ساخت مسکن، فرودگاه، راه‌آهن و اتوبان بر عهده دولت نیست!/ روحانی دقیقاً چه‌ می‌کند؟

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «ساخت مسکن، فرودگاه، راه‌آهن، اتوبان بر عهده دولت نیست، بلکه دولت موظف به بهبود فضای کسب و کار و ارتقای روابط خارجی با کشورهای دیگر است.» روحانی گفت، در جمع مردان اقتصادی آذربایجان؛ و باز هم از برجام دفاع کرد. آقای رییس جمهور این بار «رفت‌وآمدهایی» را که انجام شده، نشان بهبود اوضاع کشور دانست. اگر چه در همان سخنرانی هم اقرار کرد که با گذشت چهار ماه از اجرای برجام، هنوز مشکلات فراوانی پا بر جا است. هنوز به روشنی معلوم نیست برنامه‌ی دولت برای درمان دردهای معیشتی مردم چیست؟ روحانی آب پاکی را روی دستان خلق الله ریخت؛ خیالشان را راحت کرد که حتی خیال عمران و آبادی مملکت را ندارد. اگر چه کارشناسان فراوانی مُتفقاً معتقدند اگر می‌خواست هم نمی‌توانست. دوسیه‌ی تمام این سال‌ها پیش چشمان افکار عمومی است.

آیا روحانی در بهبود فضای کسب و کار توفیق داشته است؟ 

بهبود فضای کسب و کار؛ مطلبی که روحانی ادعا می‌کند تنها وظیفه‌ی او است. و دولتش کمترین تکلیفی برای ساخت و ساز زیرساختی و عمران و آبادی مملکت بر عهده ندارد. اگر چه تدبیر و امید حتی در فراهم کردن این موضوع هم ناتوان بوده است. آمار و ارقام نشان می‌دهد. سه سال از عمر دولت فخیمه گذشت. اوضاع کسب و کار حتی بدتر هم شده است. نتایج تحقیقات پایش فضای کسب و کار به تازگی از سوی مرکز پژوهش‌ها منتشر شد. تحقیقاتی که نمودار روشنی از مختصات شرایط کار و کاسبی در بازه‌ی زمانی یک فصل نشان می‌دهد. سید امیر سیاح ناظر علمی این تحقیقات به خبرنگار خبرگزاری دانشجو گفت: «بررسی‌های مرکز پژوهش‌ها نشان می‌دهد که فعالان اقتصادی معتقدند فضای کسب و کار نسبت به سال 91 بدتر شده است. دولتی‌ها با اشاره به آمارهای بانک جهانی ادعا می‌کنند فضای کسب و کار بهتر شده است. این سوء استفاده از آمار است. چرا که هدف بهبود فضای کسب و کار افزایش رتبه جهانی نیست. این رتبه‌ها به راحتی قابل دست‌کاری است. اگر در این رتبه بندی‌ها، رتبه ایران یک هم باشد اما در واقعیت محیط کسب و کار ما آشفته و بعضاً فاسد باشد، هیچ ارزشی ندارد.»

روحانی چه چیزی را افتتاح کرد؟

پتروشیمی مهاباد؛ مجتمعی که ساخت آن با مشارکت بخش خصوصی از سال 88 آغاز شد. و ششمین مجموعه‌ی پالایش و فرآوری گازی است که بر سر راه خط لوله‌ی عسلویه احداث ‌شده است. روز گذشته اما روحانی آن‌را افتتاح کرد. معلوم نیست اگر همت و توان عمرانی دولتین نهم و دهم نبود، کاروان تدبیر و امید دقیقاً چه چیزی برای تکمیل نمایشات این سفر استانی در چنته داشتند. مشاورین آقای رییس جمهور اما زرنگ‌تر از این حرف‌ها هستند. آنقدر که حتی از بُریدن روبان افتتاح یک پروژه‌ که در دولتین پیش اجرا شده، دستاوردی برای دولت بتراشند.

روحانی حتی در جمع خبرنگاران آذربایجانی وعده کرد؛ این‌که به زودی صنایع پایین دست این مجتمع را خواهد ساخت. وی گفت: «همیشه علاقمند بودیم در غرب کشور شاهد اجرای طرح‌های بزرگ و پیشرفته‌ی صنعتی باشیم. امروز با افتتاح مجتمع پتروشیمی مهاباد، گامی در این راستا برداشته شد و همه مناطق غرب کشور و کردنشین در مسیر این خط تولیدی هستند. امیدوارم هر چه سریع‌تر دولت موفق شود بخش‌های پایین دستی این مجتمع را نیز راه اندازی کند.» همه امیدوارند! این اصلاً می‌تواند محک مناسبی برای سنجیدن توان اجرایی و عملیاتی دولت باشد. هر چند روحانی به‌روشنی اعلام کرده اساساً برنامه ای برای ساخت و توسعه‌ی زیر ساخت‌های عمرانی مملکت ندارد. راه آهن یا پتروشیمی؛ توفیری نمی‌کند. دولت یازدهم اهل کار نیست.

«یکی از وظایف مهم دولت آماده کردن شرایط اشتغال برای جوانان عزیز این مرز و بوم است.» دکتر روحانی در جمع مردم خون‌گرم ارومیه گفت. این‌که بعد از گذشت سه سال آقای رییس جمهور تازه از وظایف‌شان مطلع شدند، جای شُکر دارد. اگر چه معلوم نیست چطور؟ روحانی دقیقاً نگفت می‌خواهد این اشتغال را برای «جوانان عزیز» چگونه فراهم کند. در حالی که در همان سفر و تنها چند ساعت بعد به روشنی اعلام کرد اساساً برنامه ای برای ساخت و عمران مملکت و ایجاد تأسیسات زیرساختی ندارد.

چه کسی پاسخگوی کارگران از کار بی‌کار شده است؟

اعتراضات اخیر کارگران شیرازی اصلاً نمودار روشنی برای سنجش مدعای روحانی است. مدعای بهبود فضای کسب و کار؛ مدعای فراهم کردن اشتغال برای «جوانان عزیز». مدعای عبور از رکود. و خیلی چیزهای دیگر. کارگران آی. تی. آی شیراز حالا نزدیک ده سالی هست که حقوق دریافت نکرده‌اند. یعنی از سال 85. حالا هم برای احقاق حقوق‌ و مزایای عقب افتاده‌شان در مقابل کارخانه با برپایی چادرهای مسافرتی تجمع کردند.

این کارخانه قرار بود دوم آذرماه 94 به مزایده گذاشته شود اما از آنجا که کارشناسی‌های انجام شده در زمینه ارزش زمین این کارخانه مربوط به سال‌های 91 و 92 بود هیأت مدیره شرکت مخابرات راه دور ایران برای جلوگیری از تضییع حقوق کارگران اعتراض خود را درباره مزایده مذکور اعلام و زمینه ورود دستگاه‌های قانونی و نظارتی در این پرونده را فراهم کردند. بنابراین مزایده دوم آذرماه لغو و به زمان دیگر موکول شد. اما با گذشت 6 ماه هنوز وعده مسئولان برای برگزاری مجدد مزایده محقق نشده است. روحانی البته اعتنای چندانی به اعتراضات کارگری نخواهد داشت. عجیب هم نیست. هم او سال‌ها پیش و در کتاب «امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران»، وجود اتحادیه‌های کارگری را از معضلات جدی کارفرمایان مملکت دانسته بود. متن کامل نظرات عجیب آقای رییس جمهور درباره‌ی جامعه‌ی کارگری را در این لینک دنبال کنید.