اخبار برون مرزی صدا و سیما
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ مجموعه برنامه «مستند و گفت‌وگو» (Doc And Talk) که با هدف معرفی سینمای مستند ایران و بررسی برترین مستند‌های تولید داخل کشور در شبکه پرس تی وی در حال تولید است، در اولین قسمت خود به مستند تحسین شده «A۱۵۷» اثر بهروز نورانی پور می‌پردازد.
اولین قسمت از این برنامه که به تهیه کنندگی و کارگردانی کیانوش الطافی تولید می‌شود، به زودی در جدول پخش این شبکه قرار خواهد گرفت.
در هر قسمت از برنامه، در مدت زمان ۱۵ دقیقه، یک اثر شاخص ایرانی معرفی و بخش‌هایی از مستند موردنظر نیز پخش و در قالب گفتار متن، بررسی می‌شود. همچنین دوربین این برنامه در مکان‌های مختلف با سازنده مستند همراه شده و توضیحات وی در باره مستند موضوع برنامه را نیز ثبت می‌کند.
تاکنون تولید اولین قسمت از مجموعه برنامه «مستند و گفت‌وگو» به پایان رسیده است که به بررسی مستند A۱۵۷ ساخته بهروز نورانی پور می‌پردازد.
مستند A۱۵۷ عمق فروپاشی انسانیت در جنایات و جنگ‌افروزی داعش را به تصویر می‌کشد. سه خواهر نوجوان کُردتبار سوری که پدر خود را ۲۰ روز قبل از سقوط شهر توسط گروه داعش از دست داده اند، در جریان حمله داعش به محل زندگی شان، مورد تجاوز قرار می‌گیرند. آن‌ها که باردارند و پس از حمله، اطلاعی از مادر خود نیز ندارند، حالا با انبوهی از سوال‌های دهشتناک و آینده‌ای نامعلوم و سیاه، در یکی از اردوگاه‌های سازمان ملل زندگی می‌کنند. مستند، روایت زندگی «روکن»، «هیلین» و «سولاف» است که بدون خانواده و مدرک شناسایی به نوعی زندانی شده اند و.
این مستند محصول سال ۱۳۹۴ مرکز مستند سوره است و جایزه ویژه هیئت داوران شامل تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه ۲۰۰۰ دلاری نهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت، سیمرغ بلورین بهترین مستند سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم فجر و جوایزی از جشنواره هایی، چون واچ داگز لهستان، سینیه دو نویی فرانسه، فیلم باف سوئد و چمبری فرانسه و ... را از آن خود کرده است.
نسرین حسینی (تدوینگر)، علی میرزایی (گرافیست)، زهرا ترابی (دستیار تهیه و برنامه ریز) و گلناز فرهودی (نریتور) از جمله عوامل تولید مجموعه برنامه «مستند و گفت‌وگو» (Doc And Talk) هستند.
پخش «مستند و گفت‌وگو» از آنتن پرس تی وی، در آینده نزدیک شروع خواهد شد.
بهزاد فراهانی در گفت‌وگو با آی‌فیلم:
شخصیت‌شناسی در تولیدات این سال‌ها لوث شده است
بهزاد فراهانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه پرداختن به شخصیتهای متفاوت اجتماعی و تحلیل زندگی مردم، گمشده تولیدات کنونی است، گفت: اگر تولیدات این سال‌ها را ببینید و با مجموعههایی مثل «هزاردستان»، «گرگها» و «رعنا» مقایسه کنید نتیجه مشخص است؛ همه‌چیز تغییر کرده است، واقعاً همه‌چیز. بزرگ‌ترین اصل درام، شخصیت‌شناسی است که در تولیدات سال‌های اخیر لوث شده است.
بهزاد فراهانی، بازیگر سریال «خانه پدری» در گفت‌وگو با آی‌فیلم، درباره این سریال و دغدغه‌اش برای تئاتر صحبت کرده‌است.
او درباره نحوه انتخابش برای ایفای نقش در مجموعه «خانه پدری» که این شب‌ها روی آنتن کانال فارسی این شبکه است، گفت: فیلمنامه را خواندم و حس خوبی پیدا کردم. بااین‌وجود زیر بار نقشی که فریدون حسنپور برایم درنظر گرفته بود، نرفتم و نقشی که مهدی فتحی عزیز بازی کرد، ابتدا به من پیشنهاد شده بود.
