پژوهشگران دانشگاه دانشگاه محقق اردبیلی موفق شدند با سنتز نانو ذرات اکسید روی به کمک عصاره گیاه خارمریم، خواص ضدباکتریایی و ضددیابتی این نانوذرات را مورد بررسی قرار دهند.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ابوالفضل بایرامی، عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: پژوهشگران این دانشگاه با سنتز نانو ذرات اکسید روی به کمک عصاره گیاه خارمریم، خواص ضدباکتریایی و ضددیابتی این نانوذرات را مورد بررسی قرار دادند.
بایرامی به مقاومت باکتریها در برابر آنتی بیوتیکها اشاره کرد و گفت: امروزه حجم بالایی از آنتی بیوتیکها به طور مستقیم و غیرمستقیم وارد بدن ما میشوند که این موضوع موجب افزایش مقاومت باکتریها در برابر آنتی بیوتیکها میشود.
عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی به تشریح این طرح تحقیقی پرداخت و گفت: در این طرح ما با سنتز نانوذرات ضدباکتری اکسید روی، تلاش کردیم از این نانوذرات زیستی به عنوان یک آنتی بیوتیک استفاده کنیم. از قابلیتهای این نانوذرات در حمل داروهای ضددیابت هم مورد بررسی قرار گرفت.
وی با بیان اینکه مهمترین ویژگی این نانوذرات، استفاده از روش سنتز سبز است، ادامه داد: اثرگذاری سریع نانوذرات اکسید روی از دیگر ویژگیهای آن است.
بایرامی ادامه داد: در این طرح ما دو هدف اصلی داشتیم، اول اینکه نانوذرات سنتز شده چه تأثیری در کنترل علائم دیابت شیرین دارد، به همین منظور، موشهای دیابتی را به کمک این نانوذرات تحت درمان و سپس آنالیزهای مختلف خونی شامل اندازهگیری غلظت قند خون، پروفایل لیپیدی و هورمون انسولین قرار دادیم.
وی گفت: در طرح حاضر ابتدا نانوذرات اکسید روی با عصاره گیاه خار مریم تهیه شده و پس از پشت سر گذاشتن مراحل مشخصه یابی از قبیل: شکل، اندازه، مساحت سطح، فاز، خواص نوری و خواص دمایی بهعنوان یک نانودارو جهت درمان موشهای دیابتی مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه نتایج به دست آمده با نتایج به دست آمده از درمان به وسیله انسولین مقایسه شده است. همچنین اثر ضدباکتریایی این نانوذرات بر روی دوگونه باکتری با نام علمی، Escherichia coli و Staphylococcus aureus ارزیابی شده است.
گفتنی است، این پژوهش حاصل تلاشهای فرید محمدی اروانق دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد، دکتر ابوالفضل بایرامی و دکتر عزیز حبیبی اعضای هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی است که با همکاری دکتر شیما رحیم پوران از دانشگاه مالایای مالزی به انجام رسیده است. همچنین نتایج این طرح در مجله Materials Science & Engineering C. با ضریب تاثیر ۴٫۹۵۹ (جلد ۹۷، سال ۲۰۱۹، صفحات ۳۹۷ تا ۴۰۵) به چاپ رسیده است.