دانشگاه یا سالن مد!

 

همان گروهی که در گذشته به دنبال مشکل سازی و سنگ اندازی برای انقلابیون بودند تا مبادا صدای دانشجویان ناراضی از عملکرد این‌ها که در سمت معاونت بودند و حتی صلاحیت قانونی همین پست را هم نداشتند را به بالا دست منتقل نکنند.

 

وضعیت فرهنگی دانشگاه به سمتی رفته است که دانشگاه تبدیل به سالن مد شده و انسان توان بیان برخی خبر‌ها را ندارد. وضعیت آموزش هم که بار‌ها و بار‌ها در رسانه‌ها مطرح شده است و به شما میگویم بروید آمار‌های دانشگاه را در زمان ورود این‌ها به عرصه‌ی مدیریت برسی کنید تا با درصد زیاد انصراف و اخراجی دانشجویان ببینید بر سر بهترین سرمایه‌های مملکت چه آوردند.

 

عده‌ای با فشار به ریاست پیشین از هرگونه فعالیت فرهنگی دانشگاه جلوگیری کردند و اکنون نیز اینگونه به نظر می‌رسد که به دنبال زد و بند با برخی نهاد‌های انقلابی و به انحراف کشیدن آن‌ها و درگیر کردن منافع شخصی آن‌ها و کارمندان بجای منافع شهرستان و دانشگاه است.

 

متاسفانه برخی هم درگیر مسائل شده اند و مشغول نوچه پروری و دادن گزارش‌های خلاف واقع شده اند که ما خواهشمندیم بیایید و برسی کنید.

 

آن‌ها آنقدر درگیر مخالفت با تشکل‌های انقلابی شده اند که وقتی محبور به تشکیل شورای فرهنگی شدند با تمام درخواست‌های جامعه اسلامی که عین فرمایشات مقام معظم رهبری بودند مخالفت میکنند و بعد از آن هم مانع تشکیل می‌شود و یا تشکل‌هایی که عضو دائم شورای فرهنگی هستند را راه نمی‌دهند درحالی که درخواست‌های نیرو‌های خودشان در هیئت رئیسه برسی میکنند و یا حتی برخی موارد را بدون درجریان گذاشتند آن شورای بررسی میکنند.

 

هیئت نظارت بر تشکل‌ها هم که علنی پرچم مخالفت با فرمایشات مقام معظم رهبری را برافراشته است.

 

بنده به عنوان عضو دائم شورای فرهنگی دانشگاه خواستار پیگیری در خصوص چگونگی صدور مجوز برخی حرکات فرهنگی در دو هفته‌ی گذشته هستم و به عنوان یک فرزند انقلاب خواستار مقابله به این باند حاکم بر دانشگاه که به خاطر  انتقاد یک تشکل فعالیت‌های فرهنگی و انقلابی گری را در دانشگاه تعطیل کردند.

 

گفتنی است در ماه گذشته حدود دوازده برنامه‌ی فرهنگی و اجتماعی که پیرو فرمایشات مقام عظمای ولایت برای پیشبرد انقلاب و تقویت روحیه انقلابی گری برنامه ریزی شده بودند را صرفاً جهت مخالفت با اصل یک تشکل تعطیل و کنسل کردند و حتی با تمام وجود برای اخلال در روند برگزاری انتخابات تشکل تلاش و در آخر قصد تعطیلی آن را داشتند البته دشمنی این‌ها همانطور که گفتم دیرینه است و سعی دارند با نوچه پروری (درحالی که ما حداقل امکانات را نداریم آن‌ها امکاناتی فراتر از یک تشکل را دارند) و انحلال ما انقلابی گری را بخشکاند

 

در حدی که به دو تشکل انقلابی دانشگاه با چند سال سابقه‌ی فعالیت میگویند اساسنامه ندارید و دنبال تغییر اساسنامه‌ی ما تشکل‌های انقلابی و بعدا سو استفاده از این حرکت و انحلال ما هستند  و این نشان می‌دهد این‌ها برای قدرت طلبی خود انقلابی گری را ضبح و تمام قد در مقابل انقلابیون و تشکل‌های انقلابی می‌ایستند.

 

ولی ما اگر ادعای داریم برای آن نه تنها مال و عمر و وقت و درس و.. بلکه جان خود را در راه انقلاب و روشنگری میدهیم آنقدر جو نارضایتی دانشجویان بر علیه این آقایان و باند آن‌ها هست که مراسم تودیع آن‌ها نه تنها پشت درب‌های بسته بلکه با چند لایه محافظتی جهت جلوگیری از ورود دانشجویان برگزار کردند.

 

حال سوال اینجاست که چرا باید باندی بر روی کار بیاید که اینچنین در بین دانشجویان منفور است و ابنگونه عملکردی در کارنامه خود دارد و حتی توان تصمیم‌گیری ندارد و این عدم تصمیم گیری در این مدت کوتاه (قائله‌ی خوابگاه) جان و سلامت دانشجویان را به خطر میندازد؟

 

و یا در بحث شاخص نمرات بجای اصلاح آن، اصل صورت مسئه را پاک کردند و در همان زمان هیچ موضعی از این‌ها علیه آن توهین‌ها ندیدیم؛ و یا آن مدیریت آموزشی این‌ها که نتجیه آن انصراف و اخراج و انتقال اجباری عده‌ی زیادی (شاید اکثریت برخی ورودی‌ها) شد و...

آیا اصلأ چنین افرادی با چنین بلاهتی در تصمیم گیری صلاحیت مدیریت آن هم در این سطح را دارند؟
آیا به این فکر نکرده اید این حرکات چه هزینه‌ای برای نظام دارد؟ ضمنا جای دانشجویی که اینهمه ظلم و نا عدالتی را میدید بودید چه برداشتی در باره نظام می‌کردید؟

 

آیا وقت آن نرسیده وزارت علوم و لابی‌های تاثیر گذار آن نگاهی واقع نگرانه داشته باشند و مانع تربیت هزاران دانشجو‌ی ضد انقلاب در این دانشگاه و تزریق آن‌ها به جامعه بشوند؟

 

خواهشمندم نهاد‌های انقلابی به تخلفات این دانشگاه ورود پیدا کنند، زیرا مطمئن باشید بیش از این نه دانشجویان سکوت خواهد کرد و‌تو سری میخورند و نه میتوان جلوی انتشار و شنیده شدن صدای دانشجویان را گرفت و نه بیش از این درب‌های دانشگاه را بست و برای لغو مراسمات و جلسات رسانه پسند لابی کرد.