به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران و رایزن جهانی طرح CPI سازمان ملل ضمن تشریح مسیر راهبری بهبود وضعیت شهرها هوشمندسازی و تاب آوری (Resilience) را دو مولفه کلیدی در فرایند ساخت شهرهای فردا عنوان کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، دکتر حسین محمدپور زرندی در نخستین همایش ملی بهبود در سیستم های مدیریت شهری که امروز در حال برگزاری است در سخنرانی علمی با عنوان «رهبری تغییر و بازطراحی فرایندها در مدیریت شهری» با بیان اینکه امروز در عصر دگرگونی به سر می‌بریم و جهان، تغییرات بسیار سریعی را پذیرا می‌شود، گفت: به این دلیل، سازمان‌ها و سیستم‌ها باید همیشه مهیای تغییرات باشند و خود را به گونه‌ای آماده کنند که از عهده تغییرات ناگهانی و پر شتاب برآیند و هر سازمانی برای پویایی باید به تغییرات و تقاضاهای متنوع درون خود و محیط پیرامون، پاسخ دهد چراکه فرایند تغییر در سیستم‌های مختلف، بسته به شرایط، ماهیت، سبک رهبری، رفتارها، ارزش‌ها و نگرش‌های عناصر سیستم، متفاوت است.
رئيس انجمن علمي اقتصاد شهري ایران با اشاره به اینکه از جمله سیستم‌های پویا می‌توان به شهرها اشاره کرد که به صورت مستمر و مداوم در معرض تغییر و دگرگونی قرار دارند، یادآور شد: عبور از شهر ماقبل صنعتی به شهر صنعتی، شهر فراصنعتی و شهر اطلاعاتی، نمونه‌ای از تغییرات در سیستم شهری است و رواج مفاهیم متنوعی از شهرها مانند شهر پایدار، شهر سبز، شهر هوشمند، شهر پاسخگو، شهر باز و ... همگی، نشان از پویایی ذاتی شهر دارند.
سخنگو و رایزن جهانی طرح CPI سازمان ملل با تاکید بر اینکه اساس حرکت به سمت این نوع شهرها، بر تغییر و تحول است، خاطرنشان نمود: یک شهر باز یا یک شهر هوشمند تلاش می‌کند خود را تغییر دهد، اجزای خود را دگرگون سازد، مدیریتش را به لحاظ چارچوب فکری و عملکردی تغییر دهد، شهروندانش را از نظر فکری متحول کند و همه این تغییرات را از مجرای فناوری‌های نوین محقق کند.
صاحب امتیاز فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری در بخش دیگری از این سخنرانی با تاکید بر اهمیت رهبری تغییر در شهرها، افزود: شهرها جزو سیستم‌های باز و پویا هستند که اجزا و عناصر آن و روابط بین آنها مدام در حال تعامل و تغییر است و در تعادل نگاه‌داشتن سیستم شهر، کاری است که رهبران شهری از طریق تغییر رویکردها و تغییر سیاست‌ها انجام می‌دهند.
پورزرندی با بیان اینکه تغییر در شهرها باید نگاهی آینده‌محور داشته باشد، ادامه داد: شهرهای متعادل آینده، شهرهایی هستند که از منابع و زیرساخت‌ها، استفاده بهینه به عمل می‌آورند و پاسخگوی نیازهای شهروندان فعلی و آتی خود هستند.
رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران به مولفه های مقاومت در برابر تغییر در شهرها نیز اشاره کرد و گفت: شهرها چون مکان تجمع و تراکم گروه‌های متنوع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با علائق و سلایق متفاوت هستند و از جغرافیاهای متفاوتی گرد هم آمده‌اند اصولاً در برابر تغییرات، مقاومت می‌کنند.
وی افزود: برخی سیستم‌های مدیریت شهری در راهبری این تنوع، موفق عمل می‌کنند و آن را به یک فرصت برای خلاقیت و نوآوری، تبدیل می‌کنند و برخی دیگر توان کنترل گروه‌های مختلف را ندارند و شهر به مکانی ناهنجار و خشن تبدیل می‌شود.
پورزرندی با تاکید بر اینکه مفاهیمی مانند تاب‌آوری شهری، به دنبال به حداقل رساندن اخلال در سیستم‌های اجتماعی، اقتصادی ، مدیریتی و نهادی در زمان‌های تغییر است، یادآور شد: انعطاف شهری و شهرهای انعطاف‌پذیر (Resilient Cities) نیز در همین راستا مطرح شده و شهرهایی مانند تورنتو، ونکوور و کالگری، در صدر انعطاف‌پذیرترین شهرها قرار دارند.
سخنگو و رایزن جهانی طرح CPI سازمان ملل در پایان تاکید کرد مدیران شهری باید بکوشند تا شهرهای فردا در عین تنوع، انعطاف‌پذیر باشند.