حس نا امیدی مردم ایران نسبت به دولت/ روحانی با توافق هسته‌ای نتوانست مشکلات اقتصادی مردم را حل کند

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در حالیکه بحث‌های انتخاباتی ریاست جمهوری بین کاندیداها در ایران بسیار داغ است موضوعات اقتصادی پاشنه آشیل بحث‌ها و مناظرات به حساب می‌آید،‌مباحثی نظیر توافق هسته‌ای سال 2015 نیز بر این مناظرات گرمای بیشتری داده است. 

این توافق مهمترین مسائل سیاست خارجه دولت قبلی هم بود. در این مذاکرات دولت تحت فشار بود که در مذاکرات فرصت‌های زیادی را از دست داده است یا اینکه از مسئله آزادی تحریم‌ها نتوانسته استفاده لازم را ببرد. 

با این وجود این مسئله بسیار مهم است که همه کاندیداهای ریاست جمهوری در ایران بدون توجه به موقعیت ایدئولوژی تائید می‌کنند که این توافق دیگر قانون است و باید اجرا شود، هماهنگی سیاسی در داخل ایران نیز به اجرای  این توافق کمک زیادی کرده است.

براساس این گزارش، مسئله دیگری که در مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری ایران بحث می‌شود حقوق شهروندی است. حقوق شهروندی بخشی از قانون اساسی این کشور است اما اغلب توسط برخی مؤسسات دولتی نقض می‌شود،‌مخالفت‌هایی در اینباره که چگونه دولت می‌تواند از آسیب‌های جامعه مدنی بکاهد، وجود دارد. 

به طور خلاصه، همان مؤسسات و نیروهای سیاسی در مظان اتهام، اینکه می‌توانند این قوانین را به مردم تغییر بدهد، وجود دارد.

براساس این گزارش، محور اصلی صحبت‌ها حول و حوش موضوعات اقتصادی، نابرابری و فساد است.

روحانی در سال 2013 با این قول‌ها که با انجام توافق هسته‌ای و لغو تحریم‌ها مشکلات را حل خواهد کرد به عنوان رئیس جمهور پیروز انتخابات شد. با وجود انجام توافق هسته‌ای که در سال 2015 اتفاق افتاد رفع معضلات و مشکلات مردم اتفاق نیفتاد یا حداقل به همان سرعتی که قبلاً پیش‌بینی می‌شد صورت نگرفت.

این مسئله منجر به حس بدبینی از اینکه دولت در انجام این کار ناتوان است یا به طور جدی به دنبال رفع مشکلات نابرابری نیست، منجر شد. 

البته در این میان کاندیداهای رقیب هم برنامه‌های محکمی در این زمینه ارائه ندادند فارغ از اینکه کاندیداهای انتخاباتی مربوط به کدام طیف سیاسی هستند همه آنها به نوعی با یک اقتصاد آزاد موافقند که از نظر آنها می‌تواند برای رشد اقتصادی و منتفع شدن ایران‌ها مناسب باشد.

در حال حاضر مسئله بیکاری موضوع اصلی است و انتقادهای زیادی را به همراه داشته است. هیچکدام از کاندیداها ظاهراً برنامه قوی ساختاری برای رفع معضل نابرابری ارائه نکرده‌اند،‌به نظر می‌رسد ایرانی‌ها انتظار دارند که کاندیداها به سمت عدالت اقتصادی پیش روند،‌خواسته‌های آنها در مصاحبه‌های رسانه‌ها بیشتر مشهود است.