با تلاش محققان؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه نورت وسترن یک راه جدید برای تعیین اینکه آیا یک نانوذره حامل دارو موفق به برخورد با هدف می‌شود یا خیر یافت. این گروه با تجزیه ساده حرکت هر نانو ذره مجزا در زمان آن‌ها را بررسی می‌کنند.
با مطالعه نانوستاره‌های طلایی حامل دارو روی غشای سلول‌های سرطانی، محققان دریافتند که این نانوستاره‌های طراحی شده برای هدف قرار دادن نشانشگر‌های زیستی، به مناطق بزرگتر منقل شده و بسیار سریع‌تر از همتایان غیرهدفمند خود می‌چرخند. این نانوذرات حتی وقتی با پروتئین‌های حسبنده احاطه می‌شوند نیز می‌توانند حرکات متمایز و مخصوص خود را حفظ کنند و نشان می‌دهند که توانایی هدف گذاری آن‌ها ناشناخته است.
سرپرست این گروه تحقیقاتی بیان کرد: «در آینده این اطلاعات می‌تواند برای مقایسه ویژگی‌های مختلف نانوذرات (سایز، شکل و سطح شیمیایی) و طراحی آن‌ها به عنوان حامل دارو بهبود پیدا کنند.»
رشته پزشکی مدت هاست در پی گزینه‌های جایگزین برای درمان‌های فعلی سرطان مثل شیمی درمانی و پرتودرمانی است که علاوه بر سلول‌های بیمار به بافت‌ها سالم نیز آسیب می‌زند. اگرچه این روش‌های برای درمان سرطان موثر هستند، اما عموما دردناک و با اثرات جانبی همراه هستند. سیستم‌های هدفمند حامل دارو در مقایسه با روش‌های درمانی فعلی اثرات جانبی کمتری دارند.
سرپرست این گروه تحقیقاتی افزود: رساندن دارو‌های درمانی به صورت انتخابی به تومور‌های یکی از اهداف اصلی پزشکی برای جلوگیری از عوارض جانبی است. این نانوذرات طلایی به عنوان حاملان دارو امید بخشند و می‌توانند با ویژگی‌های خاص برای هدف گیری سلول‌های سرطانی سنتز شوند.
محققان نگرانند که این پروتئین‌ها ممکن است مانع توانایی هدف گیری نانوذرات هنگام ورود به بدن شوند. برنامه جدید این گروه می‌تواند نانوذرات مهندسی شده را در صفحه‌ای نمایش دهند تا عملکرد هدف گیری آن‌ها در حضور پروتئین‌های چسبنده را بررسی کنند.
ارسال نظرات