داور جشنواره عمار:
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ قربانعلی طاهرفر، فیلمساز و داور جشنواره مردمی فیلم عمار درباره آثار حاضر در بخش مسابقه «فیلمنامه» این جشنواره با بیان اینکه از چند منظر می‌توان آثار را ارزیابی کرد، گفت: معمولا مرسوم است که آثار جشنواره‌ها را به صورت کمی و کیفی، می‌سنجند ولی این مسئله در جشنواره عمار، چندان محلی از اعراب ندارد.
وی ادامه داد: بعد از چند دوره برگزاری جشنواره عمار، مخاطبان اصلی، متوجه اولویت‌های اصلی این جشنواره شدند و بر همین اساس، از لحاظ کیفی باید منتظر تحولات خوبی در عمار به خصوص بخش «فیلمنامه» باشیم گرچه از لحاظ کمی، شاید تعداد آثار به چشم نیاید.
این فیلمساز با اشاره به حضور خود در ادوار قبلی جشنواره تصریح کرد: من پیشرفت را در دقت‌نظر هنرمندان می‌بینم به گونه‌ای که این فعالان بعد از چند دوره در عمار، متوجه نوع نگاه خاص این جشنواره و حرکت مشخصی که در حال پیگیری است، شدند و به همین دلیل، نگاهشان به عمار، مثل دیگر جشنواره‌ها نیست.
طاهرفر افزود: اتفاق نامبارکی که در عرصه جشنواره‌ها و فعالیت هنرمندان می‌بینیم این است که نویسندگان و فیلمنامه‌نویسان، به هر نحوی تلاش می‌کنند آثار خود را در جشنواره‌های مختلف، محک بزنند، بدون آنکه به اولویت‌ها و محورهای آنها دقت کنند.
وی در همین باره ادامه داد: در آثاری که برای جشنواره عمار رسیده بود، خیلی کم، شاهد آثاری بودیم که با فراخوان و موضوعات جشنواره مغایرت داشتند که این یک نقطه پیشرفت و موفقیت‌آمیز برای عمار است.
داور جشنواره عمار خاطرنشان کرد: تحلیل موضوعی به‌روز، پیشنهادم به جشنواره عمار و نویسندگانی است که در این جشنواره حضور پیدا می‌کنند، به این معنا که با توجه به موضوعات خاصی که عمار دنبال می‌کند، ضرورت دارد فیلمنامه‌نویسان هم به این موضوعات، اشراف کامل داشته باشند در غیر این صورت نباید آثار خود را که با اشراف نسبی و سرانگشتی حاصل شده به عمار و دیگر جشنواره ها ارسال کنند بنابرین لازم است با تسلط بر موضوع به ایده‌های اولیه و مراحل بعد برسند.
طاهرفر افزود: یکی از نقاط ضعف غالب آثار جشنواره، عجله در ایده‌پردازی آنها بود که این مسئله به مراحل بعدی فیلمنامه‌ها هم تعمیم داده شده بود، به همین جهت، دقت، تأمل و تدبر در مسیر ایده‌پردازی، ضرورتی است که مطئمنا راه را برای خلق آثار متعالی‌تر باز می‌کند.
این فیلمساز در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: جشنواره عمار، به نوعی یک جبهه فرهنگی است و معتقدم همان مختصات و مشخصات جبهه جنگ تحمیلی را در عرصه فرهنگی دارد و مشخصه بارز آن، دلسوزی و خدمت در جهت انقلاب است و در برابر ناملایماتی که با آن روبه رو شده، همانند یک چسمه، تداوم و جریان دارد.
داور جشنواره عمار با اشاره به سخن امام خمینی(ره) درباره هنر مبنی بر اینکه «هنری مورد قبول است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی باشد» تاکید کرد: جشنواره عمار در واقع صیقل دهنده نظام فرهنگی انقلاب در برابر آسیب‌هایی است که در طول سه دهه پس از انقلاب به آن تحمیل شده و امیدوار هستم این روند تداوم داشته باشد.
طاهرفر در ادامه سخنانش بیان کرد: از جشنواره عمار انتظار می‌رود که نه‌تنها ارتباط با نویسندگان در طول سال قطع نشود بلکه کمرنگ هم نشود و یک حلقه ارتباطی تخصصی میان فیلمنامه‌نویسان و جشنواره عمار وجود داشته باشد به نحوی این نویسندگان خود را از اجزای عمار بدانند.
وی تصریح کرد: در صورت نبود این ارتباط، نگاه هنرمندان و نویسندگان به عمار، نگاه جشنواره‌ای می‌شود و در این صورت، عمار هم مثل برخی جشنواره‌های دیگر دچار آشفتگی و تکرار می‌شود.
این فیلمساز یادآور شد: جشنواره عمار، محل یک رقابت مقطعی نیست بلکه آغاز حرکتی است که باید تداوم داشته باشد و هر سال هم به فعالان آن اضافه شود.
داور جشنواره عمار در ادامه با اشاره به حضور خود در بیشتر جشنواره‌ها بیان کرد: من از نزدیک شاهد تلاش خالصانه عوامل جشنواره عمار هستم که با نگاه مقدسی شروع کرده است اما این موضوع کافی نیست بلکه باید همانند سایر جشنواره‌ها برخی کارهای تخصصی مثل تولید فیلم در بدنه جشنواره هم صورت بگیرد.
وی ادامه داد: مسئله تولید اثر در بدنه این جشنواره تا حدودی کمرنگ است، از طرف دیگر، با توجه به موضوعات خاصی که جشنواره عمار به دنبال آنهاست جای تولید اثر درباره برخی موضوعات مبتلا به و روز جامعه خالی است.
طاهرفر خاطرنشان کرد: با توجه به شخصیتی جشنواره عمار در بین هنرمندان دارد، اگر تولید در بدنه جشنواره عمار اتفاق بیفتد، شاهد رویش‌های خوبی در این جشنواره خواهیم بود، به ویژه در بین فعالانی که دلسوز انقلاب هستند که در این حالت می‌توانند در تولید آثار با عمار همراهی داشته باشند.
ارسال نظرات