به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از الجزیره، معارضان مسلح سوریه در گفت‌وگو با شبکه خبری الجزیره گفته‌اند کمک‌های ایران به دولت بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه از پیروزی آنها در جنگ داخلی این کشور جلوگیری کرده است.
تابستان سال ۲۰۱۲، فرماندهان ارشد گروه موسوم به «ارتش آزاد سوریه» اطمینان داشتند که تحولات جنگ به نفع آنها پیش می‌رود. انفجار یک بمب در عمق دمشق، جان چهار نفر از فرماندهان ارتش سوریه از جمله «داوود راجحه»، وزیر دفاع و «آصف شوکت»، معاون وی که داماد بشار اسد بود را گرفته بود.
پس از آن، امیدواری‌هایی در میان معارضان سوری ایجاد شد مبنی بر اینکه بشار اسد نیز به زودی با سرنوشتی مشابه دچار می‌شود. در همان زمان، مقام‌های غربی هم دائماً این جمله را تکرار می‌کردند که روزهای اسد به شماره افتاده‌اند.
موفقیت‌های معارضان در صحنه میدانی امیدواری‌های آنها را تقویت می‌کرد. در آن زمان، گروه‌های مختلف پیکارجویان با یکدیگر متحد شده و توانستند بخش‌هایی از سوریه را تحت کنترل خود درآورند.
«فاتح حسون»، یکی از فرماندهانی که در آن زمان از ارتش سوریه جدا شد و مدیریت نیروهای ارتش آزاد سوریه در حمص را به عهده گرفت به الجزیره گفت که در آن زمان خوش‌بین بوده که نیروهای بشار اسد نتوانند در برابر پیشروی‌های معارضان مقاومت کنند.
وی گفت: «افسران درجه‌دار به ویژه رده‌های میانی مانند سرگرد‌ها و گروه‌بان‌ها که ستون ارتش را تشکیل می‌دهند در حال جدا شدن از دولت بودند و پاکسازی‌های دولت، ارتش سوریه را بیش از پیش تضعیف کرده بود.»
«حسون» توضیح داد که نیروهای ارتش سوریه به منظور دفع خطر احتمالی از جانب رژیم اسرائیل در جنوب غرب کشور متمرکز شده بودند. این چیزی بود که بسیاری از افسران جدا شده از ارتش از آن آگاه بودند و تصور می‌کردند که می‌توانند از آن به نفع خودشان استفاده کنند.
پیشروی‌های معارضان، اما از چشمان نزدیک‌ترین متحدان دولت سوریه، ایران و گروه حزب‌الله لبنان مخفی نماند و آنها برای دفع حملات معارضان دست به کار شدند.
حسون می‌گوید: «بعد از مداخله ایران و حزب‌الله، پیروزی‌های میدانی دولت، به ویژه در مناطق مرکزی حمص و حما آغاز شد.»
وی اضافه کرد: «علی‌رغم مداخله آنها، دولت سوریه و متحدانش هنوز هم قادر به پیروزی در جنگ نبودند، اما آنها توانستند با محاصره معارضان در حومه‌های دمشق، از پایتخت سوریه محافظت کنند.»
«بشار الزوبی»، از دیگر معارضان سوریه که فرماندهی شبه‌نظامیان در جبهه جنوبی سوریه را به عهده دارد ادعا می‌کند ارتش سوریه قبل از ورود ایران به صحنه تن‌ها از یک چهارم ظرفیت کامل خود استفاده می‌کرد.
او به الجزیره گفت: «وقتی که ایرانی‌ها وارد عمل شدند و با خودشان حزب‌الله را هم آوردند، ارتش سوریه تقریباً فروپاشیده بود و تن‌ها از ۲۰ تا ۲۵ درصد قدرت قبلی‌اش استفاده می‌کرد.»
الزوبی می‌گوید به باور او، در صورت عدم حمایت تهران از بشار اسد تا اوایل سال ۲۰۱۳ پیروز جنگ می‌شدند.
سوریه از سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۹) صحنۀ ناآرامی‌های مرگبار است که تروریست‌های تحت حمایت خارجی در این کشور راه انداختند. صد‌ها هزار نفر از مردم سوریه به صورت مستقیم و غیرمستقیم در جریان این ناآرامی‌ها کشته و بیش از ۱. ۹ میلیون نفر زخمی شده‌اند. ایران به درخواست دولت قانونی سوریه برای مبارزه با تروریست‌های تکفیری در سوریه حضور دارد.
در ماه‌های گذشته و پس از پیروزی‌های ارتش سوریه و متحدانش در عرصه میدانی، مقام‌های دولت‌های غربی و حامیان منطقه‌ای گروه‌های تروریستی تغییر موضع داده و اعلام کرده‌اند پیش‌شرط کناره‌گیری بشار اسد برای رسیدن به صلح در این کشور را کنار گذاشته‌اند.