بازیگر نقش پدر سارا در «خانه پدری» افزود: وقتی کارگردان پرسید کدام نقش را دوست داری، نقش پدرسارا را انتخاب کردم. می‌دانستم نقش کوتاه است و در ۷ قسمت تمام می‌شود؛ اما واقعگرایی که در نقش وجود داشت، برایم جذاب بود. شخصیت پدر روشن بود و این لایه اجتماعی را خوب می‌شناختم.
فراهانی با بیان اینکه بازی مهدی فتحی و دخترم شقایق برای مردم باورپذیر بود، تصریح کرد: اوایل نمیدانستم این مجموعه دلنشین می‌شود یا نه؛ اما سریال با واکنشهای خوبی از جانب مردم همراه شد.
این بازیگر شناخته که ایفای نقش او در نمایش‌های رادیویی مختلف نیز خاطره انگیز است، عالم سینما را با تلویزیون متفاوت دانست و گفت: من و دخترم قبلاً در سینما تجربه مشترکی داشتیم؛ اما نگاه مخاطب هفتاد میلیونی تلویزیون با مخاطب محدود سینما خیلی تفاوت دارد. هنگام پخش سریال «خانه پدری» خیلیها فکر می‌کردند در این کار شقایق برای بار اول است که بازی در کنار پدرش را تجربه می‌کند و این برایشان جالب بود.
فراهانی تبدیل شدن هنر به کسب‌وکار را خلاف باور خودش و هم‌نسلانش دانسته و ابراز تأسف کرد: نسل من وقتی نقشی می‌پذیرد باید تمام جوانب اجتماعی، سیاسی، تاریخی، روانشناسی و فرهنگی نقش را پیدا کند و چیزی به آن اضافه کند. نمی‌شود نقشی را یک بعدی دید و بازی کرد. باید به گونهای به نقش پرداخت که همذات‌پنداری مخاطب را ایجاد کند. نسل من اهل مطالعه بود؛ اما هنر وقتی از میدان استقلال خود خارج و تبدیل به کاسبی شد دیگر نامش هنر نیست. این روز‌ها هنر محلی برای کسب و کار شده و طبیعی است هنر امروز برای مخاطب بی‌هویت است.
وی با اشاره به اینکه تئاتر درحقیقت زندگی عاشقانه اوست، خاطرنشان کرد: نگاه مدیریت فعلی به گیشه است، برای اینکه از پرداخت سوبسید تئاتر شانه خالی کند. مطمئن باشید اتفاقات عجیب‌وغریبی برای تئاتر درراه است. خطری که اطرف هنر را گرفته، از زلزله هم بدتر است و ما هشدار دادهایم؛ اما کو گوش شنوا.
فراهانی ادامه داد:جوانی که به دنبال دیدن سلبریتیها و چهرههاست، پشت‌وپناه تئاتر به‌شمار نمی‌آید. جنس تماشگر تئاتر تغییر کرده و تماشاگر اصلی دیگر به سمت تئاتر نمی‌آید و از تئاتر دور شده است. جوانها آمدهاند؛ اما ذائقه آن‌ها با نسل تماشاگران همیشگی و راستین تئاتر فرق می‌کند
این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون در پاسخ به این سوال چه بازخوردی از تماشاگران سریال «خانه پدری» دریافت کرده است؟، گفت: من بچه جنوب شهر هستم، سلیقه و علایق مردم زحمتکش و فرودست جامعه را خوب می‌شناسم. زمانی که به محیط کار و قهوهخانههای جنوب شهر میرفتم از نوع برخورد مردم می‌فهمیدم کار را دوست داشته و با آن ارتباط برقرار کردهاند و من هم نقشی هرچند کوچک در دل مردم برای خود باز کردهام. همین برایم کفایت می‌کرد.
هم اکنون سریال «سایه بان» نیز با بازی بهزاد فراهانی، در حال پخش از شبکه یک سیما است.
رسانه‌های بی شمار آمریکایی امروزه تصویری متفاوت از لاتینوها پخش می‌کنند؛ افرادی که اصلیت آن‌ها به آمریکای لاتین بر می‌گردد. آن‌ها برخلاف واقع؛ اغلب اوقات در رسانه‌ها به عنوان قاچاقچی مواد مخدر معرفی می‌شوند. مستند «لاتینوها: نبرد با کلیشه رسانه ها» سعی دارد این کلیشه غلط را تغییر دهد.
مستند «لاتینوها: نبرد با کلیشه رسانه ها» (Latinos beyond Reel: Challenging a. Media Stereotype) در پی آن است تصویری متفاوت از آنچه تا به حال توسط رسانه‌ها از سبک زندگی کسانی که در کشور‌های آمریکای لاتین زندگی می‌کنند و یا به عنوان مهاجر به ایالات متحده آمریکا عزیمت کرده اند، نشان دهد.
