به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، برایان فوچت، عضو تیم تحقیق از دانشگاه ایالتی اوهایو، در این باره می گوید: «در مجموع ورزش استقامتی، ورزش هوازی، یا تلفیق هردو، منجر به بهبود تناسب اندام و کیفیت زندگی و عملکرد فیزیکی فرد می شود.»
تیم مطالعه تاثیرات ورزش را بر دو گروه بیماران مبتلا به سرطان پروستات و سرطان سینه بررسی کرد.
مطالعه سرطان پروستات شامل ۳۲ بیمار با میانگین سنی ۶۵ سال بود. مردان به خاطر سرطان تحت هورمون درمانی (آندروژن درمانی) بودند.
محققان به طور تصادفی نیمی از مردان را در قالب گروه رژیم غذایی گیاهی و برنامه ورزشی شامل تمارین استقامتی و هوازی قرار دادند. نیمی دیگر را در گروه با درمان استاندارد و بدون پیروی از رژیم غذایی گیاهی یا ورزش قرار دادند.
در پایان سه ماه، گروه ورزش و رژیم غذایی در مقایسه با گروه درمان عادی، سه تا چهار برابر سریع تر در تست پیاده روی در مسافت ۲۵۰ مایل راه می رفتند. بعلاوه گروه ورزش به طور میانگین ۱.۸ کیلوگرم وزن و ۱ درصد چربی کم کرده و عنوان می کردند که کیفیت زندگی و توانایی انجام مهارت های روزمره شان بهبود یافته است.
اما مردان گروه درمان عادی در حدود یک درصد به چربی بدن شان اضافه شده بود، اگرچه وزن شان نسبتا ثابت مانده بود.
در مطالعه زنان مبتلا به سرطان سینه هم نتایج مشابهی بدست آمد.