به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از این رسانه، سن برخی از این کودکان حتی به پنج سال هم می رسد و مربیان آن ها گاه از میان نوجوان ها انتخاب می شوند. یکی از این مربیان نوجوان که موفق به فرار از اردوگاه بوکوحرام شده، می گوید که آن ها از ترس جان خود مجبور به تبعیت از دستورات هستند.
شاهدان می گویند که این کودکان اغلب بدون اسلحه و در حالی که تحت تاثیر داروهای آرامبخش هستند، به میدان جنگ اعزام می شوند. برخی از آن ها در اردوگاه ها کتک می خورند و گاه از شدت گرسنگی یا تشنگی جان می بازند.
این در حالی است که بوکوحرامی ها برای نیل به اهداف خود، این کودکان را به خوی حیوانی عادت می دهند. شاهدان می گویند که برخی از دختربچه های ربوده شده از روستاها و شهر های غرب آفریقا، به بردگی جنسی آن ها گماشته می شوند.
گفتنی است ؛ در دهه های 1990 و 2000 میلادی، نیروهای پاسدار صلح نیجریه با کمک به پایان جنگ داخی در لیبریا (کشوری در غرب آفریقا) هزاران پسربچه با شرایط مشابه را خلع سلاح و زمینه بازگشت آن ها به جامعه را فراهم کرده بودند.
اما این نیروهای پاسدار صلح که هم اکنون جزو افسران درجه دار ارتش هستند، خود اذعان دارند که آنچه در اردوگاه های بوکوحرام در جریان است، سناریوی به مراتب متفاوت تری است.
با وجود اینکه موج پسربچه های فراری از اردوگاه های بوکوحرام رو به افزایش است، که امکان بازگشت آن ها به جامعه و خانواده، پس از سال ها کشتار بی رحمانه، جای بحث بسیار دارد.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ تـَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَا يَكْفِي مِنْكَ شَيْءٌ فَاكْفِنِي أَمْرَ فُلَانٍ بِمَ شِئْتَ وَ كَيْفَ شِئْتَ وَ مِنْ حَيْثُ
شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ
اللَّهُمَّ إِنَّكَ تـَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَا يَكْفِي مِنْكَ شَيْءٌ فَاكْفِنِي أَمْرَ فُلَانٍ بِمَ شِئْتَ وَ كَيْفَ شِئْتَ وَ مِنْ حَيْثُ
شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ
اللَّهُمَّ إِنَّكَ تـَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَا يَكْفِي مِنْكَ شَيْءٌ فَاكْفِنِي أَمْرَ فُلَانٍ بِمَ شِئْتَ وَ