یادداشت مهمان/
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، یک سال بعد از اجرای توافق هسته ای ایران و کشورهای موسوم به 1+5، حالا کار برای امیدواری به آینده این توافق سخت شده است، چراکه دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب ایالات متحده در گفت‌وگو با روزنامه تایمز گفته «از توافق هسته‌ای ایران راضی نیستم و فکر می‌کنم یکی از بدترین توافق‌هایی است که تاکنون حاصل شده است.»
هرچند برخی بر این عقیده هستند که ترامپ با توجه به ساختار حقوق بین الملل قادر نیست توافقی که وجهه ای بین المللی دارد را به تنهایی برهم بزند، اما از آنجا که حتی باراک اوباما رئیس جمهور مدافع برجام در آمریکا نیز با بدعهدی های خود نشان داد تمایلی به تداوم توافق هسته ای ندارد، حالا حتی خوشبین ترین تحلیلگران به برجام نیز با تردید به آینده توافق هسته ای در دوره دونالد ترامپ می نگرند.
پیش از این نیز رهبر معظم انقلاب بارها بر عدم خوشبینی به آمریکا در توافق با ایران سخن گفته بودند و به دولتمردان هشدار داده بودند که بهتر است به جای چشم بستن بر روی واقعیت های رفتاری آمریکا و امید داشتن به فرجام طراحی یک بازی برد – برد با غرب، به توان داخل متکی شده و کاری کنند که اقتصاد داخلی از ضربه های اقتصاد جهانی مصون باشد. با این وجود نگاه سیاسی – انتخاباتی دولتمردان به اقتصاد و امید به تاثیر مانورهای تبلیغاتی برجام بر روی افکارعمومی، باعث شد تا با شتابی بیش از حد انتظار، این توافق به امضا برسد. شتابی که گفته می شود حتی محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه دولت روحانی نیز از آن گلایه داشته است.
به هر حال یک سال پس از اجرای این توافق، حالا با دیدی بهتر می توان آینده برجام را رصد کرد. یک سال پس از این توافق، مشکلات اقتصادی کشورمان بر سر جای خود باقی مانده و غرب بدعهدی می کند و چشم اندازی امیدبخش در پیش رو نیست. معضلات ناشی از رکود، بیکاری و بحران معیشت مردمی کار را به آنجا کشانده که رقبای دولت و نیروهای انقلابی کشور برای برون رفت از این وضعیت چاره ای بیندیشند تا شاید ناتوانی دولت جبران شود. در همین ارتباط «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی»، تمرکز خود را معطوف به چالش های اقتصادی کرده و مرضیه وحید دستجردی سخنگوی این جبهه به تازگی در نشستی خبری اعلام کرده است که اولویت های این جبهه، رفع مشکلات اقتصادی مردم است.
برخی دیگر از مدافعان جبهه مردمی نیز بر این نکته تاکید دارند که باید برای رفع مشکلات اقتصادی موجود، به جای دل بستن به برجام و کمک های خارجی، به تقویت اقتصاد داخلی مبادرت ورزید. در این راستا یحیی آل اسحاق از اعضای موسس این جبهه که ریاست اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق را نیز برعهده دارد، با بیان اینکه زحماتی برای برجام کشیده شد اما نتیجه‌ای به همراه نداشته، به تسنیم گفته است: «برجام نتایج مناسبی در برداشته شدن عملی تحریم‌ها و عملیاتی شدن سوئیفت و بسیاری از مسائل دیگر برای کشور به همراه نداشت.»
او با اشاره به اینکه امروز دیگر همه می‌دانند چرا برجام در مقام عمل، عملکرد مناسبی برای کشور نداشته، تصریح کرده است: «بدعهدی و بدقولی‌های آمریکا و برخی کشورها مشخص است و همه مسئولان و حتی آقای ظریف بر این موضوع اذعان دارند.»
همزمان با این دست اظهارنظرها، ۵۲ نفر از اساتید دانشگاه‌های برتر کشور نیز در نامه‌ای خطاب به مردم ایران تأکید کردند: «ما به عنوان جمعی از اساتید دانشگاه‌ها خواستار عزم جدی دولت در برخورد با عدم پایبندی طرف مقابل به برجام هستیم.» نامه ای که نشان می دهد افکارعمومی دیگر مایل به خوشبینی و عقب نشینی در برابر بدعهدی های غرب برای اجرای برجام نیست.
به این ترتیب، اکنون یک سال پس از اجرای برجام، دو نگاه درباره آینده تاثیر آن بر مشکلات اقتصادی کشور وجود دارد. یک نگاه، ادامه امید داشتن به نتیجه مذاکره و چانه زنی برای کمک گرفتن از کشورهایی است که برای رفع محدودیت های اقتصادی ایران چشم به امتیازگیری های بیشتر دارند و نگاه دیگر هم آن است که با کمک تولیدگران داخلی، اقتصاد کشور چنان مقاوم شود که هیچ فشار خارجی نتواند معیشت مردم را تحت تاثیر قرار دهد. بی شک، انتخابات اردیبهشت 96 برای انتخاب رئیس جمهور، انتخاب میان یکی از این دو نگرش است؛ انتخاباتی که یک سوی آن حسن روحانی و حامیانش همچنان با خوشبینی به غرب، رفع مشکلات کشور را معطل گذاشته اند و اما در سوی دیگر انتخابات، «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» معتقد است که باید از حالت خمودگی و عقب نشینی خارج شد و با اتکا به توان نیروهای داخلی، مشکلات را گام به گام حل کرد.
ارسال نظرات