دکتر علی اصغر اصغرنژاد گفت: بین پرده دری و طنز خیلی تفاوت وجود دارد. گفتن شوخیهای رکیک و جنسی در تریبون رسمی رسانه و سینما کار عاقلانهای نیست و کسی که به گفتن این حرفها در ملا عام اصرار دارد دچار اختلال روانی است.
دکتر علی اصغراصغرنژاد روانشناس بالینی و عضو گروه بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی ایرن در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو در مورد مخاطرات احتمالی شوخی های جنسی در سینما گفت: شوخی اساسا چیز خوبی است، اما حد و حدود خودش را دارد، از لحاظ عقلی همه چیز یک چارچوب و حدود مشخصی باید داشته باشد شوخی هم همین طور است.
او ادامه داد: وقتی کسی خیلی بی حیا و دریده صحبت کند شأن و احترام خودش را زیر سوال میبرد و قطعا دیگران در مورد او قضاوت خواهند کرد.
اصغرنژاد توضیح داد: به هر حال مغز ما انسانها برای بازداری از گفتن حرف های نامناسب ترمزهایی دارد. ممکن است در مغز ما هر فکری وجود داشته باشد، اما آن ها را به زبان نمیآوریم و یا حداقل آن را در هر مکان و به هر کسی نمی گوییم! اگر فردی خلاف این رویه عمل کند، یعنی هر مطلب زشت و رکیکی را در جمع بازگو کند، این معنایش این است که به گونهای با اختلال فکری مواجه است. یعنی آن ترمزهای بازدارنده در مغزش کار خودشان را به درستی انجام نمیدهند.
این روانشناس بالینی تکمیل کرد: مثلا فردی که الکل یا ماده مخدر مصرف کرده باشد هوشیاری کافی ندارد و به همین دلیل ممکن است هر حرفی را به زبان بیاورد؛ اصطلاحا میگویند فلانی عقلش سر جایش نیست! بنابراین طبیعی نیست که فردی در حالت عادی و بدون مصرف ماده ای خاص کنترل عقلانی روی گفتارش نداشته باشد، پس احتمالا دچار نوعی اختلال فکری است.
علی اصغری ادامه داد: حالا اگر قرار باشد این مطالب مستهجن را که به زبان آوردنش در جمع نوعی اختلال روانی محسوب می شود، در یک تریبون عمومی به گوش همه مردم برسانیم این دیگر نه تنها به شعور اجتماعی فرد مربوط است بلکه نشان میدهد از نظر عقلی واقعا در جایگاه سلامتی نیست و وضع خوبی ندارد.
عضو گروه بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی همچنین گفت: اینکه بخواهیم روی این اختلال روانی اسم کمدی و طنز بگذاریم و آن را در سینما و رسانه به مردم نشان دهیم واقعا یک فاجعه بزرگ است.
او ادامه داد: مردم باید بدانند که این واقعا طنز نیست؛ بین پرده دری و طنز خیلی تفاوت وجود دارد. یکسری حرفها متعلق به فضای بسیار خصوصی است و تنها آن دو نفری اینها را به هم میگویند که خیلی با هم صمیمی و محرم هستند، معلوم است که گفتن حرف هایی تا این حد خصوصی و سکرت در تریبون رسمی رسانه و سینما کار عاقلانهای نیست و کسی که به گفتن این حرفها در ملا عام اصرار دارد دچار اختلال روانی است.
اصغرنژاد اضافه کرد: متاسفم که این روزها این اختلال از طریق رسانه دارد همه گیر میشود؛ وحشتناک است که یک ناهنجاری رفتاری دارد تبدیل به یک هنجار و رفتار عادی میشود. باید بدانیم که هرزه گویی نوعی اختلال است و واقعا بی معنی است که یک نفر بیاید اختلال شخصیتی اش را در رسانه به همه مردم نشان دهد و آنها را تشویق کند که شما هم مثل من باشید.
این روانشناس در تایید صحبت هایش گفت: آدمیزاد اول فکر میکند بعد فکرش را به زبان میآورد و بعد به آن عمل میکند. این یک رویه طبیعی و اثبات شده است، بنابراین غیر منطقی نیست اگر بگوییم به زبان آوردن حرفهای زشت در ملا عام مقدمه عمل به همان رفتارها در جمع است و این بسیار نگران کننده است.