کد خبر:۷۰۲۱۲۵
با تلاش پژوهشگران،
ترکیب مناسبی برای مرمت ژن‌های جهش‌یافته و درمان تالاسمی ایجاد شد
ترکیب اسید‌های نوکلئیک پپتیدی (PNAs) و DNA و قرار دادن آن‌ها درون نانوذرات، ابزار مناسبی برای مرمت ژن‌های جهش‌یافته است که می‌تواند برای درمان تالاسمی استفاده شود.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ترکیب اسید‌های نوکلئیک پپتیدی (PNAs) و DNA و قرار دادن آن‌ها درون نانوذرات، ابزار مناسبی برای مرمت ژن‌های جهش‌یافته است. محققان نشان دادند که این روش می‌تواند برای درمان تالاسمی استفاده شود.
در این روش از نوعی نانوذرات استفاده شده که درون آن‌ها اسید‌های نوکلئیک پپتیدی (PNAs) و DNA دهنده قرار دارد. PNAs نوعی مولکول سنتزی هستند که رفتار DNA را تقلید می‌کنند. این نانوذرات با اتصال به ژن هدف، ساختار پیچشی سه گانه‌ای را تشکیل می‌دهند که برای مرمت ژن ضروری است. در این پروژه، نانوذرات به رویان موش تزریق شد و نتایج نشان داد که تنها چهار ماه بعد از تولد، موش‌های مبتلا به نوعی اختلالات ژنتیک خونی، درمان شدند.
پیتر گلازر از محققان حوزه‌ی ژنتیک، مسئول این پروژه است. او در این تحقیق نشان داد که ترکیب PNAs و DNA می‌تواند برای مرمت جهش‌های ژنی استفاده شود.
پژوهشگران دریافتند که در موش‌های درمان شده تعداد سلول‌های خونی و ابعاد طهال آن‌ها عادی است. این در حالی است که رویان‌هایی که با این روش درمان نشده‌اند، نشانه‌های بیماری را دارند.
این گروه تحقیقاتی می‌گویند که با استفاده از نانوذرات می‌توان PNAs را رهاسازی کرد. زمانی که PNAs به بدن تزریق می‌شوند، ۳۰ دقیقه زمان لازم است تا از سیستم گردش خون پاک شود، اما اگر این PNAs با نانوذرات به بدن تزریق شوند، دوام بیشتری دارند. برای این کار محققان نانوذرات پلیمری قابل تجزیه ساختند که به قدری کوچک هستند که می‌توانند درون کبد رویان جمع شوند.
سالتزمن از محققان این پروژه می‌گوید: «بیماران مبتلا به تالاسمی سلول‌های خونی نرمالی ندارند، اما با این روش می‌توان این مشکل را حل کرد. ما در ظروف آزمایشگاهی، روی جنین موش آزمایش‌هایی انجام دادیم و مشخص شد که این روش کارایی لازم را دارد.»
یکی از چالش‌های این روش آن است که باید مطمئن شد که کار با یک بار تزریق انجام می‌شود، چرا که تزریق چندباره خطر زیادی برای رویان دارد.
پیتر گلازر از محققان حوزه‌ی ژنتیک، مسئول این پروژه است. او در این تحقیق نشان داد که ترکیب PNAs و DNA می‌تواند برای مرمت جهش‌های ژنی استفاده شود.
پژوهشگران دریافتند که در موش‌های درمان شده تعداد سلول‌های خونی و ابعاد طهال آن‌ها عادی است. این در حالی است که رویان‌هایی که با این روش درمان نشده‌اند، نشانه‌های بیماری را دارند.
این گروه تحقیقاتی می‌گویند که با استفاده از نانوذرات می‌توان PNAs را رهاسازی کرد. زمانی که PNAs به بدن تزریق می‌شوند، ۳۰ دقیقه زمان لازم است تا از سیستم گردش خون پاک شود، اما اگر این PNAs با نانوذرات به بدن تزریق شوند، دوام بیشتری دارند. برای این کار محققان نانوذرات پلیمری قابل تجزیه ساختند که به قدری کوچک هستند که می‌توانند درون کبد رویان جمع شوند.
سالتزمن از محققان این پروژه می‌گوید: «بیماران مبتلا به تالاسمی سلول‌های خونی نرمالی ندارند، اما با این روش می‌توان این مشکل را حل کرد. ما در ظروف آزمایشگاهی، روی جنین موش آزمایش‌هایی انجام دادیم و مشخص شد که این روش کارایی لازم را دارد.»
یکی از چالش‌های این روش آن است که باید مطمئن شد که کار با یک بار تزریق انجام می‌شود، چرا که تزریق چندباره خطر زیادی برای رویان دارد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.