به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روزنامه اصلاح‌طلب جهان صنعت از طرح کارت‌های اعتباری انتقاد کرده است:اقتصاد کشور از یک سو در شرایطی به سر می‌برد که تولیدکننده‌های داخلی در بدترین وضعیت خود قرار دارند و با مشکلات بسیاری از جمله نبود سرمایه جهت کار و کیفیت و همچنین نبود بازار مناسب برای فروش به سر می‌برند. از سوی دیگر مردم نیز برای خرید و بهبود معیشت خود پولی ندارند و در این میان اگرچه با روند کاهشی تورم مواجه هستیم اما پولی نیز در جیب مردم نیست که از این کاهش تورم بهره ببرند.
به همین منظور کارت‌های اعتباری که اخیرا توسط بانک مرکزی انتشار پیدا کرده هدف کمک به وضعیت مردم، افزایش تقاضا و در نتیجه تحریک بازار را پیگیری می‌کنند اما در این میان چند پرسش عمده مطرح می‌شود.
اولین پرسش این است که این کارت‌ها، حتی اگر قدرت خرید را بالاتر ببرند چه کمکی به تولید داخل می‌کنند؟ کمااینکه با استفاده از این کارت‌ها می‌توان کالای خارجی نیز خریداری کرد. در این زمینه ولی‌الله سیف، رییس کل بانک مرکزی می‌گوید هدف از این کارت‌ها تحریک تقاضا و افزایش رقابت میان بازار‌های داخلی و خارجی است اما سیف نمی‌گوید که وقتی هیچ حمایتی از تولید داخل و کالای داخلی نمی‌شود و وقتی تولیدکننده نه پولی دارد که بتواند تولید کند و نه تکنولوژی و سرمایه‌ای که بتواند از طریق آن، کیفیت کار خود را بالا ببرد، چگونه می‌توان انتظار داشت در این رقابت سربلند بیرون آید؟ و اینکه اگر کالای خارجی در رقابت با کالای ایرانی برنده است، چنانچه به وضعیت اقتصادی و سیاستگذاری‌های اقتصادی کشور‌های مبدا این کالا‌ها نگاه کنیم، می‌بینیم که حمایت‌های بسیاری از تولیدکنندگان وجود داشته است.
همچنین مساله دیگر، این است که این کارت‌ها قابلیت تبدیل به پول نقد را دارند. این مساله می‌تواند این شائبه را به وجود آورد که آیا ممکن است این کارت‌ها در نهایت نه‌تنها به رشد و نقدینگی اقتصادی کمکی نکند بلکه دستاورد تورمی دولت را نیز از بین ببرد؟ در این زمینه عضو خانه اقتصاد ایران معتقد است که ورود این کارت‌ها به کشور سیلی از نقدینگی و در نتیجه رها شدن افسار تورم را با خود به همراه خواهد داشت...
در همین زمینه مسعود دانشمند، دبیرکل خانه اقتصاد ایران گفت: در مورد کارت‌های اعتباری چند مساله شایان ذکر است؛ اول اینکه با صدور این کارت‌ها کاری که انجام می‌شود این است که فقط حجم نقدینگی افزایش پیدا می‌کند. در حالی که گفته می‌شود این کارت‌ها برای تحریک تقاضا برای کالاست اما بعید به نظر می‌رسد از این تحریک چیزی نصیب خود تولیدکننده شود.
وی افزود: مساله دیگری که مطرح می‌شود این است که نمی‌توانیم بازار را کنترل کنیم که به سمت کالاهایی هدایت شود که به حمایت بیشتری نیاز دارند. به عنوان مثال با این کارت‌ها هم می‌توان فرش خریداری کرد و هم وسایلی مانند یخچال و ماشین لباسشویی. پرواضح است که محصولات صنعتی به کمک بیشتری نیاز دارند چون محصولاتی مانند فرش، بازار خود را دارند. پس نمی‌توانیم مصرف‌کننده را وادار کنیم که کالای مورد نظر ما را بخرد.
دانشمند گفت: از سوی دیگر مصرف‌کننده می‌تواند با استفاده از دستگاه‌های پوز پول نقد دریافت کند و حتی اگر این امر قابل پیگیری باشد، باز هم مصرف‌کننده می‌تواند کالایی را خریداری کند و همان کالا را با مقدار کمی ضرر در مغازه دیگری بفروشد که هم قابلیت پیگیری ندارد و هم در نهایت خرید و فروشی صورت نگرفته است....
وی در پایان خاطرنشان کرد: با این حال، طرح کارت‌های اعتباری نقدینگی پر فشاری را با حجم چند هزار میلیارد تومان در مقطعی کوتاه وارد بازار می‌کند که نتیجه آن نیز ایجاد سیل است. این کار مانند آن است که مقدار زیادی آب را وارد سد کنیم بدون اینکه کانالی جهت خروج آب تعبیه کرده باشیم، نتیجه به راه افتادن سیل و به عبارت دیگر افزایش تورم خواهد بود.