۱۶ شهید در جنایت آشکار اسرائیل به آستانه اشرفیه/ دانشمند برجسته هسته‌ای در میان قربانیان
در نخستین دقایق بامداد سوم تیر، حمله‌ای مرموز و مرگبار چهار خانه مسکونی در آستانه اشرفیه را ویران کرد. در این حادثه ۱۶ نفر، از جمله دکتر محمدرضا صدیقی صابر، دانشمند برجسته هسته‌ای کشور به همراه اعضای خانواده‌اش به شهادت رسیدند.
به گزارش خبرنگار استان‌های خبرگزاری دانشجو، ساعت ۱:۱۷ بامداد سوم تیر، شهروندان آستانه اشرفیه از صدای انفجارهایی سنگین از خواب پریدند. به گفته شاهدان محلی، ابتدا صدای عبور هواپیماهایی ناشناس شنیده شد و لحظاتی بعد، چهار انفجار متوالی در منطقه‌ای غیرنظامی از شهر، باعث تخریب کامل چهار منزل مسکونی شد. شدت انفجارها به حدی بود که شیشه منازل اطراف در شعاع ۵۰۰ متری شکسته و خودروهای پارک‌شده در کوچه‌های اطراف نیز دچار آسیب جدی شدند.
انفجار در دل شب؛ چهار خانه با خاک یکسان شد
در دل شب، آنچه از چهار خانه مسکونی در آستانه اشرفیه باقی ماند، تنها ویرانه‌ای خاموش و خاکستری بود؛ سکوتی مرگبار که میان پیکرهای بی‌جان و دیوارهای پودرشده فریاد می‌زد. از خانه‌ها چیزی جز تل خاک، آجرهای خردشده، میله‌های شکسته و بوی آتش و خون نمانده بود. دیوارها گویی بخار شده بودند، اثری از پنجره یا در باقی نمانده بود. وسایل خانه درهم‌شکسته و سوخته، هر کدام گوشه‌ای از فاجعه را روایت می‌کردند.
لباس‌ها، همان‌هایی که روزی به تن کودکان یا مادران این خانه‌ها بود، حالا تکه‌تکه و آغشته به خاک و خون، میان آوار پراکنده شده بودند. گوشه‌ای از اتاقی که دیگر وجود نداشت، تنها لنگه‌ای کفش کودکانه دیده می‌شد؛ کفشی بدون جفت، بی‌صاحب، ساکت اما فریادزن.
میان تکه‌های چوب و فلز، یک گوشی موبایل ترکیده روی زمین افتاده بود؛ تنها چیزی که از آن باقی مانده بود، صفحه‌ای شکسته با خطوط درهم و تار، گویی هنوز در حال بازتاب آخرین پیام یا تماس زندگی بود.
از تولدها، سالروزها، خاطرات شیرین، قاب عکس‌های خانوادگی و دفتر مشق بچه‌ها چیزی نمانده؛ همه در شعله انفجار نابود شدند. آنچه باقی مانده، خاکی است که گواه بی‌صدای جنایتی بزرگ است؛ خاکی آمیخته با خون انسان‌هایی بی‌گناه، و خاکستری که از درون آن، بغض یک ملت سر برمی‌آورد.
شهادت ۱۶ نفر؛ زنان، کودکان، مردان بی‌گناه غیر نظامی
بر اساس اعلام مرکز اورژانس گیلان، در این حادثه دردناک ۱۶ نفر به شهادت رسیدند. ترکیب سنی و جنسی شهدا نشان می‌دهد این حمله به‌صورت کور و بدون تفکیک غیرنظامیان صورت گرفته است. در میان شهدا، دو کودک، هفت زن و هفت مرد شناسایی شده‌اند. همچنین، ۴۱ نفر دیگر مجروح شده‌اند که حال برخی از آنان همچنان خوب نیست.
هدف اصلی چه کسی بود؟
در میان جان‌باختگان، نامی برجسته بیش از همه جلب توجه می‌کند؛ آری دکتر محمدرضا صدیقی صابر. این چهره علمی بین‌المللی در دوم شهریور ۱۳۵۳ چشم به جهان گشود. وی استاد فیزیک هسته‌ای و از ارکان پژوهش‌های راهبردی در حوزه انرژی اتمی کشور بود. وی به همراه خانواده‌اش برای تعطیلات به زادگاه خود، آستانه اشرفیه بازگشته بود. حال او به همراه ۱۲ نفر زا خانواده و بستگانش به شهادت رسیدند. هدف قرار گرفتن محل سکونت او، این گمانه را تقویت کرده که حمله دارای اهداف هدفمند تروریستید بوده است.
