به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، امیر «حبیبالله سیاری» فرمانده نیروی دریایی ارتش در یادداشتی نوشت:
سوم خرداد در تاریخ کشورمان یکی از روزهایی است که بدرستی از آن به عنوان نماد سربلندی و غرور ملی یاد میشود؛ روزی که سالیان متمادی سینه به سینه و از نسلی به نسل دیگر نقل خواهد شد و آموزگار ارزشهایی چون ایمان، غیرت و ایثار برای جوانان این مرز و بوم خواهد بود.
فتح خرمشهر پیام مهمی به جهانیان بود که ملت شریف و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران آنگاه که پای دفاع از اسلام و ایران در میان باشد، استوارتر از همیشه و تا آخرین قطره خون در صحنه خواهند بود.
عملیات بیتالمقدس را که به آزادسازی خرمشهر در سوم خرداد 61 منجر شد، میتوان یکی از برجستهترین عملیات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در دوران هشت سال جنگ تحمیلی دانست که با رشادتهای رزمندگان کشورمان، اندوه چندماهه ملت ایران را پایان داد، اما دوران دفاع مقدس هر ورقش دفتری از این رشادتهاست و از اولین روز تا آخرین لحظههای جنگ تحمیلی، رزمندگان ایران اسلامی حماسههایی آفریدند که سالها میتوان به آنها پرداخت. تجاوز ارتش عراق به ایران در 31 شهریور 1359 آغاز شد و اهمیت و جایگاه خوزستان در استراتژی تهاجمی عراق، موجب شد توان اصلی ارتش عراق به این منطقه متمرکز شود، اما نیروی دریایی با پیشبینی تهاجم عراق، قبل ازحمله این کشور به مرزهای میهن اسلامی با اعزام یک گردان ازتکاوران بوشهر درصدد تقویت پایگاه دریایی خرمشهر برآمد.
در آغاز تهاجم عراق، مدافعان شهر شامل عناصری از منطقه سوم دریایی خرمشهر، گردان 165 مکانیزه از تیپ یکم لشکر 92 و گردان 151 پیاده نیروی زمینی ارتش با استعداد 50 درصد و عناصری از گردان ژاندارمری مرز ساحلی خسروآباد، سپاه پاسداران آبادان و خرمشهر و نیروهای مردمی بودند.
محور اصلی دفاع ازخرمشهر به عهده تکاوران نیروی دریایی بود که با شجاعت تمام با وارد آوردن ضربات مهلکی بر پیکر ارتش متجاوز، نیروهای دشمن را از همان روزهای اول در محور شلمچهـ نهر خین و پلنو زمینگیر کردند. پس از پیوستن گردان دانشجویان دانشگاه افسری نیروی زمینی، تکاوران پایگاه دریایی منجیل، یک گروهان تفنگدار دریایی از بوشهر و رزمندگان بسیجی در مدت 34 روز با خلق زیباترین صحنههای ایثار و شهادت از حریم خرمشهر، شهری که نیروی دریایی در آن ریشه دارد، کوچه به کوچه و خانه به خانه دفاع کرده بهگونهای که موجب شگفتی وحیرت دشمنان شد. این مقاومت و پایداری در حالی صورت گرفت که به علت دشواری دسترسی به خرمشهر و محاصره زمینی جزیره آبادان، سختترین شرایط از لحاظ آماد و پشتیبانی در زمینههای مختلف وجود داشت.
در این رویارویی، در مقابل هجوم وحشیانه دشمن سراپا مجهز به انواع سلاحهای سبک و سنگین، جوانانی با حداقل تجهیزات جنگی به مقابله برخاستند. دفاع سرسختانه غیور مردان کشور در برابر هجوم زمینی و هوایی انبوهی از لشکریان مجهز به انواع جنگافزارها و برخوردار از حمایتهای بیدریغ مادی و معنوی کشورهای عربی و غربی جزئی از تاریخ زرین این کشور و به عنوان برگی درخشان از درس اخلاق و ایثار برای جهانیان محسوب میشود.
این مدافعان تمام تلاش خود را برای توقف و کند کردن پیشروی سه تیپ ارتش عراق بهکار بستند و با واردن آوردن تلفات سنگین به دشمن، مدت 34 روز طرح تصرف یکروزه خرمشهر را به تاخیر انداختند، گرچه با وجود این دلاورمردیها، خرمشهر در 4 آبان 59 به تصرف رژیم بعث عراق درآمد، اما دلاورمردانی از همان جنس که نبرد 34 روزه خرمشهر را رقم زده بودند، در سوم خرداد 61، پرچم جمهوری اسلامی ایران را بار دیگر بر فراز مسجد خرمشهر برافراشتند.