به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، جمعی از خانواده شهدای ایرانی فاجعه منا و مسجدالحرام در نامه‌ای سرگشاده به رئیس‌جمهور به سخنان جهانگیری در مناظره اول انتخاباتی درباره سفارت عربستان واکنش نشان داد ه و تصریح کردند: در مقابل جنایتی که سعودی‌ها با شهروندان متبوع دولت شما انجام دادند، پاسخ شما جز لبخند، التماس و انفعال چیز دیگری نبود و اکنون نیز بیش از آنکه مدافع حقوق شهدای ایرانی فاجعه منا باشید، برای سفارت عربستان در تهران دل می‌سوزانید.
بسمه‌تعالی
جناب آقای دکتر حسن روحانی
رئیس‌جمهور اسلامی ایران
اینک که این نامه از سوی جمعی از خانواده شهدای ایرانی فاجعه منا و مسجدالحرام، به جنابعالی نگاشته می‌شود بیش از 19 ماه از دو فاجعه تلخ و غمبار منا و مسجدالحرام که به شهادت نزدیک به 500 حاجی ایرانی و هزاران حاجی از اقصا نقاط جهان منجر شد، می‌گذرد. در طی این ماه‌ها و روزهای، با چشمانی اشک‌بار مصیبت تلخ شهادت مظلومانه و جانکاه عزیزمان را تحمل می‌کردیم و از خداوند جبار، انتقام از ظلمه طاغوت شجره خبیثه ملعونه آل‌سعود را مسئلت می‌کردیم.
اما سخنان معاون اول جنابعالی در جریان مناظرات انتخاباتی، داغ ما و همه ملت ایران را یک‌بار دیگر تازه کرد. ایشان چنان برای سفارت این رژیم خبیث در تهران دلسوزی می‌کرد که همه ما با خود گفتیم ای‌کاش ذره‌ای از حمایت‌های این‌گونه را نیز از شهدای مظلوم منا که شهروندان ایرانی و اتباع دولت ایران -که جنابعالی تصدی ریاست آن‌را برعهده‌دارید- از شما و کابینه‌تان می‌دیدیم.
جناب آقای روحانی!
این نامه را ازاین‌رو به جنابعالی نوشتیم که مردم ایران از شما وعده بازگرداندن عزت را به پاسپورت ایرانی در انتخابات گذشته شنیدند و میزان عمل به این وعده را در مواجهه شما و دولتتان با فاجعه غمبار منا مشاهده کردند.
فاجعه منا یک کشتار کم‌سابقه شهروندان ایرانی در کشوری خارجی در سال‌های اخیر است. شهروندانی که با پاسپورت ایرانی - که شما وعده عزت یابی آن‌را به مردم دادید- عازم سفر حج شدند. درست در روزهای تلخ پس از وقوع این فاجعه که شوک و بهت تلخ این حادثه همه ملت را فراگرفته بود و نگرانی از بابت بازنگرداندن ابدان مطهر شهدا به میهن وجود داشت، جنابعالی در سفر نیویورک سرگرم پرداختن به علاقه‌مندی‌های دیگرتان بودید و بی‌توجه به وسعت فاجعه حاضر نشدید سفر خود را قطع و برای مدیریت درست مواجهه به کشور بازگردید. اوج لطف شما آن بود که سفر خود را تنها یک روز، کوتاه کردید.
همان روزهای تلخ که وزیر ارشاد که نماینده رسمی دولت شما برای پیگیری ماجرا بود را به عربستان راه ندادند، تنها چیزی از که دیپلماسی کابینه‌تان مشاهده کردیم، زانو زدن وزیر خارجه‌تان در کنار امیر کویت بود؛ زانو زدن التماس گونه‌ای که نتیجه‌ای نیز دربرنداشت.
آقای رئیس‌جمهور!
یادتان هست که در آخر امر نیز وزیر بهداشت کابینه‌تان نه با گذرنامه سیاسی که با گذرنامه عادی به حجاز سفر کرد و دولت سعودی وی را به وی عنوان نماینده رسمی ایران به رسمیت نشناختند؟ یادتان هست که سعودی‌ها حاضر به تحویل ابدان مطهر شهدای ایرانی نبودند و در همان روزهای اولیه بدون کسب اجازه از اولیای دم و دولت ایران، پنهانی برخی پیکرها را دفن کردند؟ نهایتاً اگر سعودی‌ها حاضر به تحویل ابدان شهدای ایرانی شدند به خاطر کلید تعامل شما و دولتمردانتان نبود، بلکه نهیب حیدری و عزتمندانه، ولی امر مسلمین حضرت امام خامنه‌ای بود که سران آن رژیم خبیث را به عقب‌نشینی وادار کرد!
امیدواریم روزی که اولین گروه از پیکرهای شهدای منا به وطن بازمی‌گشت و سخنانی که در آن مراسم بر زبان بردید را از یاد نبرده باشید! شما که مدعی حقوق‌دان بودن هستید که خود را آشنا به فنون دیپلماسی می‌دانید، آن روز در سخنانی نسنجیده سطح مطالبه گری از رژیم سعودی را از سوءمدیریت و مسئولیت یک دولت به خطای چند مأمور دون‌پایه تنزل داده و گفتید: «اگر ثابت شود که عده‌ای از مأمورین در این حادثه تقصیر داشته‌اند ما به‌هیچ‌عنوان از خون عزیزانمان نخواهیم گذشت.» شاید بتوان ادعا کرد که هیچ خدمتی بزرگ‌تر از این به رژیم آل‌سعود وجود نداشت که این‌چنین آن‌ها را از ورطه مسئولیت‌پذیری یک دولت رها کند.
همان روز وعده دادید که «دولت همچنان پیگیر حادثه باقی خواهد ماند و نتیجه را به اطلاع ملت خواهد رساند.» اکنون مردم و همه خانواده شهدای منا بهترین داوران برای ارزیابی عمل به این وعده هستند. کمیته حقیقت‌یابی که در صبح روز 11 مهرماه از ضرورت تشکیلش سخن گفتید، هنوز تشکیل نشده و وزارت خارجه شما نیز هیچ تلاش محسوسی برای پیگیری آن انجام نداده است. تنها هنر وزیر خارجه شما آن بود که چندماه بعد قاتلان سعودی شهدای منا را برادر بخواند و با افتخار تصریح کند که «نزدیک به 500 زائر ما در مراسم حج کشته شدند، اما ما روابط خود را قطع نکردیم، حتی روابط خود را با عربستان کاهش هم ندادیم».
آقای روحانی!
در مقابل جنایتی که سعودی‌ها با شهروندان متبوع دولت شما انجام دادند، پاسخ شما جز لبخند، التماس و انفعال چیز دیگری نبود و اکنون نیز بیش از آنکه مدافع حقوق شهدای ایرانی فاجعه منا باشید، برای سفارت عربستان در تهران دل می‌سوزانید. قطعاً حمله به سفارت سعودی در تهران قابل دفاع و توجیه نیست، اما باید به یاد داشته باشید که شما در صد روز پس از فاجعه منا که هنوز این سفارت در تهران فعال بود و روابط دولتتان با سعودی‌ها، برقرار بود، هیچ عمل مثبت و نتیجه بخشی برای دفاع از حقوق شهروندانتان انجام ندادید و حتی همان‌گونه که پیش‌تر گفته شد به سعودی‌ها برای فرار مسئولیت‌پذیری کمک کردید.
اینک وعده‌هایی که 4 سال پیش دادید و کارنامه شما و کابینه‌تان در مورد روابط با سعودی‌ها در پیشگاه مردم آشکار است. یقین بدانید که همه آنانی که در حق مهاجران الی الله قصور یا تقصیر داشته‌اند در روز محشر باید پاسخگوی ذات باری‌تعالی باشند. اکنون در این دنیا نیز تنها امید خانواده شهدای مظلوم منا و مسجدالحرام است که به تحقق وعده‌های الهی و انتقام سخت از ظالمان است، چراکه شعارهای فریبنده مدت‌هاست که برای ما رنگ‌باخته است.
والسلام علی من اتبع الهدی
جمعی از خانواده شهدای ایرانی فاجعه منا و مسجدالحرام
خانم خاکشور (همسر شهید عربشاهی)
خانم جمهور (همسر شهید جمهور)
خانم تقیانی (فرزند شهید تقیانی)
خانم آقایی پور (همسر شهید آقایی پور)
خانم دکتر روح‌افزا (همسر شهید دکتر حاتمی)
خانم نورالدینی (همسر شهید دکتر سیدناصر حسینی)
خانم محمدزاده (همسر شهید حاج حسن خواجه پور)
مرتضی رکن‌آبادی (برادر شهید دکتر رکن‌آبادی)
محمدجواد اخوان (فرزند شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین اخوان)
10 اردیبهشت‌ماه 1396
ارسال نظرات