طلای سیاه سیستان و بلوچستان به کام پاکستان

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، خلیل دهقانی و یاسین دیناری؛* با وجود کیفیت بسیار بالای خرمای  بلوچستان، نخلستان‌های این منطقه همچنان سنتی اداره می‌شوند و از امکانات مورد نیاز برای بسته‌بندی، فرآوری و صادرات خرما در این منطقه محروم خبری نیست.

در منطقه بلوچستان، کاشت و پرورش نخیلات از روزگاران قدیم در نقاط متعددی از بلوچستان مرسوم بوده و در حال حاضر نیز خرما، مهم‌ترین محصول باغی بلوچستان است که تولید آن در جنوب این منطقه مورد توجه قرار دارد. به گفته بسیاری از کارشناسان کشاورزی، سیستان و بلوچستان از لحاظ وسعت نخلستان‌ها، اولین استان و از لحاظ میزان تولید خرما دومین استان کشور به شمار می‌آید.

شهرستان‌های سراوان و ایرانشهر نیز مراکز عمده تولید خرما در سیستان و بلوچستان محسوب می‌شوند. شهرستان سراوان اولین منطقه تولید انواع و اقسام خرما در این استان است که خرمای ربی آن در دنیا انحصاری و خرمای مضافتی آن از نظر وزن، کیفیت و مرغوبیت در دنیا بی‌نظیر است.

تولیدکنندگان خرما می‌گویند وزن خرمای مضافتی سراوان دو برابر خرمای تولیدی در کشور‌های خرماخیز جهان همچون عراق است که یکی از دلایل پرطرفدار بودن آن نیز همین امر است. با این حال، نبود ابزار و امکانات مناسب تولید، بسته بندی، نگهداری و صادرات، باعث شده است تا کشاورزان نخل کار بلوچستان تولیدات خود را به قیمت اندک قبل از زمان برداشت به صورت سلف به خریداران کرمانی یا پاکستانی بفروشند.

تاجران پاکستانی در زمان تولید خرما، خرید خود را به صورت فله در کیسه گونی‌های ٤٠ تا ٥٠ کیلویی به صورت قاچاق از مرز خارج و در کشور خود بسته بندی و با مارک کشورشان به دیگر نقاط دنیا صادر می‌کنند و از این بابت هر سال سود کلانی به دست می‌آورند. بخش دیگری از خرمای مضافتی بلوچستان نیز به سردخانه‌های بم تحویل و پس از بسته‌بندی با مارک ویژه آن شهرستان به داخل یا خارج کشور صادر می‌شود.

 

در شرایطی که در مناطق مرزی بلوچستان، مرغوب‌ترین خرمای دنیا تولید می‌شود و در اکثر نقاط دنیا با مارک‌های گوناگون به قیمت‌های بسیار بالایی به فروش می‌رسد، نخل‌کاران این منطقه جزء فقیرترین مردم کشور هستند و همیشه به واسطه‌ها، دلالان و تجار ایرانی و پاکستانی بدهکارند. این در حالی است که با کمی توجه، سرمایه‌گذاری و ایجاد صنایع وابسته و آسان کردن شرایط صادرات می‌توان ضمن ایجاد اشتغال درآمد‌های مناسبی را هم نصیب نخل‌داران محروم این منطقه کرد تا بدین شکل بسیاری از مشکلات آن‌ها برطرف شود.
 
 پس با داشتن انبار‌ها وسردخانه‌ها همچنین وسایل مورد نیاز برای بسته بندی شیک وجذاب با نام بلوچستان بیاییم به مردم فقیر بلوچستان که سالانه زحمت فراوان میکشند وجمعیت زیادی که تنها درآمدشان همین خرماست به آن‌ها کمک کنیم.

 

 خلیل دهقانی و یاسین دیناری از اعضای انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان