رهایی از چنگال هیولای کلاس‌های تابستانی!

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، کلاس‌ها و موسسات رنگارنگ تابستانی بهترین راه برای پر کردن اوقات فراغت فرزندان ما نیستند که این‌گونه با حرص و ولع آن‌ها را از کلاسی به کلاس دیگر می‌کشانیم. بیایید دست بچه‌هایمان را بگیریم و به کارگاه یا مغازه‌های مطمئنی که در اطراف مان وجود دارد سری بزنیم. آشنایی با جامعه و کسب مهارت در یک شغل می‌تواند تاثیر بسزایی در آینده شغلی بچه‌ها داشته باشد. علاوه بر این یادگیری یک مهارت یا هنر نیز می‌تواند روحیه خودباوری و اعتماد به نفس را در فرزندان ما تقویت کند و قطعا این روحیه به آن‌ها در دوران تحصیل هم کمک خواهد کرد.

کلاس‌های تابستانی اولین و آخرین راه نیستند

پدر و مادر‌ها معمولا تابستان فرزند خودشان را به دو شکل پر می‌کنند. بعضی خانواده‌ها تعریف‌شان از واژه فراغت، بیکاری است. آن‌ها معتقدند که فرزندشان باید اوقات فراغت خود را راحت و فارغ از دنیا و هر دغدغه و برنامه‌ای که در آن وجود دارد؛ بگذراند آن‌ها در این ایام حتی برای ساعت خواب فرزندشان هم محدودیتی قائل نمی‌شوند و اجازه می‌دهند که بچه‌ها تا هر ساعتی که دلشان می‌خواهد بیدار باشند یا بخوابند. این در حالی است که اوقات فراغت از جمله زمان‌های با ارزش زندگی انسان است.

عده‌ای دیگر اوقات فراغت فرزندشان را با انواع کلاس‌های آموزشی و هنری پر می‌کنند. کلاس‌هایی که فارغ از هزینه‌های بالای آن؛ در پایان تابستان هیچ ثمره و نتیجه‌ای به جز پر شدن ساعت‌های روز، برای فرزندشان ندارد. علاوه بر آن اشتغال مستمر و بدون وقفه فکری و عملی، موجب فشار ذهنی و خستگی جسمی فرزندشان می‌شود. به طوری که ممکن است بچه‌ها به تدریج نشاط و سرزندگی خود را از دست بدهند.

در گذشته‌های نه‌چندان دور، وقتی که پدر و مادر‌های نوجوان‌های امروز، خودشان نوجوان بودند؛ اوقات فراغت خود را چگونه می‌گذراندند؟ هنوز مهر کارنامه‌های آخر سال خشک نشده بود که والدین دست فرزندشان را می‌گرفتند و به مکانیکی‌ها، بقالی‌ها، نجاری‌ها، نانوایی‌ها، خیاطی‌ها یا هر کارگاه یا فروشگاهی که اطراف منزلشان بود، سر می‌زدند. به این ترتیب با یک توافق نانوشته، دوره‌ی کارآموزی فرزندان شروع می‌شد. این کار مزایای زیادی داشت. خیلی از بچه‌ها در این دوران یک مهارت خاص را فرا می‌گرفتند و پس از پایان تحصیل‌شان به عنوان یک نیروی ماهر وارد بازار کار می‌شدند. برخی هم می‌توانستند درآمد اندکی کسب کنند و کمک خرج خانواده‌شان باشند.