این مستند، روایت تقریبا یک ششم جمعیت آمریکا را بیان می‌کند که اصلیت آن‌ها به آمریکای لاتین بر می‌گردد و «لاتینو» نامیده می‌شوند. در میان لاتینو‌های مقیم آمریکا محققان، نویسندگان، برنامه سازان و هنرمندان بسیاری هستند که از شان و منزلت بالایی برخوردارند، اما آنچه برای این مستند اهمیت دارد، این است که رسانه‌های آمریکایی هیچ علاقه‌ای به معرفی و یا همکاری با آن‌ها ندارند. در عوض این رسانه‌ها علاقه زیادی در ارائه تصویری خشن و غیر انسانی از لاتینوها دارند؛ تصویری کلیشه‌ای و منفی که هیچ نشانی از غنای فرهنگی آن‌ها ندارد.
در این مستند به خوبی نشان داده می‌شود که در رسانه ها، فیلم‌های سینمایی و حتی در انیمیشن‌هایی که برای کودکان ساخته می‌شود، لاتینوها همیشه نقش منفی داستان را بازی می‌کنند: آن‌ها یا شرور و بدجنس اند یا جانی بالفطره و یا قاچاقچی مواد مخدر و برای زنان لاتینی نیز یک نقش بیشتر وجود ندارد؛ روسپیگری.
کارگردان این مستند تلاش می‌کند تا با زیر سوال بردن این رفتار غیر حرفه‌ای و غیر اخلاقی رسانه‌های آمریکایی در وارونه جلوه دادن حقایق و نشان دادن انگیزه این رسانه‌ها از این کار، تصویری واقعی از لاتینوها ارائه دهد.
مستند «لاتینوها: نبرد با کلیشه رسانه ها» به کارگردانی میگوئل پیکر و چینگ سان Miguel Picker & (Chyng Sun محصول سال ۲۰۱۲ است و در سه قسمت ۲۵ دقیقه ای، از دوشنبه ۱۱ دی در سه روز متوالی ساعت ۷:۳۰ صبح به وقت تهران به روی آنتن هیسپان تی وی می‌رود و بازپخش آن نیز همان روز در ساعات ۱۴:۳۰ و ۲۰:۳۰ به وقت تهران انجام می‌شود.
اولین قسمت از این برنامه که به تهیه کنندگی و کارگردانی کیانوش الطافی تولید می‌شود، به زودی در جدول پخش این شبکه قرار خواهد گرفت.
در هر قسمت از برنامه، در مدت زمان ۱۵ دقیقه، یک اثر شاخص ایرانی معرفی و بخش‌هایی از مستند موردنظر نیز پخش و در قالب گفتار متن، بررسی می‌شود. همچنین دوربین این برنامه در مکان‌های مختلف با سازنده مستند همراه شده و توضیحات وی در باره مستند موضوع برنامه را نیز ثبت می‌کند.
تاکنون تولید اولین قسمت از مجموعه برنامه «مستند و گفت‌وگو» به پایان رسیده است که به بررسی مستند A۱۵۷ ساخته بهروز نورانی پور می‌پردازد.
مستند A۱۵۷ عمق فروپاشی انسانیت در جنایات و جنگ‌افروزی داعش را به تصویر می‌کشد. سه خواهر نوجوان کُردتبار سوری که پدر خود را ۲۰ روز قبل از سقوط شهر توسط گروه داعش از دست داده اند، در جریان حمله داعش به محل زندگی شان، مورد تجاوز قرار می‌گیرند. آن‌ها که باردارند و پس از حمله، اطلاعی از مادر خود نیز ندارند، حالا با انبوهی از سوال‌های دهشتناک و آینده‌ای نامعلوم و سیاه، در یکی از اردوگاه‌های سازمان ملل زندگی می‌کنند. مستند، روایت زندگی «روکن»، «هیلین» و «سولاف» است که بدون خانواده و مدرک شناسایی به نوعی زندانی شده اند و.
این مستند محصول سال ۱۳۹۴ مرکز مستند سوره است و جایزه ویژه هیئت داوران شامل تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه ۲۰۰۰ دلاری نهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت، سیمرغ بلورین بهترین مستند سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم فجر و جوایزی از جشنواره هایی، چون واچ داگز لهستان، سینیه دو نویی فرانسه، فیلم باف سوئد و چمبری فرانسه و ... را از آن خود کرده است.
