فرهنگ ایرانی، فرهنگ صلح، دوستی و مقاومت است

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، غلامعلی خوشرو در آیین جشن روز بین المللی نوروز در محل سازمان ملل متحد در نیویورک اظهار داشت: نوروز، پایدارترین و فراگیرترین سنت در فرهنگ ایرانی است. در نوروز خانواده‌ها و دوستان به دیدار هم می روند تا با سال رفته خداحافظی و برای سال آینده آرزوی خوشبختی کنند. من در اینجا می‌خواهم اهمیت فرهنگی بهار را با کمک از اشعار حافظ که شش قرن پیش می‌زیسته به اشاره بیان کنم.

وی تصریح کرد:‌ اشعار حافظ جایگاه بلندی در مراسم نوروزی دارد، دیوان حافظ در اغلب خانه‌ها یافت می‌شود، بسیاری به آن تفأل می‌زنند و بسیاری اشعار حافظ را از حفظ می‌خوانند و آن را در زندگی روزمره به کار می‌برند. بسیاری از ادب شناسان بر این باورند که در طول تاریخ ایران ظرفیت عظیم شگرف هنری ایرانیان در شعر تجلی کامل یافته است؛ بنابراین ادبیات بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ ایرانی و حافظ، بخشی جدایی ناپذیر از ادبیات فارسی است.

نماینده دائم ایران در سازمان ملل همچنین بیان کرد: شعر نشانگر آن بخشی از جامعه ایران است که اغلب در رسانه‌های جهانی مغفول می‌ماند. ادبیات هیچگاه به سرخط خبرها نمی‌آید، سرخط خبرها اغلب بیانگر فاجعه‌هایی است که بشر به دست خود آفریده است، جنگ، درگیری، تخریب، گرسنگی و آوارگی. اما امروز حافظ خبر مهمی برای ما آورده است، همگی به این خبر گوش جان بسپاریم: « زکوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی، از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افرازی».

خوشرو ادامه داد: نسیم بهار یادآور خانه و زادبوم یار است. در این جهان به مدد عشق می‌توان دل افسرده و خاموش را گرم و روشن کرد. روشنایی دل به مدد عشق نگاه تازه‌ای به زندگی می‌بخشد. مشعل عشق زندگی ما را سعادتمند و با نشاط می‌کند. حافظ نسیم نوروزی را همچون نفس مسیح حیات آفرین می‌داند، جسم و جان ما و طبیعت و انسانیت با نفس این نسیم زنده می‌شود. زندگی همچون بهار کوتاه است و جاوید نیست در این فرصت کوتاه زندگی، باید فرصت را غنیمت شمرد و به نیکی گرایید و اعمال خوب انجام داد. تنها از طریق نیکی و محبت کردن است که زندگی ما جاویدان می‌شود، نه از طریق جمع آوری مال و ثروت.

وی افزود:‌ در بهار باید با طبیعت آشتی کرد و دل به نغمه پرندگان سپرد و محبت با هم‌نوع را تجربه کرد. زندگی کوتاه است، نباید آن را با زراندوزی، ستمگری، اختلاف و تفرقه نابود کرد بلکه باید با محبت و صفا به هم‌نوع کمک کرد. «ز فکر تفرقه بازآ که تا شوی مجموع، به حکم آنکه چو شد اهرمن، سروش آمد».

نماینده دائم ایران در سازمان ملل در ادامه اظهار کرد:‌ برای حافظ حیات بهاری، حیاتی‌ست که صفات اهریمی نظیر خودخواهی، زراندوزی، زورگویی و اختلاف افکنی را نابود می‌کند و فرشته صلح، دوستی،  نشاط و روشنایی را به ارمغان می‌آورد؛ بنابراین فرهنگ ایرانی، فرهنگ صلح، دوستی و مقاومت است و این فرهنگ در طول هزاره‌ها در جهان طنین داشته است و به گفته حافظ، فرهنگ ایرانی، فرهنگ بهار است که نه به زور بلکه با مهربانی بر جهان پرتو افکنده است. حافظ به آنهایی که عهد شکنی می‌کنند و با خودشیفتگی قدرت نظامی خود را به رخ دیگران می‌کشد. می‌گوید: «ما ملک عافیت نه به لشگر گرفته‌ایم، ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده‌ایم».