گزارش/
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو-محمد آزادی؛ 70 درصد؛ دقیقاً ۱۲ نفر از وزرای پیشنهادی روحانی با بیشتر از ۲۲۵ نفر موافق، رأی اعتماد گرفتند. تحلیل پیچیده‌ای لازم ندارد؛ بازی تماشایی دولتی‌ها در زمین بهارستان و یک مجلس غیرسیاسی با نمایندگانی که احتمالاً بیشتر از مصالح مملکت، به فکر «بستن» با وزرای آینده و گرفتن امتیازات بیشتر بودند. این وسط تنها «بیطرف» بی‌طرفدار ماند. آن هم احتمالاً به این خاطر که کمتر از دیگران «لابی» کردن می‌دانست! توئیت محمود صادقی نماینده مردم تهران در این‌باره جالب است: «بیطرف دربرابر اصرار نمایندگانی که دغدغه بی آبی حوزه انتخابیه خود را دارند، حاضر نشد وعده غیرکارشناسی بدهد»!
گزارش کامل خبرگزاری دانشجو از تحولات جلسه رأی اعتماد بهارستان را اینجا بخوانید.
دورهمی در بهارستان؛ چه‌کسانی چگونه رأی آوردند؟
دفاع ۲۶۱ رأی، بهداشت ۲۵۳ رأی، اطلاعات ۲۵۲ رأی، کشور ۲۵۰ رأی، دادگستری ۲۴۴ رأی، فرهنگ و ارشاد ۲۴۲ رأی؛ پیش‌بینی آرای بالای وزرای دست‌راستی دولت روحانی کار دشواری نبود. وزرایی که احتمالاً علاوه بر نمایندگان حامی دولت، آرای منتقدین را هم پشت قباله‌شان داشتند. امیر حاتمی هم با این‌که بالاترین رأی موافق را درمیان همه وزرای دولت دوازدهم آورد؛ نتوانست رکورد طیب‌نیا در دولت قبل را تکرار کند. با این حساب وزیر اقتصاد دولت یازدهم با ۲۷۳ رأی موافق همچنان رکورددار بالاترین رأی اعتماد در همه دولت‌های بعد از انقلاب است.
کمترین آمار آرای مساعد هم به ترتیب اختصاص داشت به بیطرف، آذری جهرمی، حجتی، عباس آخوندی و ربیعی با ۱۳۳، ۱۵۲، ۱۶۴، ۱۸۸ و ۱۹۱ رأی موافق.
سیاست‌ورزی به سبک عارف؛ فراکسیون امید دقیقاً کجای بازی است؟
عملکرد روز گذشته‌ی بهارستان اما احتمالاً بیشتر از همه خبرنگاران و کنشگران اصلاح‌طلب را نومید کرد. آمار بالای آرای مساعد رحمانی فضلی نشانه‌ی روشنی است از آنچه اتفاق افتاد. مردی که بوقچی‌های دست‌چپی تلاش گسترده‌ای را برای حذفش از کابینه یازدهم داشتند. نشد؛ نشد تا نمایندگان لیست امید نشان دهند همچنان کمترین اعتنایی به بدنه مردمی و تحرکات هوادارانشان ندارند. تحرکات عصبی کنشگران اصلاح‌طلب روز گذشته تماشایی بود! صادق زیباکلام تئوریسین مشهور این جریان عملکرد دار و دسته‌ی «امید» در بهارستان را «نومیدکننده» توصیف کرد و به انتخاب گفت: «کاری نکنید مردم در انتخابات 98 بگویند یک‌بار گول خوردیم و دیگر به لیست امید رأی نمی‌دهیم!»
مهدوی‌راد تحلیل‌گر بی‌بی‌سی فارسی نوشت: «آرای بال راست کابینه (رحمانی فضلی، صالحی، بطحایی) را مقایسه کنید با بال چپ (بیطرف، ربیعی، حجتی)؛ نتیجه سیاست‌ورزی به سبک عارف: تقریباً هیچ!» ابراهیم گراوند از اعضای حزب اصلاح‌طلب «اعتماد ملی» هم در یک واکنش احساساتی نوشت: «امروز در مجلس برای رای گیری کابینه رایزنی انجام نشد بلکه راهزنی انجام شد.» یکی از خبرنگاران ایلنا هم نوشت: «نتیجه رأی اعتماد امروز: خداحافظ لیستی رأی دادن؛ خداحافظ فراکسیون امید»!
