گواه این ادعا، واکنشها و عکسالعملهایی است که نسبت به عملکرد این شبکه توسط رسانهها و شبکههای معاند بروز پیدا میکند تا از این طریق، از اعتبار و ضریب نفوذ این شبکه نزد مخاطبانی که صدایی متفاوت را از آن شنیدهاند و به دنبال حقایقی ناگفته از رویدادهای جهانی هستند، بکاهند. در ادامه بر آنیم تا به چند نمونه از موضعگیریهای این رسانهها در قبال فعالیت پرس تیوی اشاره کنیم.
غیظ خانم حقوق ندان
شیرین عبادی در هفدهم اردیبهشت ماه سال جاری، فرصت بهدست آمده در گفتوگو با وبسایت «انتخاب خبر» را غنیمت شمرد و عقدههای دلش را از شبکههای برون مرزی صداوسیما خالی کرد. وی در این مصاحبه از تحریم ماهوارهای شبکههای برونمرزی همانند پرس تیوی و العالم توسط آمریکا و کشورهای غربی استقبال کرد و از آن بهعنوان اقدامی یاد کرد که میتواند تغییر در رفتار حکومت را بهدنبال داشته باشد.
اظهارات عبادی از دل پردرد وی نسبت به عملکرد موفق شبکههای برونمرزی صداوسیما و به طور خاص پرس تیوی و العالم در انعکاس واقعیتها خبر میدهد. شبکههایی که توانستهاند با حداقل امکانات و با بودجهای که حتی به چند دهم بودجه غولهای رسانهای دنیا نیز نمیرسد، به منبعی موثق و قابل اعتماد برای مخاطبانی که تشنه واقعیتها و آگاه شدن از رویدادها به دور از هر گونه دستکاری هستند، تبدیل شوند.
«رسانه مستقل» نبودن!
نشریه «دیلی بیست» نیز در خردادماه سال جاری مطلبی را علیه شبکه پرس تیوی منتشر کرد. این نشریه در گزارشی مشابه با آنچه که اخیرا بسیاری از رسانههای آمریکایی و انگلیسی در قبال پرس تیوی در پیش گرفتهاند، در ابتدا به احتمال حذف پخش ماهوارهای شبکه «آرتی» روسیه در انگلیس به دلیل عدم رعایت اصل بیطرفی و نقض قوانین رسانهای اشاره کرد اما در ادامه نوشت که آرتی احتمالا به سرنوشتی مشابه با شبکه پرس تیوی دچار خواهد شد که مجوز پخش آن پیشتر و در سال 2012 توسط نهاد افکام بریتانیا باطل شد. نگارنده گزارش «دیلی بیست»، در راستای هدف اصلی خود یعنی تخریب پرس تیوی که در دل گزارش نهفته بود، این شبکه را به عنوان تریبون حکومت ایران معرفی کرد و افزود که به هیچ عنوان نمیتوان به پرس تیوی به چشم یک رسانه مستقل نگاه کرد!
خشم و هیاهو
اندیشکده آمریکایی رَند (RAND) در خردادماه سال جاری، گزارشی را با عنوان «درسهایی از دیگران برای عملیاتهای آینده ارتش آمریکا درون و از طریق محیط اطلاعاتی»، رفتار 12 بازیگر عرصه بینالمللی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد که ایران نیز یکی از این بازیگران به شمار میرفت. این مرکز تحقیقاتی در گزارش خود، صداوسیما را به اتخاذ برنامه های توسعهطلبانه در سطح جهانی برای تزریق فرهنگ و تمدن خود در ذهن و فکر مخاطب بینالمللی متهم کرد و نوشت که ایران از طریق شبکههای خبری بینالمللی همچون العالم، پرس تیوی و هیسپان تیوی و همچنین چندین وبسایت خبری، عملیات رسانههای بین المللی خود را به پیش میبرد. مطرح کردن چنین ادعاهایی از سوی رَند به وضوح از درماندگی کشورهای غربی از عملکرد موفق شبکههای برونمرزی در فضای رسانهای حکایت دارد و نشان از عجز آنها برای مقابله با این شبکهها دارد.
قدرت رسانهای مضاعف در توئیتر
مورد دیگری که میتوان به آن اشاره کرد، مطلب خردادماه نشریه «نیوزویک» است که فعالیت پرس تیوی در شبکه اجتماعی توییتر را نشانه رفته است. نیوزویک در این گزارش به توییتهایی که پرس تیوی در خصوص سیاستهای مهاجرتی دونالد ترامپ منتشر کرده، پرداخت و مدعی شد که ایران از این طریق قصد دارد تا با برجسته کردن تجهیزات و امکاناتی که فرزندان مهاجران در آنجا نگهداری میشوند، بر بیتوجهی آمریکا به مسئله حقوق بشر تاکید کند.
نیوزویک در ادامه به توییت برزو دهقانی، یکی از روزنامهنگاران ایرانی-آمریکایی اشاره کرد و مینویسد: تلویزیون دولتی ایران دیگر نیازی به پخش شعار علیه آمریکا ندارد. بلکه تنها با انتشار تصاویری که توسط خود دولت آمریکا پخش میشوند، به هدف خود دست مییابد.
در واقع نیوزویک هم جان کلام یعنی اعتراف به حرفهایگری پرس تیوی را از زبان برزو دهقانی به لب آورده و هم خشم خود را از این درجه از قدرت و نفوذ آشکار کردهاست.
انتشار این مطالب نشان میدهد که عملکرد پرس تیوی در افشای حقایق و برملا کردن آنچه که در پشت پرده بسیاری از رویدادهای بینالمللی میگذرد، حتی در شبکههای اجتماعی نیز موجبات نگرانی رسانههای جریان سلطه و گرایش مخاطبان به محتواهای تولیدی این شبکه در پلتفرمهایی همچون توییتر و ... را بهوجود آورده و از این بابت، تلاش میشود تا با انتشار گزارشها و مطالبی از این دست، از رشد نفوذ پرس تیوی در اذهان عمومی جلوگیری کرده و یا حتیالامکان، از سرعت و اثرگذاری آن بکاهند.