به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ کارگاه تخصصی «فیلمنامه نویسی کوتاه»، سه شنبه ۲۸ دی ماه، در دومین روز از دهمین جشنواره فیلم کوتاه دینی رویش در سالن سه سینما هویزه برگزار شد. هادی مقدم دوست به عنوان مدرس این کارگاه، با اشاره به اینکه فیلمنامه نیازمند یک جرقه یا ایده اولیه است، گفت: باید لحظه اولیه بوجود آمدن یک فیلمنامه مشخص باشد.
او با تعریف فیلم دینی به عنوان یک نمونه از واکنش دینی یک فرد مسلمان در برخورد با یک پدیده توضیح داد: فیلم نامه واکنش شخص را در برخورد با یک پدیده مورد کنکاش قرار می دهد و اگر این واکنش چه هوشیارانه و چه بر اساس یک تربیت دینی، منجر به یک عمل دینی شود، ایده اولیه یک فیلم نامه دینی شکل خواهد گرفت.
مدیر هنری دهمین جشنواره رویش با اشاره به صورت‌های مختلف فیلمنامه گفت: ما در فیلمنامه نویسی گاهی فقط با یافتن ایده به پایان می رسیم. گاهی نیز با فیلمنامه زیست می کنیم که به آن «کار کردن روی ایده» می گوییم.
مقدم دوست با طرح این پرسش که چگونه می شود بسیاری از فیلم های کوتاه ایده را تا پایان پنهان می کنند و در انتها از ایده رونمایی می کنند، تصریح کرد: به نظر من این روش به نوعی خام فروشی ایده است. خیلی از فیلم های کوتاه فقط ایده را عرضه می کنند اما ایده را پنهان کرده و این توجیه را دارند که در صورت ارائه آن در طول فیلم ایده لو می رود. به عقیده من این لو رفتن ایده نیست، بلکه کار نکردن روی ایده است.
او در توضیح آنچه پس از طرح ایده لازم است گفت: یکی از مصادیق کار کردن روی ایده نیز نظر و نگاهی است که ما از آن ایده داریم. این نظر برای ساختن فیلم دینی باید منطبق با تعلیمات دینی باشد.
مدرس کارگاه فیلمنامه کوتاه با اشاره به اینکه گاهی چیزهایی را که می بینیم نمی توانیم بگوییم مصداق چیست، توضیح داد: گاهی ما یک پدیده را به عنوان ایده مطرح می‌کنیم اما هیچ حرفی برای گفتن نداریم.
حتی نظری هم نمی‌دهیم و این یعنی فقط یک ایده داریم و خیلی دوستش داریم و فقط از آن رونمایی می‌کنیم.
مدیر هنری دهمین جشنواره رویش اظهار نظر نکردن درباره ایده را نیز یکی از ضعف‌های مشهود در فیلمنامه کوتاه عنوان کرد و گفت: وقتی ما نظری درباره فیلم و ایده آن نداریم فیلم در زمره فیلم های دینی قرار نمی‌گیرد چرا که دین صاحب نظر است و در مورد مسایل نظر داده است.
هادی مقدم دوست افزود: در خیلی از فیلم‌های کوتاه نظر فیلمساز احساس می‌شود اما گاهی این نظر خیلی وسیع و عالمانه نیست و در حد می‌پسندم یا نمی‌پسندم باقی مانده است.
او با اشاره به این موضوع که اگر ما از کلیشه فرار کنیم و بدانیم به عنوان فیلمساز واجب است که اظهار نظر کنیم، شاهد فیلم‌های سرد نخواهیم بود، توضیح داد: گاهی ما براساس مدها می‌نویسیم و احساسمان را نمی‌توانیم ابراز کنیم. در حقیقت ابراز احساسات است که می‌تواند یک فیلم تاثیرگذار ارائه دهد.
مدیر هنری دهمین جشنواره رویش یکی از بخش‌های مهم در فیلمنامه‌نویسی را تحقیق عنوان کرد و اظهار داشت: ما در سینمای داستانی با فقر تحقیق روبه رو هستیم. البته این فقر در فیلم‌های مستند کمتر است. گاهی در فیلم‌های داستانی این موضوع به عنوان یک تئوری مطرح می‌شود که فیلمنامه‌نویس باید بکر بماند. به نظرم این نوع تفکر اشتباه است و معتقدم فیلمنامه‌نویس باید با تحقیق بنویسد. علاقه صرف به یک موضوع منجر به تولید اثر خوب نخواهد شد و باید درباره موضوع تحقیق کرد.
انتهای این کارگاه به پرسش و پاسخ فیلمسازان از هادی مقدم دوست در خصوص فیلمنامه اختصاص یافت.
.