جالب است که زنان از ابتدای انقلاب در مناصب دولتی و نظامی مختلفی حضور داشته اند. آیا این افرادی که امروز مسئله تبعیض جنسیتی را به نقل محافل تبدیل کرده اند قبلا مسئول نبوده اند تا چاره ای برای آن پیدا کنند و یا تمام وظایف خود را انجام داده اند و دیده اند کار دیگری نمانده جز حل این موضوع؟ طیف خاصی که این روزها جنجال به راه انداخته است، در روزنامه های زنجیره ای خود آنچنان بر پیکره ی نظام می تازد که انگار زنان جامعه در بند هستند و این افراد به مثابه رابین هود و دارو دسته اش وارد میدان شده اند تا بندها و زنجیرها را از هم بگلسند و عدالت را به جامعه برگرداند!!! از سویی وزیر ، استاندار ، مدیرکل زن می خواهند و از سویی برای نرفتن بانوان به استادیوم مویه و زجه می زنند و در تریبون های مختلف برای ارکان مختلف جمهوری اسلامی ایران خط و نشان می کشند.
جالب است که این ها به خوبی می داند که هم اکنون در ارکان مختلف جمهوری اسلامی، بانوان نقش پررنگی دارند و به ایفای نقش می پردازند. بعضا بانوان برای خود پارک جداگانه دارند،محفل های گردهمایی شاد و مفرح مختلف مخصوص خود دارند.کاش این همه هیاهو به راه نمی انداختند و مسئولین به جای پشت میز نشستن و میتینگ های سیاسی رفتن کمی در خیابان ها قدم می زدند و به جای استادیوم نرفتن بانوان ، کمی دلشان به حال بانوانی می سوخت که به خاطر نیاز مبرم می بایست به کسب درآمد در محیط های غیر مطمئن بپردازند، برای جذب مشتری باید لطافت های جنسی خود را ویترین نمایند تا جیب صاحبان سرمایه پر شود.
درد اینجاست که این ها را نمی بینند اما 2سال و 4 سال دیگر و انتخابات سبد رای را میبینند . مدعیان باید پاسخ دهند که نتیجه ورود زنان به چرخه اقتصادی کشورهای به اصطلاح متمدن غربی چه بوده است؟ آیا جوامع آن ها دچار گسل های اجتماعی نشد؟آیا واقعا این مسئولین دلسوز نادانسته به این سمت حرکت می کنند و یا تفکرات اومانیستی و لیبرالیستی آن ها را کور نموده است.
نمایندگان و مسئولین کشور به فکر حل مشکلات اساسی باشند نه آنکه موضوعات حاشیه ای را تبدیل به موضوعات اصلی نظام نمایند. مسئولین یادشان باشد این حزب و آن حزب می آید و می رود، عمر مسئولین نیز پایان یافتنی است و آنچه ماندنی است، آرمان های انقلاب اسلامی است. به مردم و کشور اسلامی خدمت نمایید نه اینکه آب به آسیاب دشمن بریزید. دوران دادن مسکن به جامعه گذشته است، باید کارهای بزرگ را انجام داد . هشدار می دهم مراقب باشید از آن روزی که این مردم نجیب و دوست داشتنی ببینند چگونه رفتار مسئولینشان منطبق بر بخواست دشمنانشان بوده است، که آن روز، برخورد انقلابی این مردم طور دیگری است.
مجتبی محمدی- فعال دانشجویی دانشگاه علمی کاربردی مشهد