این ورود بی ضابطه فروشگاههای زنجیرهای به داخل ایران باعث تضعیف محصولات داخلی و وابستگی کالاهای اساسی به بیگانگان می شود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو، بحث فروشگاههای زنجیرهای با توجه به تعدد فروشگاههایی که هر روز بر تعداد آن افزوده می شود این روزها موضوع داغی شده است، فروشگاههای زنجیرهای مفهوما لازم بوده، اصل این فروشگاه ها این است که کالاها را از کشاروز مستقیم خریداری کرده و باعث حذف دست های دلالان در بازار شده و قیمت به صورت محسوسی پایین بیاید، در این صورت کشاورز می تواند روی خرید فروشگاه ها حساب کرده و بر اساس آن تولیدات خود را تنظیم زیاد و یا کم کند.
هزینه نظام توزیع از کل هزینهها ایران خیلی بالاست و نشان میدهد که باید تغییر کند و خرده فروشی در ایران به نسبت کشورهای دیگر خیلی بالاست به ازای هر۱۰۰۰ نفر ۱۸ تا ۲۰ تا خرده فروش داریم. در حالی که در دنیا آمده اند و این خرده فروشی را بزرگ کرده و دلالها را حذف کرده اند.
فروشگاههای زنجیرهای امر مفیدی است و بسیاری از کشورها از همین طریق توانسته اند زنجیره هاشون رو بهینه کنند حتی تقاضا را به واسطه تولید جذب کرده و توسعه ایجاد کرده اند.
متاسفانه در ایران قانون فروشگاههای زنجیرهای نداریم قانونی که الان در قانون نظام صنفی وجود دارد که آخرین اصلاحیه اش هم سال ۹۲ بوده است چیزی راجع به فروشگاههای زنجیره نیست و در سال بعد یک بند اضافه میکنند که فروشگاههای زنجیرهای چیز خوبی است و باید اجرا شود. متاسفانه در خلاء نبود قانون شاهد ورود شرکتهای خارجی به بازار ایران هستیم که شرکت هایی مانند هایپراستار به جای تقویت تولید داخلی تقاضا برای واردات کالا را افزایش داده و تولید کشورهای دیگر را توسعه میدهند.
مسئولان وزارت صنعت با شرکت فرانسوی دکتلون تفاهمهای اولیه را امضا کرده و اخباری که منتشر شده شرط کرده که من به مدت ۲ سال فقط جنس فرانسوی میآورم یعنی جنس ایرانی تا ۲ سال هیچ و بازی است و ۸۰ درصد فرانسوی است.
این ورود بی ضابطه فروشگاههای زنجیرهای به داخل ایران باعث تضعیف محصولات داخلی و وابستگی کالاهای اساسی به بیگانگان می شود،به عنوان نمونه فروشگاه جانبو ترکیهای بوده و برای هلدینگی به نام حیات است و اکثر جنسهایی که عرضه میکند مال هلدینگ اختصاصی خود است مواد اولیه بعضیها از ترکیه میآید و اینجا بسته بندی میشود به عبارتی ما داریم بازارمون را دو دستی تقدیم خارجیها میکنیم گوشه ای از خیانت این شرکت ها در قضیه پوشک دیده شد در صورتی که شرکت مولفیکس وابسته به هلدینگ حیات ترکیه بود. وابستگی فروشگاه های زنجیره ای به خارجی ها تا جایی پیش رفته که فروشگاه قدیمی ومعروف رفاه که سابقه زیادی در ایران دارد قسمتی از سهامش را به خارجی ها داده و باید بخشی از محصولاتش خارجی باشد.
به جای توسعه فروشگاههای زنجیرهای خودمان عرصه را برای خارجیها باز کردیم، ما یک بار میگویم این جنس خارجی است و یک بار اجازه میدهیم این جنس وارد شود و یک بار دیگر اجازه میدهیم همین جنس با فروشندهاش بیاید این امر ارزش افزوده ای مضاعف برای خارجی ها ایجاد کرده و دست هموطنان ایرانی خودمان خالی می ماند.
انواع کالاها با قیمت مناسب میشه خرید و امکان برگشت کالا رو هم داری