یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حامدی؛ *خداوند متعال در قرآن، فرعون و دستگاه فرعونی را به عنوان یکی از شاخص‌ترین مصادیق استکبار و برتری جویی معرفی می‌کند، آنگاه که فرعون با اتکا بر قدرت و دارایی‌های کاذب خود ادعای ربوبیت کرده و به تعبیر قرآن دچار طغیان می‌شود.
در اوج این طغیانگری و تمرد، خداوند موسی (ع) را به عنوان نمادی از مبارزه و تقوا مبعوث می‌کند تا مجموعه‌ی سرکش فرعونی را رام کند؛ که در نهایت، استکبار و برتری جویی فرعون، مغلوب اراده و مقاومت خدایی موسی (ع) می‌شود...
به شخصه علاقه خاصی به کشور مصر دارم؛ فرهنگ، جغرافیا، آداب و رسوم و ریشه‌های تاریخی مصر برایم جالب و جذاب است، اما همیشه برای وضعیت اجتماعی و سیاسی مصر تاسف خورده ام، خصوصا در سال‌های اخیر که مصر دوران پر تشنجی را پشت سر گذاشته است...
دکتر محمد مرسی که بعد از انقلاب مردمی مصر، سکاندار امور کشور شده بود و البته پس از مدت کوتاهی توسط کودتای ارتش، دستگیر و برکنار شد، دیروز در دادگاه محاکمه بیهوش شد و از دنیا رفت...
پایان تلخی بود، ثمره اعتماد مرسی به عربستان و آمریکا، چیزی جز این نمی‌توانست باشد، یادتان هست؟ سال ۱۳۳۲ نیز فرد دیگری، منتها در ایران، سکان انقلاب مردم را به دست آمریکا سپرد و حرکت انقلابی مردم را با اعتماد به آمریکا، مبدل به شکست کرد... گرچه از آن روز‌ها ۶۶ سال می‌گذرد، اما چه شباهت عجیبی ست میان سرانجام این دو محمد؛ محمد مرسی و محمد مصدق!
عبرت‌ها زیاد است و عبرت گیرنده‌ها کم، تاریخ پر است از اتفاقات آموزنده و پند‌های بیشمار، اما کجاست گوش شنوا و عقل پذیرا...؟!
خلاصه‌ای کاش این طور نمی‌شد، شاید اگر مرسی هم مانند بشار اسد در دوگانگی مقاومت و اعتماد، مقاومت را بر می‌گزید و از غرب رویگردان می‌شد، مصر نیز اکنون در جشن پیروزی مقاومت شریک بود...
راستی کسانی که هنوز و با وجود تمام این عبرت ها، معتقدند اعتماد به استکبار راهگشای مشکلات است، یک بار دیگر سرانجام مشترک دو محمد را مطالعه کنند...!
حامدی، مسئول کانون مطالعات فکری بسیج دانشجویی دانشکده علوم قرآنی اصفهان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات