به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: با وجود ۶۵ میلیون نفری که از خانه‌های خود در سراسر جهان آواره شده‌اند، جابه‌جایی اجباری به میزان بی‌سابقه‌ای رسیده است. مخاصمات جدید و تکرارشونده و اشکال بیش از پیش ناراحت‌کننده خشونت و آزار، افراد را به عنوان پناهجو یا پناهنده به فرار در جست و جوی امنیت درون کشور خود یا عبور از مرزهای بین‌المللی وا می‌دارد. از آن‌جا که راه‌حل مخاصمات طولانی همچنان دست‌نیافتی است، سایرین در تبعید بلندمدت زندگی می‌کنند. در پایان ۲۰۱۵، شمار ۲۱ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر پناهنده، سه میلیون و ۲۰۰ هزار نفر پناهجو و ۴۰ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر درون کشورهای خود آواره داخلی شده بودند.
وی افزود: روز جهانی پناهنده، فرصتی برای ارزیابی اثر ویران‌کننده جنگ و آزار وارد شده بر زندگی کسانی که مجبور به فرار شده‌اند، و گرامیداشت شجاعت و تاب‌آوری آنان است. همچنین فرصتی برای ارج نهادن به جوامع و دولت‌هایی است که آنان را اغلب در مناطق مرزی دورافتاده متأثر از فقر، بی‌ثباتی و توسعه نیافتگی و دور از توجه بین‌الملل پذیرفته و میزبانی می‌کنند. در حال حاضر از هر ۱۰ پناهنده ۹ نفر در کشورهایی با درآمد کم یا متوسط و در نزدیکی وضعیت مخاصمه زندگی می‌کنند.
در ادامه این پیام آمده است: سال گذشته، بیش از یک میلیون پناهنده و مهاجر با عبور از دریای مدیترانه در قایق‌های بادی نامناسب برای دریانوردی و قایق‌های کم‌استقامت وارد اروپا شدند. هزاران تَن اما موفق نشدند و جان خود را از دست دادند که گواه غم انگیزی بر شکست جمعی ما در رسیدگی مناسب به وضع اسفناک آنان است. در این حال، اظهار نظرات سیاسی تفرقه‌انگیز در مورد مسائل پناهجویان و مهاجران، افزایش بیگانه‌هراسی و محدودیت در دسترسی به پناهجویی در بعضی مناطق به شدت رو به افزایش است و روحیه مسئولیت مشترک جایگزین نابردباری سرشار از نفرت شده است. ما شاهد افزایش نگران‌کننده استفاده از بازداشت و توقیف و ساخت حصارهای مرزی و سایر موانع هستیم.
دبیرکل سازمان ملل تاکید کرد: در حالی‌که اظهارات ضد پناهنده که بیشتر به گوش مخاطبان می‌رسد، بعضی مواقع صداهای خوشامدگویی به ندرت شنیده می شود. اما این موارد در سراسر جهان وجود دارد. سال گذشته در کشورها و مناطق زیادی شاهد تبلور دیدگاه هایی دلسوزانه و متحدانه در این زمینه بوده ایم که در این راستا مردم عادی و جوامع قلب و خانه‌هایشان را به روی پناهندگان گشودند و دولت ها در حالی‌که میزبان تعداد بسیاری مهاجرهستند همچنان به تازه واردها روی خوش نشان می‌دهند.
این یک نیاز ضروری است تا بر این نمونه های مثبت استناد و آن‌ها را بزرگ‌نمایی کنیم. پاسخ های ما به پناهندگان باید بر پایه ارزش های مشترک ما در تقسیم مسئولیت، عدم تبعیض، حقوق بشر و حقوق بین الملل پناهندگان شامل اصل عدم استرداد پناهندگان باشد. در ۱۹ سپتامبر، در جلسه عالی رتبه مجمع عمومی در رسیدگی به جا به جایی گسترده پناهندگان و مهاجران، فرصتی تاریخی در اختیار قرار خواهد گرفت تا براساس آن به یک توافق نامه بین المللی با تعهدی به سمت اقدام مشترک و مسئولیت مشترک گسترده تر برای پناهندگان دست یابیم.
بان کی مون در پایان تاکید کرد: باید در کنار میلیون‌ها مرد، زن و کودکی بیاستیم که هر ساله از خانه‌های خود می‌گریزند تا تضمین کنیم حقوق و کرامت آنان در هر جا حفظ می‌شود و همبستگی و شفقت در مرکز پاسخ همگانی ما است.