نامه نخبگان دانشگاهی مشهد به نمایندگان مجلس:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو از مشهد، نخبگان دانشگاهی مشهد در حوزه کشاورزی در نامه‌ای به نمایندگان مجلس خواستار جلوگیری از تصویب لایحه الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حمایت از ارقام جدید گیاهی شدند.
در این نامه، ایراد مهم و اساسی این کنوانسیون را توجه به حقوق بهنژادگرها که عمدتا در دنیا شخصیت‌های حقوقی در قالب شرکت‌های چند ملیتی تولید و تجارت بذر هستند، دانسته و برنادیده گرفته شدن حقوق مصرف‌کننده اعم از کشاورز، دامدار، نهاد‌های وابسته به کشاورز و کشاورزی تاکید شده است.
در ادامه این نامه ایرادات مهم دیگری به لایحه الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حمایت از ارقام جدید گیاهی وارد شده که از جمله این موارد وابستگی کامل کشاورزی و تنظیم بازار داخلی کشور یا حتی صادرات محصولات کشاورزی وابسته به بهنژادگرها، محدودیت کار‌های پژوهشی محققان کشور، همچنین در این کنوانسیون ایران موظف می‌شود که تمام اطلاعات مربوط اطلاعات ژنتیکی گیاهی خود را در اختیار سایر کشورها قرار دهد، چراکه اهمیت این اطلاعات از نظر امنیتی برابر با اهمیت اطلاعات نظامی کشور است.
در این نامه آمده است: در مفاد این کنوانسیون طبق بند یک و دو ماده ۱۰ و بند پنج ماده ۱۴ تمام حقوق به‌نژادگر، فارغ از ملیت او داده می‌شود نه به کشور عضو کنوانسیون، در نتیجه اگر فرد به‌نژادگر به هر دلیلی با کشور متعهد به کنوانسیون دچار مشکل شود، می‌تواند بذر مورد توافق را برای آن کشور تحریم کند و این یعنی یک قرارداد کاملا یک طرفه به نفع به‌نژادگر.
همچنین طبق ماده ۱۸ و بند یک ماده ۱۴، رقابت در بازار فروش بذر نیست و به‌نژادگر می‌تواند با هر قیمت و هر شرایطی بذر خود را عرضه کند.
همچنین براساس ماده ۳۹ و بند ۲ ماده ۱۹ اگر بعد از مدتی کشور عضو نخواهد دیگر در این کنوانسیون عضو باشد، با این حال ملزم به رعایت حقوق به‌نژادگر است، بدین صورت که حقوق به‌نژادگر، حتی پس از انصراف کشور عضو از ۲۰ تا ۲۵ سال باید رعایت شود.
گفتنی است؛ این نامه به امضای کارگروه کشاورزی بسیج دانشجویی ناحیه خراسان رضوی، واحد علمی بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد، انجمن‌های علمی باغبانی و فضای سبز، زراعت و اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه فردوسی مشهد و شاخه دانشجویی جمعیت ایرانی علوم زعفران رسیده است.
در این نامه، ایراد مهم و اساسی این کنوانسیون را توجه به حقوق بهنژادگرها که عمدتا در دنیا شخصیت‌های حقوقی در قالب شرکت‌های چند ملیتی تولید و تجارت بذر هستند، دانسته و برنادیده گرفته شدن حقوق مصرف‌کننده اعم از کشاورز، دامدار، نهاد‌های وابسته به کشاورز و کشاورزی تاکید شده است.
در ادامه این نامه ایرادات مهم دیگری به لایحه الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حمایت از ارقام جدید گیاهی وارد شده که از جمله این موارد وابستگی کامل کشاورزی و تنظیم بازار داخلی کشور یا حتی صادرات محصولات کشاورزی وابسته به بهنژادگرها، محدودیت کار‌های پژوهشی محققان کشور، همچنین در این کنوانسیون ایران موظف می‌شود که تمام اطلاعات مربوط اطلاعات ژنتیکی گیاهی خود را در اختیار سایر کشورها قرار دهد، چراکه اهمیت این اطلاعات از نظر امنیتی برابر با اهمیت اطلاعات نظامی کشور است.
در این نامه آمده است: در مفاد این کنوانسیون طبق بند یک و دو ماده ۱۰ و بند پنج ماده ۱۴ تمام حقوق به‌نژادگر، فارغ از ملیت او داده می‌شود نه به کشور عضو کنوانسیون، در نتیجه اگر فرد به‌نژادگر به هر دلیلی با کشور متعهد به کنوانسیون دچار مشکل شود، می‌تواند بذر مورد توافق را برای آن کشور تحریم کند و این یعنی یک قرارداد کاملا یک طرفه به نفع به‌نژادگر.
همچنین طبق ماده ۱۸ و بند یک ماده ۱۴، رقابت در بازار فروش بذر نیست و به‌نژادگر می‌تواند با هر قیمت و هر شرایطی بذر خود را عرضه کند.
همچنین براساس ماده ۳۹ و بند ۲ ماده ۱۹ اگر بعد از مدتی کشور عضو نخواهد دیگر در این کنوانسیون عضو باشد، با این حال ملزم به رعایت حقوق به‌نژادگر است، بدین صورت که حقوق به‌نژادگر، حتی پس از انصراف کشور عضو از ۲۰ تا ۲۵ سال باید رعایت شود.
گفتنی است؛ این نامه به امضای کارگروه کشاورزی بسیج دانشجویی ناحیه خراسان رضوی، واحد علمی بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد، انجمن‌های علمی باغبانی و فضای سبز، زراعت و اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه فردوسی مشهد و شاخه دانشجویی جمعیت ایرانی علوم زعفران رسیده است.
ارسال نظرات