به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «وحید حاجی‌پور» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
با وجود آنکه وزارت نفت درباره هر موضوع ناچیز و کوچکی واکنش نشان داده و جوابیه می‌دهد، اما سکوتش درباره پرونده فساد توتال در ایران ادامه دارد؛ حتی رسانه‌های همسو با این وزارتخانه نیز به طور کلی عقب نشسته و قصد ندارند این واقعیت را قبول کنند که این شرکت در قبال اخذ پروژه‌های نفتی و گازی در ایران، به برخی مدیران نفتی رشوه داده‌است. طی چند سال گذشته هرگاه درباره فساد توتال در ایران سوال می‌شد، همه چیز کتمان می‌شد، آلزایمری عجیب شایع شده بود که نمی‌خواست توالی فسادها توسط توتال را زنده کند. در فسادهای رخ داده، امریکا و فرانسه طرف رشوه‌دهنده یعنی توتال را جمعاً ۴۰۰ میلیون دلار جریمه کردند، توتال را محکوم کردند، اما در ایران، هیچ‌کس سراغ رشوه گیرنده نرفته‌است. نه تحقیقات مفصلی در این باره انجام شده و نه دستگاه قضائی برای پیگیری این فساد ورود کرده‌است؛ وزارت نفت هم که از اساس این موضوع را تکذیب می‌کند و مطالبه‌گران را اینگونه نقد می‌کند که چطور است بر اساس یافته‌های امریکا و حکم این کشور، اعتقاد به وقوع فساد دارید؟!
۶۰ میلیون دلار به چند مدیر نفتی رسید تا علاوه بر انتخاب توتال به عنوان صاحب قراردادهای نفتی، سقف قرارداد نیز افزایش یابد تا سود این شرکت فرانسوی از جیب مردم ایران افزایش یابد. گرچه یکی از این فسادها در دوره دولت کارگزاران انجام شده‌است، اما قرارداد دیگر، در دوره اصلاحات به وقوع پیوسته است و وزارت نفت و به عنوان نماینده حاکمیت در بهره‌برداری از منابع نفتی و نظارت بر انفال، باید به این سوال پاسخ دهد که چه برخوردی با مفسدان کرده و چرا همچنان از توتال دفاع می‌کند؟ توتال همان شرکتی است که وزیر نفت در مراسم امضای قرارداد فاز ۱۱ با آن، به دفاع از آن پرداخت و گفت: اسلام با توتال نجات می‌یابد! این شرکت که به محض جدی‌تر شدن تحریم ایران، کشور را ترک کرد، در ایران فساد کرده‌است و جالب آنجاست که وزیر نفت، این شرکت فاسد را نجات‌دهنده اسلام می‌دانست و البته می‌داند.
در نقدهایی هم که از خروج این شرکت مطرح می‌شود، رسماً جوابیه می‌دهد که باید به این شرکت حق داد و کسانی که از خروج این شرکت انتقاد می‌کنند، مشتی بی‌سواد هستند که نمی‌دانند وقتی سهام توتال در بورس امریکا معامله می‌شود، رفتن توتال از ایران عادی است. هنوز هم وزارت نفت ازاین شرکت فاسد دفاع می‌کند و معتقد است که همه کنش‌های توتال منطقی است و ما باید با آن کنار بیاییم. وزارت نفت که طی سال‌های گذشته همواره شرکت‌های ایرانی را با ابزار توتال و عملکرد وی در فاز ۲ و ۳ پارس جنوبی زیر سوال می‌برد، به شکلی عجیب تبدیل به مدافع تمام قد این شرکت شده‌است، به نحوی که آدمی گمان می‌برد وزارت نفت شرکت منطقه‌ای توتال درایران است! اگر یک شرکت ایرانی مرتکب فسادهای توتال در ایران می‌شد آیا وزارت نفت بلافاصله با بهره‌گیری از این فساد، با داس خود ریشه شرکت‌های ایرانی را نمی‌زد؟ دلیل دلبستگی وزارت نفت به توتال چیست؟
وزارت نفت چه درباره فساد توتال و چه خروج این شرکت از ایران موضع محکمی نگرفته‌است، اولی را انکار می‌کند و با دومی کنار می‌آید؛ با این توجیه که این شرکت یک شرکت بین‌المللی است و اقتضای حرفه‌ای‌گری آن ایجاب می‌کند که قرارداد فاز ۱۱ را پاره کند. با چنین رویکردی، مشخص است که هیچ اتفاق مثبتی در صنعت نفت رخ نمی‌دهد و همه‌چیز در گروی ناز چشم توتال و شرکت‌هایی است که به سادگی در ایران فساد می‌کنند و وزارت نفت هم هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. چه خوب بود دستگاه قضائی با ورود به پرونده توتال، درباره فساد رخ داده در قراردادهای این شرکت و البته بررسی دقیق‌تر درباره فاز ۱۱ پارس جنوبی، همه چیز را آشکار کند که برای نظام جمهوری اسلامی ایران زیبنده نیست امریکا و فرانسه رشوه‌دهنده را جریمه کنند و در ایران، رشوه‌گیرندگان به حال خود رها شوند.
ارسال نظرات