به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، پرویز امینی تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی به تحلیل استراتژیِ واقعبینانه جناح رقیب دولت در انتخابات پرداخته که متن این یادداشت به شرح زیر است:
کم کم مباحث و شرایط بویژه برای قطب رقیب دولت متوجه این مسئله می شود که با یک کاندیدا در رقابت بماند یا با همین تکثر به رقابت ادامه دهد؟ مساله مهمی که میتواند در انتخابات سرنوشت ساز باشد و حتی تاثیر قابل توجهی بر نتیجه نهایی داشته باشد.
برخی واقعیت های موثر برای پاسخ به پرسش یادشده وجود دارد که باید به صورت جدی به آنها پرداخته شود.
اولا هیچ یک از سه نامزد این جریان یعنی محمدباقر قالیباف، سید ابراهیم رییسی و سید مصطفی میرسلیم دارای آرای قاطع برای پیروزی در دور اول انتخابات نیستند. و تجمیع آرا آنها نیز در حال حاضر زیر 40 درصد است.
هر کدام از این سه نامزد دارای یک سبد آراء اختصاصی بعلاوه یک سبد مشترک هستند. سبد رای محمد باقر قالیباف عمدتاً اجتماعی و سبد رای سید ابراهیم رئیسی عمدتاً ایدئولوژیک است و سبد رای اختصاصی میرسلیم عمدتاً حزبی است و بنابراین با کنار رفتن هر یک از نامزدهای مذکور بخش مهمی از آراء انها به یکدیگر منتقل نمیشود و حتی در اختیار نامزدهای رقیب قرار خواهد گرفت.
قطب دولت مستقر شامل حسن روحانی، اسحاق جهانگیری و مصطفی هاشمی طبا نیز سرجمع دارای وضعیت پایاپایی با قطب رقیب است که سرجمع آرا انها نیز کمتر از 40 درصد تا اینجای رقابت است.
علاوه بر این با کناررفتن هر یک از نامزدها بدنه اجتماعی و رای ساز و فضاساز انها نیز دچار انفعال می شوند و از حرکت و کار میدانی باز می ایستند. در نتیجه موتور حرکت کلی این جریان دچار افت خواهد شد.
بر این اساس استراتژی واقعبینانه و در دسترس قطب رقیب دولت ناکام گذاشتن روحانی در پیروزی در دور اول است و بنابراین تکثرکنونی ظرفیت کسب رای تجمیعی را بیشتر و احتمال دومرحلهای کردن انتخابات بهتر میسر میکند.
طرح بحث انصراف کاندیداها به نفع یکدیگر در اردوگاه قطب رقیب دولت بحث اولویتدار و کمک کننده به انتخابات نیست و دارای بار فرسایشی در این جریان است. هر بخش در این جریان باید با تمام قوا در صحنه باشد و دامنه تاثیر گذاری و رای آوری خود را افزایش دهد.