هنوز طرح خصوصی‌سازی علوم پزشکی اجرایی نشده به بحران رسیده‌ایم/ با اجرای این طرح تضمینی برای سطح سواد فارغ‌التحصیلان وجود ندارد

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-امید ملایی؛ آیین نامه و دستورالعمل اجرایی نحوه مشارکت بخش خصوصی در آموزش عالی علوم پزشکی در جلسات ۲۵۶ و ۲۶۷ روز‌های ۲۵ مهر ۹۵ و ۲۷ خرداد ۹۷ شورای گسترش دانشگاه‌های علوم پزشکی تصویب و توسط وزیرسابق بهداشت به معاونت آموزشی وزارت بهداشت ابلاغ شد.

بعد از اعلام آیین نامه اجرایی این مشارکت، این مسئله به موضوعی بحث برانگیز در حوزه آموزش علوم پزشکی تبدیل شده است و فعالان دانشجویی در این خصوص در روز‌های اخیر موضع‌های گوناگونی را گرفته اند و حتی در فضای مجازی با هشتگ‌های «علوم پزشکی غیرانتفاعی» و «دانشگاه پولی» در اعتراض به این موضوع طوفان‌های توئیتری و اینستاگرامی را به راه انداخته اند.

یکی از کانال‌های تلگرامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی در اعتراض به این مسئله نوشت: عدم تناسب فضای آموزشی، تعداد و سطح علمی اساتید برای تربیت دانشجویان در رشته‌های مختلف (مثلا ایجاد دانشکده پرستاری با نفر ۱۰ مربی یا ایجاد دانشکده پزشکی بدون تعیین استاد برای برخی دروس و یا استفاده از متخصص پزشکی برای تدریس دروس فوق تخصصی، تنها با این شرط که فرد مدرس به آن رشته فوق تخصصی علاقه داشته باشد!)، امکان استفاده از بیمارستان‌های اجاره ای، تحصیل دانشجویان در دانشگاه‌های دولتی در صورت انحلال دانشگاه خصوصی، نامشخص بودن وضعیت برخی رشته‌ها (نظیر کارشناسی ارشد دندانپزشکی! که در آیین نامه به آن اشاره شده است) و بسیاری از موارد دیگر تنها قسمتی از ابهامات این آیین نامه است که اخیرا توسط وزارت بهداشت ابلاغ شده است.

برای بررسی بیشتر این موضوع نظر تعدادی از دانشجویان فعال رشته‌های مختلف دانشگاه علوم پزشکی مشهد را جویا شدیم؛

با تاسیس مراکز دانشگاهی خصوصی تضمینی برای سطح سواد فارغ التحصیلان وجود ندارد

رضا دهقان، دانشجوی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در مشهد، می‌گوید: در شرایط حاضر، با توجه به جمعیت کشور خروجی دانشگاه‌های داروسازی فعلی بیش از نیاز جامعه به داروساز‌ها در داروخانه‌ها است.

دهقان ادامه می‌دهد: شرکت‌های داروسازی نیز با توجه به این که در حال حاضر قادر به تولید ۹۰ درصد دارو‌های مورد نیاز کشور هستند و حتی صادرات نیز دارند، عملا جایگاه‌های چندانی در اختیار داروسازان جدید قرار نمی‌دهند؛ در چنین موقعیتی ایجاد دانشگاه‌های خصوصی ضمن عدم کاهش پذیرش دانشگاه‌های دولتی صرفا خروجی دانشگاه‌ها را افزایش می‌دهد، بدون اینکه برای آینده‌ این داروساز‌ها تصمیمی گرفته شده باشد.

دانشجوی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد می‌افزاید: در این وضعیت به نظر بهتر است که سرمایه به جای صرف شدن در بخش‌های آموزشی خصوصی در بخش‌های تولیدی خصوصی و یا سایر بخش‌ها صرف شود.

وی با اشاره به وضعیت دانش خروجی‌های دانشگاه‌های خصوص بیان می‌کند: تا به امروز داروسازان پیش از ورود به دانشگاه با آزمون کنکور ارزیابی می‌شدند و فقط راه‌یافتگان این آزمون قادر به طی تحصیلات داروسازی می‌شدند، اما با تاسیس مراکز خصوصی که آزمون‌های ورودی خود را خودشان تعیین می‌کنند دیگر تضمینی برای سطح سواد داروسازان آینده وجود نخواهد داشت؛ کما اینکه ورود به چنین رشته‌هایی که با سلامت مردم در ارتباط است نیازمند توجه به شایسته‌سالاری است.

دهقان در پایان تصریح می‌کند: علاوه بر این به نظر برای نظارت بر کیفیت آموزش در مراکز خصوصی نیز هنوز هیچ‌گونه تدبیری اندیشیده یا لااقل اعلام نشده‌است.

علی ذاکر دانشجوی رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد هم در خصوص این قانون نظر خود را در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در مشهد، بیان می‌کند و می‌گوید: فارغ التحصیلان رشته پرستاری در حال حاضر با وجود طرح هایی چون تربیت پرستار بیمارستانی و نبود طرح های استخدامی، آینده شغلی خود را در معرض خطر می‌بینند و این موضوع در حالی است که به علت تاسیس دانشکده های پرستاری متعدد دانشگاه آزاد در شهر های کوچک با تعداد زیادی از فارغ التحصیلان مواجه هستیم که به علت نبود امکانات مناسب و هیئت علمی با سطح علمی بالا، اطلاعات و مهارت لازم را در اختیار ندارند.

ذاکر ادامه می‌دهد: به نظر می‌رسد تجربه تاسیس مراکز آموزشی متعدد که توسط وزارت بهداشت اداره نمی‌شوند، کفایت می‌کند تا نسبت به تاسیس مراکز خصوصی با تامل بیشتری عمل شود چرا که پرستاران نقش بسیار مهمی در حفظ و بهبود سلامت بیماران دارند.

دانشجوی رشته دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان می‌کند: جای سوال است که مگر تعداد نیروی دندان پزشک کارآمد در کشور کم است که دست به دامن این موسسات با اهداف زیبایشان شویم؟ متاسفانه رشته دندان پزشکی دست مایه بازیچه مسئولینی شده است که جز خود و سود خود چیزی را نمی‌بینند.