تابستان سال ۲۰۱۲، فرماندهان ارشد گروه موسوم به «ارتش آزاد سوریه» اطمینان داشتند که تحولات جنگ به نفع آنها پیش می‌رود. انفجار یک بمب در عمق دمشق، جان چهار نفر از فرماندهان ارتش سوریه از جمله «داوود راجحه»، وزیر دفاع و «آصف شوکت»، معاون وی که داماد بشار اسد بود را گرفته بود.
پس از آن، امیدواری‌هایی در میان معارضان سوری ایجاد شد مبنی بر اینکه بشار اسد نیز به زودی با سرنوشتی مشابه دچار می‌شود. در همان زمان، مقام‌های غربی هم دائماً این جمله را تکرار می‌کردند که روزهای اسد به شماره افتاده‌اند.
موفقیت‌های معارضان در صحنه میدانی امیدواری‌های آنها را تقویت می‌کرد. در آن زمان، گروه‌های مختلف پیکارجویان با یکدیگر متحد شده و توانستند بخش‌هایی از سوریه را تحت کنترل خود درآورند.
«فاتح حسون»، یکی از فرماندهانی که در آن زمان از ارتش سوریه جدا شد و مدیریت نیروهای ارتش آزاد سوریه در حمص را به عهده گرفت به الجزیره گفت که در آن زمان خوش‌بین بوده که نیروهای بشار اسد نتوانند در برابر پیشروی‌های معارضان مقاومت کنند.
وی گفت: «افسران درجه‌دار به ویژه رده‌های میانی مانند سرگرد‌ها و گروه‌بان‌ها که ستون ارتش را تشکیل می‌دهند در حال جدا شدن از دولت بودند و پاکسازی‌های دولت، ارتش سوریه را بیش از پیش تضعیف کرده بود.»
«حسون» توضیح داد که نیروهای ارتش سوریه به منظور دفع خطر احتمالی از جانب رژیم اسرائیل در جنوب غرب کشور متمرکز شده بودند. این چیزی بود که بسیاری از افسران جدا شده از ارتش از آن آگاه بودند و تصور می‌کردند که می‌توانند از آن به نفع خودشان استفاده کنند.
پیشروی‌های معارضان، اما از چشمان نزدیک‌ترین متحدان دولت سوریه، ایران و گروه حزب‌الله لبنان مخفی نماند و آنها برای دفع حملات معارضان دست به کار شدند.
حسون می‌گوید: «بعد از مداخله ایران و حزب‌الله، پیروزی‌های میدانی دولت، به ویژه در مناطق مرکزی حمص و حما آغاز شد.»
وی اضافه کرد: «علی‌رغم مداخله آنها، دولت سوریه و متحدانش هنوز هم قادر به پیروزی در جنگ نبودند، اما آنها توانستند با محاصره معارضان در حومه‌های دمشق، از پایتخت سوریه محافظت کنند.»
«بشار الزوبی»، از دیگر معارضان سوریه که فرماندهی شبه‌نظامیان در جبهه جنوبی سوریه را به عهده دارد ادعا می‌کند ارتش سوریه قبل از ورود ایران به صحنه تن‌ها از یک چهارم ظرفیت کامل خود استفاده می‌کرد.
او به الجزیره گفت: «وقتی که ایرانی‌ها وارد عمل شدند و با خودشان حزب‌الله را هم آوردند، ارتش سوریه تقریباً فروپاشیده بود و تن‌ها از ۲۰ تا ۲۵ درصد قدرت قبلی‌اش استفاده می‌کرد.»
الزوبی می‌گوید به باور او، در صورت عدم حمایت تهران از بشار اسد تا اوایل سال ۲۰۱۳ پیروز جنگ می‌شدند.
سوریه از سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۹) صحنۀ ناآرامی‌های مرگبار است که تروریست‌های تحت حمایت خارجی در این کشور راه انداختند. صد‌ها هزار نفر از مردم سوریه به صورت مستقیم و غیرمستقیم در جریان این ناآرامی‌ها کشته و بیش از ۱. ۹ میلیون نفر زخمی شده‌اند. ایران به درخواست دولت قانونی سوریه برای مبارزه با تروریست‌های تکفیری در سوریه حضور دارد.
در ماه‌های گذشته و پس از پیروزی‌های ارتش سوریه و متحدانش در عرصه میدانی، مقام‌های دولت‌های غربی و حامیان منطقه‌ای گروه‌های تروریستی تغییر موضع داده و اعلام کرده‌اند پیش‌شرط کناره‌گیری بشار اسد برای رسیدن به صلح در این کشور را کنار گذاشته‌اند.
ارسال نظرات