین را قبول دارند اما منكر سیاست هستند این ها همان خوارج اند، دسته دوم منكر دین و موافق سیاست هستند.
وی ادامه داد: دسته سوم بر این اعتقادند كه دین و سیاست ربطی به هم ندارند و دسته چهارم برعكس بر هماهنگی دین و سیاست تاكید دارند اما در واقع دین را فدای منافع خود می كنند.
این مفسر قرآن كریم خاطرنشان كرد: دسته آخر دین و سیاست را قبول دارند، به نظر آن ها دین تمام شئونات سیاست را هدایت می كند كه این موضوع مورد قبول امام و علما است.