اجرای برنامه احیای زیست بوم جزایر دریاچه ارومیه
معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست از اجرای چهار طرح با هدف احیای زیست بوم آسیب‌دیده جزایر دریاچه ارومیه و حفاظت حیات‌وحش موجود در این جزایر خبر داد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حمید ظهرابی معاون محیط زیست طبیعی، گفت: خشک شدن دریاچه ارومیه باعث وارد شدن آسیب‌های فراوانی به زیست بوم جزایر این دریاچه خصوصا جزایر اشک و کبودان شد.
وی ادامه داد: جزایر اشک و کبودان به عنوان ذخیره‌گاهی برای دو گونه گوزن زرد ایرانی و قوچ و میش ارمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند که شرایط نامطلوب دریاچه در چند سال اخیر، باعث به خطر افتادن جمعیت این دو گونه در این جزایر شده است.
ظهرابی خاطر نشان کرد: در حال حاضر اجرای چهار پروژه با هدف احیای این زیست بوم‌ها و حفظ حیات‌وحش موجود را در دستور کار داریم.
«اجرای راهکار‌های مدیریت گونه گوزن زرد در جزیره اشک به منور کنترل عوامل تهدید و جلوگیری از کاهش جمعیت»، «مدیریت جمعیت قوچ و میش در جزایر دریاچه ارومیه و انجام اقدامات اجرایی در راستای احیای اکولوژیک جزایر»، «مدیریت و اجرای برنامه حفاظت از پوشش گیاهی و فون جانوری جزایر پارک ملی دریاچه ارومیه و تعیین ظرفیت برد زیستگاه‌ها» و «اجرای برنامه حفاظت و احیای اکولوژیک زیستگاه‌های ضلع جنوب شرقی دریاچه ارومیه» عناوین این پروژه‌ها هستند.
ظهرابی خاطرنشان کرد: این پروژه‌ها با همکاری مشترک معاونت محیط طبیعی، ستاد احیای دریاچه ارومیه و اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی در دست انجام هستند.
دریاچه ارومیه، به عنوان بزرگترین پهنه آبی داخل کشور از سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار دارد. از میان ۱۰۲ جزیره‌ی کوچک و بزرگ این دریاچه، تعدادی از آن‌ها به دلیل وسعت و پوشش گیاهی مناسب، دارای کیفیت زیستگاهی هستند. به همین دلیل در سال‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی، از دو جزیره «اشک» و «کبودان» به عنوان ذخیره‌گاهی برای دو گونه «گوزن زرد ایرانی» و «قوچ و میش ارمنی» استفاده شد. تعدادی از گوزن‌های زرد به جزیره اشک و تعدادی قوچ و میش ارمنی به جزیره کبودان منتقل شدند.
دشواری در دسترسی متخلفان به جزایر و بسته بودن محیط باعث شد تا جمعیت این دو گونه رشد مناسبی در محیط جزایر داشته باشند. اما خشک شدن دریاچه ارومیه، شرایط نامساعدی را برای زیست بوم این جزایر رقم زد و این شرایط نامسااد نیز آسیب‌هایی را به جمعیت این دو گونه گیاهخوار وارد کرده است.
وی ادامه داد: جزایر اشک و کبودان به عنوان ذخیره‌گاهی برای دو گونه گوزن زرد ایرانی و قوچ و میش ارمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند که شرایط نامطلوب دریاچه در چند سال اخیر، باعث به خطر افتادن جمعیت این دو گونه در این جزایر شده است.
ظهرابی خاطر نشان کرد: در حال حاضر اجرای چهار پروژه با هدف احیای این زیست بوم‌ها و حفظ حیات‌وحش موجود را در دستور کار داریم.
«اجرای راهکار‌های مدیریت گونه گوزن زرد در جزیره اشک به منور کنترل عوامل تهدید و جلوگیری از کاهش جمعیت»، «مدیریت جمعیت قوچ و میش در جزایر دریاچه ارومیه و انجام اقدامات اجرایی در راستای احیای اکولوژیک جزایر»، «مدیریت و اجرای برنامه حفاظت از پوشش گیاهی و فون جانوری جزایر پارک ملی دریاچه ارومیه و تعیین ظرفیت برد زیستگاه‌ها» و «اجرای برنامه حفاظت و احیای اکولوژیک زیستگاه‌های ضلع جنوب شرقی دریاچه ارومیه» عناوین این پروژه‌ها هستند.
ظهرابی خاطرنشان کرد: این پروژه‌ها با همکاری مشترک معاونت محیط طبیعی، ستاد احیای دریاچه ارومیه و اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی در دست انجام هستند.
دریاچه ارومیه، به عنوان بزرگترین پهنه آبی داخل کشور از سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار دارد. از میان ۱۰۲ جزیره‌ی کوچک و بزرگ این دریاچه، تعدادی از آن‌ها به دلیل وسعت و پوشش گیاهی مناسب، دارای کیفیت زیستگاهی هستند. به همین دلیل در سال‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی، از دو جزیره «اشک» و «کبودان» به عنوان ذخیره‌گاهی برای دو گونه «گوزن زرد ایرانی» و «قوچ و میش ارمنی» استفاده شد. تعدادی از گوزن‌های زرد به جزیره اشک و تعدادی قوچ و میش ارمنی به جزیره کبودان منتقل شدند.
دشواری در دسترسی متخلفان به جزایر و بسته بودن محیط باعث شد تا جمعیت این دو گونه رشد مناسبی در محیط جزایر داشته باشند. اما خشک شدن دریاچه ارومیه، شرایط نامساعدی را برای زیست بوم این جزایر رقم زد و این شرایط نامسااد نیز آسیب‌هایی را به جمعیت این دو گونه گیاهخوار وارد کرده است.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.