صحنه‌ای که برای بازدیدکنندگان و ساکنان شهر بهت‌آور بود
یکی از بازدیدکنندگان محل حادثه می‌گوید: این، جنایتی آشکار از سوی رژیم کودک‌کش اسرائیل با همکاری رژیم آمریکا است. گفته بودند که با غیرنظامیان، زنان و کودکان ایرانی کاری ندارند، اما این تصاویر چیز دیگری را نشان می‌دهد. اینجا سندی آشکار از جنایت اسرائیل و آمریکا است.
یکی از اهالی که هنگام وقوع حادثه در محل مشغول کار بود، با دلی پر از اندوه گفت: اسرائیل ادعا می‌کرد که با غیرنظامیان کاری ندارد. آیا آستانه‌اشرفیه یک منطقه نظامی است؟ پس چرا محله‌های مسکونی را هدف قرار دادند؟ ما اینجا با بغض و اشک مشغول کار هستیم، وقتی می‌بینیم افراد بی‌گناه در این حادثه به شهادت رسیده‌اند.
او تأکید کرد: تا آخرین قطره خون‌مان پشت رهبران‌مان هستیم، و اگر جنگی هم پیش بیاید، ما آماده‌ایم.
رضا، کودک که ساکن یکی از خانه‌های نزدیک محل حادثه بود، گفت: وقتی صدای مهیب بمب را شنیدم، خانه‌مان به لرزه افتاد. فکر کردم خواب می‌بینم و دوباره خوابیدم، اما وقتی صبح بیدار شدم، فهمیدم چه فاجعه‌ای رخ داده. حتی شیشه‌های خانه ما که فاصله‌اش نسبتاً زیاد بود، همگی شکسته بودند. ما هم خسارت دیدیم.
او در پایان، با دستان کوچک گره‌کرده‌اش گفت: مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل.
واکنش دولت و نهادهای مسئول
سخنگوی دولت جمهوری اسلامی ایران، در یک این حمله را "اقدام تروریستی آشکار" توصیف کرده و گفت: شهادت دکتر صدیقی و خانواده‌اش یک جنایت بی‌سابقه است. این نشان می‌دهد دشمنان ملت ایران از قدرت علمی و پیشرفت دانش‌پایه این سرزمین به وحشت افتاده‌اند.
روایت یک استاد دانشگاه از جایگاه علمی دکتر صدیقی
یکی از استادان دانشگاه صنعتی شریف و همکار سابق دکتر صدیقی می‌گوید: دکتر صدیقی انسانی شریف، میهن‌دوست و عمیقاً متعهد به پیشرفت علمی کشور بود. پروژه‌های متعددی که تحت نظر ایشان اجرا شد، نقش کلیدی در توسعه فناوری هسته‌ای صلح‌آمیز ایران داشت. حذف او، ضربه‌ای به جامعه علمی کشور است. اما مطمئن باشید راه او متوقف نمی‌شود.
در سال‌های گذشته، ترورهای متعددی علیه دانشمندان ایرانی، مانند شهیدان فخری‌زاده، علی‌محمدی و احمدی روشن، با مهر امضای رژیم صهیونیستی همراه بوده است.
ملت در سوگ، مردم در خشم
در حالی‌که پیکرهای شهدا به پزشکی قانونی منتقل شده‌اند، مراسم تشییع پیکر پاک آن‌ها با حضور گسترده مردم، دانشگاهیان، روحانیون و مقامات کشوری برگزار شد. فضای شهر آستانه اشرفیه غرق در اندوه و پر از تصاویر شهداست. و هر کجای این شهر که در آن قدم می‌زنید همراه با غم و عکس‌های چسبیده شهدای به دیوار است.
در پی حمله‌ای مرگبار و ناجوانمردانه به منطقه‌ای مسکونی در آستانه اشرفیه، ملت ایران بار دیگر داغ‌دار جنایتی آشکار از سوی دشمنان قسم‌خورده‌اش شد.
شهادت ۱۶ انسان بی‌گناه، از جمله کودکان، زنان و به‌ویژه دکتر محمدرضا صدیقی صابر، چهره‌ای برجسته در حوزه دانش هسته‌ای، نشان داد که هدف دشمن نه صرفاً مراکز نظامی، بلکه اراده ملی، توان علمی و آرامش مردمان این سرزمین است. این حمله، نه فقط ویرانی چند خانه، بلکه زخمی عمیق بر وجدان انسانی و چهره بشریت بود. اکنون مردم ایران در سوگ نشسته‌اند، اما در عین حال با صدایی رسا اعلام کرده‌اند که این جنایات نه‌تنها عزم آن‌ها را برای پیشرفت و استقلال تضعیف نخواهد کرد، بلکه خون شهدا، بذر آگاهی، ایستادگی و اراده‌ای پولادین را در دل این ملت خواهد کاشت. راه شهید صدیقی و یارانش ادامه دارد؛ و تاریخ، این جنایت را فراموش نخواهد کرد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