نسرین حسینی (تدوینگر)، علی میرزایی (گرافیست)، زهرا ترابی (دستیار تهیه و برنامه ریز) و گلناز فرهودی (نریتور) از جمله عوامل تولید مجموعه برنامه «مستند و گفت‌وگو» (Doc And Talk) هستند.
پخش «مستند و گفت‌وگو» از آنتن پرس تی وی، در آینده نزدیک شروع خواهد شد.
بهزاد فراهانی در گفت‌وگو با آی‌فیلم:
شخصیت‌شناسی در تولیدات این سال‌ها لوث شده است
بهزاد فراهانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه پرداختن به شخصیتهای متفاوت اجتماعی و تحلیل زندگی مردم، گمشده تولیدات کنونی است، گفت: اگر تولیدات این سال‌ها را ببینید و با مجموعههایی مثل «هزاردستان»، «گرگها» و «رعنا» مقایسه کنید نتیجه مشخص است؛ همه‌چیز تغییر کرده است، واقعاً همه‌چیز. بزرگ‌ترین اصل درام، شخصیت‌شناسی است که در تولیدات سال‌های اخیر لوث شده است.
بهزاد فراهانی، بازیگر سریال «خانه پدری» در گفت‌وگو با آی‌فیلم، درباره این سریال و دغدغه‌اش برای تئاتر صحبت کرده‌است.
او درباره نحوه انتخابش برای ایفای نقش در مجموعه «خانه پدری» که این شب‌ها روی آنتن کانال فارسی این شبکه است، گفت: فیلمنامه را خواندم و حس خوبی پیدا کردم. بااین‌وجود زیر بار نقشی که فریدون حسنپور برایم درنظر گرفته بود، نرفتم و نقشی که مهدی فتحی عزیز بازی کرد، ابتدا به من پیشنهاد شده بود.
بازیگر نقش پدر سارا در «خانه پدری» افزود: وقتی کارگردان پرسید کدام نقش را دوست داری، نقش پدرسارا را انتخاب کردم. می‌دانستم نقش کوتاه است و در ۷ قسمت تمام می‌شود؛ اما واقعگرایی که در نقش وجود داشت، برایم جذاب بود. شخصیت پدر روشن بود و این لایه اجتماعی را خوب می‌شناختم.
فراهانی با بیان اینکه بازی مهدی فتحی و دخترم شقایق برای مردم باورپذیر بود، تصریح کرد: اوایل نمیدانستم این مجموعه دلنشین می‌شود یا نه؛ اما سریال با واکنشهای خوبی از جانب مردم همراه شد.
این بازیگر شناخته که ایفای نقش او در نمایش‌های رادیویی مختلف نیز خاطره انگیز است، عالم سینما را با تلویزیون متفاوت دانست و گفت: من و دخترم قبلاً در سینما تجربه مشترکی داشتیم؛ اما نگاه مخاطب هفتاد میلیونی تلویزیون با مخاطب محدود سینما خیلی تفاوت دارد. هنگام پخش سریال «خانه پدری» خیلیها فکر می‌کردند در این کار شقایق برای بار اول است که بازی در کنار پدرش را تجربه می‌کند و این برایشان جالب بود.
فراهانی تبدیل شدن هنر به کسب‌وکار را خلاف باور خودش و هم‌نسلانش دانسته و ابراز تأسف کرد: نسل من وقتی نقشی می‌پذیرد باید تمام جوانب اجتماعی، سیاسی، تاریخی، روانشناسی و فرهنگی نقش را پیدا کند و چیزی به آن اضافه کند. نمی‌شود نقشی را یک بعدی دید و بازی کرد. باید به گونهای به نقش پرداخت که همذات‌پنداری مخاطب را ایجاد کند. نسل من اهل مطالعه بود؛ اما هنر وقتی از میدان استقلال خود خارج و تبدیل به کاسبی شد دیگر نامش هنر نیست. این روز‌ها هنر محلی برای کسب و کار شده و طبیعی است هنر امروز برای مخاطب بی‌هویت است.
وی با اشاره به اینکه تئاتر درحقیقت زندگی عاشقانه اوست، خاطرنشان کرد: نگاه مدیریت فعلی به گیشه است، برای اینکه از پرداخت سوبسید تئاتر شانه خالی کند. مطمئن باشید اتفاقات عجیب‌وغریبی برای تئاتر درراه است. خطری که اطرف هنر را گرفته، از زلزله هم بدتر است و ما هشدار دادهایم؛ اما کو گوش شنوا.
فراهانی ادامه داد:جوانی که به دنبال دیدن سلبریتیها و چهرههاست، پشت‌وپناه تئاتر به‌شمار نمی‌آید. جنس تماشگر تئاتر تغییر کرده و تماشاگر اصلی دیگر به سمت تئاتر نمی‌آید و از تئاتر دور شده است. جوانها آمدهاند؛ اما ذائقه آن‌ها با نسل تماشاگران همیشگی و راستین تئاتر فرق می‌کند
این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون در پاسخ به این سوال چه بازخوردی از تماشاگران سریال «خانه پدری» دریافت کرده است؟، گفت: من بچه جنوب شهر هستم، سلیقه و علایق مردم زحمتکش و فرودست جامعه را خوب می‌شناسم. زمانی که به محیط کار و قهوهخانههای جنوب شهر میرفتم از نوع برخورد مردم می‌فهمیدم کار را دوست داشته و با آن ارتباط برقرار کردهاند و من هم نقشی هرچند کوچک در دل مردم برای خود باز کردهام. همین برایم کفایت می‌کرد.
هم اکنون سریال «سایه بان» نیز با بازی بهزاد فراهانی، در حال پخش از شبکه یک سیما است.
رسانه‌های بی شمار آمریکایی امروزه تصویری متفاوت از لاتینوها پخش می‌کنند؛ افرادی که اصلیت آن‌ها به آمریکای لاتین بر می‌گردد. آن‌ها برخلاف واقع؛ اغلب اوقات در رسانه‌ها به عنوان قاچاقچی مواد مخدر معرفی می‌شوند. مستند «لاتینوها: نبرد با کلیشه رسانه ها» سعی دارد این کلیشه غلط را تغییر دهد.
مستند «لاتینوها: نبرد با کلیشه رسانه ها» (Latinos beyond Reel: Challenging a. Media Stereotype) در پی آن است تصویری متفاوت از آنچه تا به حال توسط رسانه‌ها از سبک زندگی کسانی که در کشور‌های آمریکای لاتین زندگی می‌کنند و یا به عنوان مهاجر به ایالات متحده آمریکا عزیمت کرده اند، نشان دهد.
این مستند، روایت تقریبا یک ششم جمعیت آمریکا را بیان می‌کند که اصلیت آن‌ها به آمریکای لاتین بر می‌گردد و «لاتینو» نامیده می‌شوند. در میان لاتینو‌های مقیم آمریکا محققان، نویسندگان، برنامه سازان و هنرمندان بسیاری هستند که از شان و منزلت بالایی برخوردارند، اما آنچه برای این مستند اهمیت دارد، این است که رسانه‌های آمریکایی هیچ علاقه‌ای به معرفی و یا همکاری با آن‌ها ندارند. در عوض این رسانه‌ها علاقه زیادی در ارائه تصویری خشن و غیر انسانی از لاتینوها دارند؛ تصویری کلیشه‌ای و منفی که هیچ نشانی از غنای فرهنگی آن‌ها ندارد.
در این مستند به خوبی نشان داده می‌شود که در رسانه ها، فیلم‌های سینمایی و حتی در انیمیشن‌هایی که برای کودکان ساخته می‌شود، لاتینوها همیشه نقش منفی داستان را بازی می‌کنند: آن‌ها یا شرور و بدجنس اند یا جانی بالفطره و یا قاچاقچی مواد مخدر و برای زنان لاتینی نیز یک نقش بیشتر وجود ندارد؛ روسپیگری.
کارگردان این مستند تلاش می‌کند تا با زیر سوال بردن این رفتار غیر حرفه‌ای و غیر اخلاقی رسانه‌های آمریکایی در وارونه جلوه دادن حقایق و نشان دادن انگیزه این رسانه‌ها از این کار، تصویری واقعی از لاتینوها ارائه دهد.
مستند «لاتینوها: نبرد با کلیشه رسانه ها» به کارگردانی میگوئل پیکر و چینگ سان Miguel Picker & (Chyng Sun محصول سال ۲۰۱۲ است و در سه قسمت ۲۵ دقیقه ای، از دوشنبه ۱۱ دی در سه روز متوالی ساعت ۷:۳۰ صبح به وقت تهران به روی آنتن هیسپان تی وی می‌رود و بازپخش آن نیز همان روز در ساعات ۱۴:۳۰ و ۲۰:۳۰ به وقت تهران انجام می‌شود.
ارسال نظرات