گردشی در استارت‌آپ‌های ایرانی؛
امیرحسین محمودی هم‌بنیان گذار استارت آپ «آسال لیزر» در گفتگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، با بیان اینکه این استارت‌آپ در حوزه فناوری پرینت ۳ بعدی فعالیت می‌کند، گفت: تیم ما جمعی از دانش‌آموختگان مهندسی دانشگاه صنعتی شریف است که از سال ۱۳۹۰ کار خود را در حوزه «فناوری پرینت ۳ بعدی صنعتی ذوب بستر پودری به روش SLS» آغاز کرد، درحقیقت ما دانشجویان مهندسی قصد داشتیم از ظرفیت‌های خود برای پیشبرد اهدافی به نفع کشورمان استفاده کنیم.
محمودی ادامه داد: این فناوری جدید است و ظرفیت پیاده‌سازی ایده‌ها و بلندپروازی‌های دانشجویانی، چون ما را دارد لذا برای آماده سازی و تجاری سازی آن بسیار تلاش کردیم، به ثمر نشستن این تکنولوژی و طی کردن راه تجاری سازی آن ۵ سال طول کشید و سرانجام سال ۹۶ این فناوری روانه بازار شد، همان زمان توانستیم اولین فروش را داشته باشیم.
هم بنیان گذار استارت آپ «آسال لیزر» درباره مشکلاتی که بر سر راه فعالیت‌های این مجموعه قرار دارد، توضیح داد: مشکلات فنی بی‌شماری در ابتدای کار ما وجود داشت، اما طی کردن فرآیند تجاری‌سازی بزرگترین مشکلی بود که با آن مواجه شدیم. جایگزین کردن کالا‌های دانش بنیان به جای کالا‌هایی که مردم در زندگی روزمره با آن‌ها ارتباط هستند، کار سخت و زمان‌بر است از این رو شناسایی بازار و عرضه محصول به مخاطبان، مشکل دیگر ما بود.
به گفته وی، باید فرهنگسازی استفاده از این فناوری را جا انداخت، چون مخاطبان معمولا به روش‌های سنتی عادت کرده اند و مدرن کردن این سبک زندگی به هر نوعی دشوار است، مثل فناوری IT که حدودا از ۲۰ یا ۲۵ سال گذشته آرام وارد زندگی مردم شد و حال کل زندگی‌ها را تحت الشعاع قرار داده است، درحقیقت زمان لازم است تا مردم با توانمندی‌ها و کارآیی‌های فناوری جدید آشنا شوند و آن را به کار گیرند.
محمودی تیم اولیه آسال لیزر را سه نفره و تیم فعالیتی حال حاضر خود را متشکل از ۱۵ نفر دانست و گفت: علاوه بر دریافت حمایت بخش خصوصی، از تسهیلات مربوط به شرکت‌های دانش بنیان نیز استفاده کردیم البته زمانی که به درآمدزایی رسیدیم بخشی از هزینه‌های توسعه کار را با درآمد‌های محصولات خود تامین کردیم.
هم بنیان گذار استارت آپ «آسال لیزر» صنایع را مشتریان فعالیت خود معرفی کرد و ادامه داد: علیرغم آنکه تاکنون روند روبه رشدی را از فعالیت‌هایمان شاهد بودیم، اما هنوز با ایده‌آل‌های خود فاصله زیادی داریم. کاربرد این فناوری در صنایعی مثل پزشکی (برای ساخت قطعات و سایر ملزومات)، هوا و فضا، خودرو سازی، دیزاین و معماری و... است، بنابراین برای آینده در نظر داریم با سرعتی آرام بین ۱۴ تا ۲۰ درصد تولیدات جهانی را از روش سنتی به دیجیتال تبدیل کنیم که مزایا و سرعت خاص خودش را دارد.
محمودی ادامه داد: این فناوری جدید است و ظرفیت پیاده‌سازی ایده‌ها و بلندپروازی‌های دانشجویانی، چون ما را دارد لذا برای آماده سازی و تجاری سازی آن بسیار تلاش کردیم، به ثمر نشستن این تکنولوژی و طی کردن راه تجاری سازی آن ۵ سال طول کشید و سرانجام سال ۹۶ این فناوری روانه بازار شد، همان زمان توانستیم اولین فروش را داشته باشیم.
هم بنیان گذار استارت آپ «آسال لیزر» درباره مشکلاتی که بر سر راه فعالیت‌های این مجموعه قرار دارد، توضیح داد: مشکلات فنی بی‌شماری در ابتدای کار ما وجود داشت، اما طی کردن فرآیند تجاری‌سازی بزرگترین مشکلی بود که با آن مواجه شدیم. جایگزین کردن کالا‌های دانش بنیان به جای کالا‌هایی که مردم در زندگی روزمره با آن‌ها ارتباط هستند، کار سخت و زمان‌بر است از این رو شناسایی بازار و عرضه محصول به مخاطبان، مشکل دیگر ما بود.
به گفته وی، باید فرهنگسازی استفاده از این فناوری را جا انداخت، چون مخاطبان معمولا به روش‌های سنتی عادت کرده اند و مدرن کردن این سبک زندگی به هر نوعی دشوار است، مثل فناوری IT که حدودا از ۲۰ یا ۲۵ سال گذشته آرام وارد زندگی مردم شد و حال کل زندگی‌ها را تحت الشعاع قرار داده است، درحقیقت زمان لازم است تا مردم با توانمندی‌ها و کارآیی‌های فناوری جدید آشنا شوند و آن را به کار گیرند.
محمودی تیم اولیه آسال لیزر را سه نفره و تیم فعالیتی حال حاضر خود را متشکل از ۱۵ نفر دانست و گفت: علاوه بر دریافت حمایت بخش خصوصی، از تسهیلات مربوط به شرکت‌های دانش بنیان نیز استفاده کردیم البته زمانی که به درآمدزایی رسیدیم بخشی از هزینه‌های توسعه کار را با درآمد‌های محصولات خود تامین کردیم.
هم بنیان گذار استارت آپ «آسال لیزر» صنایع را مشتریان فعالیت خود معرفی کرد و ادامه داد: علیرغم آنکه تاکنون روند روبه رشدی را از فعالیت‌هایمان شاهد بودیم، اما هنوز با ایده‌آل‌های خود فاصله زیادی داریم. کاربرد این فناوری در صنایعی مثل پزشکی (برای ساخت قطعات و سایر ملزومات)، هوا و فضا، خودرو سازی، دیزاین و معماری و... است، بنابراین برای آینده در نظر داریم با سرعتی آرام بین ۱۴ تا ۲۰ درصد تولیدات جهانی را از روش سنتی به دیجیتال تبدیل کنیم که مزایا و سرعت خاص خودش را دارد.
ارسال نظرات