ماجرا چیست؟ آشی که آقای رئیس‌جمهور پخته چرا به مذاق کنشگران دست چپ نمی‌سازد؟ اصلاحطلبان از جان روحانی و دولتش چه می‌خواهند؟
کابینه اصلاحات یا اعتدال؛ چرا اصلاحطلبان زیرِ بار مسؤلیت دولت روحانی نمی‌روند؟
«ننه! من غریبم بازی»؛ این توصیفی است که مدیر مسؤل روزنامه جوان برای زیاده‌خواهی‌های اصلاحطلبان از کابینه‌ی روحانی برگزیده است. گنجی معتقد است فاصله‌گذاری اصلاحطلبان با دولت معنی چندانی ندارد وقتی نزدیک به ۱۲ نفر از اعضای دولت تازه از اعضای دولتین اصلاحات انتخاب شدند. این فعال سیاسی اصول‌گرا معتقد است تحرکات تازه‌ی دست‌چپی‌ها عمدتاً برای شانه خالی کردن از پذیرفتن مسؤلیت دولت و برنامه‌ریزی برای انتخابات ۱۴۰۰ است.
احمد مازنی نماینده اصلاح‌طلب مردم تهران در مقابل اما معتقد است کمتر از نیمی از کابینه از جامعه‌ی اصلاحطلبان انتخاب شده. وی در این‌باره به خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجو می‌گوید: «اصلاح‌طلب بودن کابینه دوازدهم به ۵۰ درصد هم نمی‌رسد. بنابراین انتظارات اصلاح طلبان از کابینه آنطور که باید برآورده نشد.»
محسن علیجانی دیگر نماینده اصلاح‌طلب مردم تهران هم معتقد است تنها 3 یا 5 نفر از وزاری معرفی شده اصلاح‌طلبند و معتقد است روحانی به اندازه کافی چیدمان سیاسی کابینه را مطابق گرایشات آنان پیش نبرده. وی در این‌باره به خبرنگار خبرگزاری دانشجو می‌گوید: «انتظار داشتیم باتوجه به حمایتی که اصلاحطلبان از آقای روحانی در انتخابات داشتند، ایشان هم کابینه را بیشتر از این‌ها مطابق سلایق آنها چیدمان کنند. البته این حق آقای رئیس‌جمهور است. چرا که برنامه‌های وی همواره بر مبنای اعتدال بوده، هرچند ما اعتقاد داشتیم باید اکثریت کابینه اصلاح‌طلب باشد.»
کریمی قدوسی اما معقتد است نمایش مباحثات و اختلافات اصلاحطلبان با روحانی، «جنگ زرگری» است. نماینده مردم مشهد معتقد است البته که اصلاحطلبان گزینه‌های تُندتری را برای مناصب مختلف دولت در نظر داشتند، هرطوری شده اما با آقای رئیس‌جمهور به توافق رسیدند. کریمی قدوسی به خبرنگار ما می‌گوید: «اگر برخی از آنها مخالفتی هم می‌کنند، به دلیل امتیازگیری بیشتر از دولت است. همان‌طور که ظرف چند روز گذشته دیدیم که برای یکی از افراد شاخص لیست امید در تهران حُکم مدیرعاملی شرکت مهمی چون شستا صادر شد یا اخیراً خبر مربوط به استخدام فرزند یکی دیگر از اعضای شاخص لیست امید را شنیدیم.»
نماینده مردم مشهد تصریح کرد: «بنده حتی به تابش گفتم چرا جلوی نیروهایتان را نمی‌گیرید؟ این کار‌ها آبروی نداشته‌تان را هم از بین می‌برد! البته او هم اعلام کرد ما از این موضوع ناراحتیم و با آن سخت برخورد کرده‌ایم؛ در واقع تابش این موضوع را تأیید کرد.»
کریمی قدوسی در پایان خاطرنشان کرد: «مردم باید متوجه این مسائل باشند، تا این افراد فردا روزی نگویند چوب لای چرخمان گذاشتند و نتوانستیم دولت تشکیل دهیم! چراکه امیدی‌ها به میل خودشان دولت را تشکیل داده‌اند.»
کابینه‌ی دوازدهم هرچه که باشد، آشی است که اصلاحطلبان و هوادارانشان برای مملکت پختند. حالا روحانی می‌ماند و وزرایی که از امروز شبانه‌روزشان باید وقف ارتفاع دردها و مشکلات مردم باشد. اصلاحطلبان ولی حاضرند مسؤلیت دولتی که با «تَکرار بازی» آنها تشکیل شده را بپذیرند؟ منتظر باید ماند.
ارسال نظرات