به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در سطح جهانی، با شناخت بیماری ایدز در سال ۱۹۸۱ و کشف ویروس ایدز (HIV) در سال ۱۹۸۳، انتقال ویروس ایدز از راه خون آلوده و تماس جنسی با افراد مبتلا به اچ آی وی مشخص شد.
ایدز از اوایل دهه ۱۳۶۰ در میان بیماران هموفیل دریافت کننده فراورده‌های خونی مانند فاکتور ۸ و فاکتور ۹، که از اروپای غربی وارد کشور می‌شد به طور پنهان و بی سروصدا شروع شد.
در ایران اولین مورد ایدز در سال ۱۳۶۵ در یک کودک پنج ساله هموفیلی تشخیص داده شد.
موج دوم همه‌گیری از اوائل دهه ۱۳۷۰ در میان معتادان به مواد مخدر تزریقی به علت استفاده از سرنگ و سوزن مشترک شروع و دامنه آن به زندان‌ها کشیده شد؛ به طوری که در شروع این موضوع، بیش از ۸۰ درصد از مبتلایان به اچ آی وی را معتادان تزریقی تشکیل می‌دادند.
طی چند سال اخیر با توجه به متداول شدن مصرف مواد محرک صنعتی از نوع آمفتامین‌ها و متافتامین‌ها که منجر به رفتارهای جنسی مهار گسیخته‌ای می‌شوند، درصد موارد ابتلا به علت تماس جنسی به ویژه در جوانان رو به افزایش است.
وزارت بهداشت فروردین امسال اعلام کرد از سال ۶۷ تا اول مهرماه ۹۴، ۳۰هزار و ۱۸۳ مورد این بیماری در ایران شناسایی شده است که ۶۷ درصد انتقال از طریق اعتیاد تزریقی و ۱۸ درصد از طریق جنسی صورت گرفته است.
ارسال نظرات