گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو- سینا احدیان؛ در قسمت قبلی پرونده "دیپلماسی اقتصادی" بخش ترکیه، دکتر سید جمال ابراهیمی؛ دبیرکل اتاق بازرگانی مشترک ایران و ترکیه علاوه بر پیشنهادات مختلف در حوزهی تجارت با کشورهای همسایه، به حمایتهای دولت ترکیه از تولیدکنندگان و کارآفرینان و صادرکنندگان این کشور اشاره کرد و روشهای آنها را الگوی مناسبی برای رشد و توسعه اقتصاد بویژه در تجارت بین الملل عنوان کرد.
از پرونده ویژه « دیپلماسی اقتصادی » بیشتر بخوانید:
دولت ترکیه از تولیدکننده چگونه حمایت میکند؟
ابراهیمی: فرصت طلبی در تجارت خارجی را از ترکها یاد بگیریم / تسهیلات ترکیه برای شرکتهای نوپا
نقش معاونت اقتصادی وزارت امور خارجه
معاونت¬های اقتصادی تنها مربوط به ایران نیست. تمام کشورها که بخش اقتصادی دارند، باید دارای یک کمیسیون مشترک همکاریهای دو وزارت ¬خانه امور خارجه و اقتصاد باشند. ما باید در ابتدا الگوی تجارت خارجی را بدانیم؛ یعنی رفتارشناسی تجاری را بدانیم و علاوه بر این، آسیب شناسی تجارت خارجی لازم است. باید تجارت خارجی خود را آسیب شناسی کنیم تا ببینیم از کجا لطمه میبینیم و از کجا مشکل پیدا کردیم. چرا در تجارت خارجی، این همه سفارت خانه داریم، اما نمیتوانیم بازار هدف را برای خودمان تعریف کنیم؟!
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | بخش مقدماتی ؛
دیپلماسی اقتصادی قربانی دیپلماسی لبخند! / رمزگشایی از حلقهای مفقود در زنجیره تولید و توسعه کشور
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | عمان؛
ضرابی: سهم ایران از واردات ۲۸ میلیارد دلاری عمان تنها ۲ درصد است!
ضرابی: آرایش دولت در جنگ اقتصادی، مطلوب نیست
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | آذربایجان ؛
وثوقی: هیچ برنامهای برای بازار ۳۰۰ میلیون نفری آسیای میانه نداریم
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | ارمنستان ؛
ماجرای لغو پروژه ساخت بزرگترین پل بین ارمنستان و گرجستان
بازاری که با بستهبودن مرز هم قبضه شد! / چرا همسایه کوچک مسیحی برای ایران استراتژیک است؟
آسیب شناسی تجارت خارجی
یک زمانی، یکی از بازرگانان ترک به ایران آمد و ۵۰۰ نفر تولیدکننده در و پنجره را از سراسر ایران به یک هتل دعوت کرد و محصولات در و پنجره خود را به نمایش گذاشت. مارکتینگ و بازاریابی به همین معناست. یا مثلاً همین الان، تعداد زیادی مسکن در ترکیه به فروش میرسد و ایرانیها و اعرلب آنها را میخرند. در شرایطی که در این کشور بحران مسکن رخ داده بود و مسکن ساخته بودند و تقاضا برای آن نبود، این بازاری که اردوغان ایجاد نمود، پول بسیار زیادی را وارد ترکیه کرد. گفته بودند هر کس مسکنی به ارزش ۲۵۰ هزار دلار بخرد، میتواند یک سومش را بدهد و مابقی آن را ۶۴ ماهه بپردازد.
در تجارت میان ایران و ترکیه، مسائل بانکی و ارزی وجود دارد. بعضی کارها انجام شده است، اما ترمزهایی در این میان وجود دارد. ما باید در نمایشگاهها حرکتهای ویژهای بکنیم، باید سایت وزارت امور خارجه را برای اقتصاد قوی کنیم و داشتههای تمام ایران را در آن سایت مطرح کنیم، باید داشته هایمان را در اتاقهای بازرگانی مطرح کنیم؛ یعنی بگوییم هستیم. تا نگوییم هستیم و چه چیزی داریم، امکان حضور پیدا کردن در صحنه جهانی وجود ندارد.
با توجه به این که واردات ترکیه در سال ۹۶ حدود ۲۳۰ میلیارد دلار بوده و صادرات غیرنفتی ایران به ترکیه حدود ۴ میلیارد دلار بوده است (یعنی حدود ۲ درصد از واردات ترکیه)، آیا این ۲ درصد را نمیتوانیم بیشتر کنیم؟
ترکیه ۲۶۵۰ رقم کالا وارد میکند که هر رقم کالا، خودش شامل تعداد زیادی کالاست. از این تعداد، ۶۰۰ رقم کالا از ایران به ترکیه صادر میشود. ما میتوانیم اجناس زیادی را در صنایع فلزی صادر کنیم. اخیراً میگفتند که ما آهن و میلگرد لازم داریم. ما در ایران همین الان میلگرد داریم، اما کسی باید بگوید که من دارم و از وزارت امور خارجه و کمیسیون باید اینها را پیدا کنند.
اگر ما نمایشگاه سنگ ایجاد کنیم، دیگر آنها نمیروند سنگ را از چین بیاورند. چون راه ما نزدیک است و دیگر این همه هزینه حمل نمیدهند. بیاییم یک ساختمان تجارت خانه ایرانیان درست کنیم. مثلاً بگوییم این ساختمان مربوط به خشکبار ایران است. اگر تمام تولیدکنندگان و تاجران خشکبار جمع شوند، میتوانند در ماه ۲۰ هزار لیر اجاره این ساختمان را بدهند. در این صورت، یک مرکزی ایجاد میشود که از اروپا نیز از آن خرید میکنند و یک نمایشگاه در سطح اروپا میشود؛ دیگر فقط مربوط به ترکیه نیست، یک نمایشگاه جهانی میشود. این در صحنه بودن خیلی مهم است. من میگویم اگر وزارت امور خارجه هم این کار را انجام نداد، ما خودمان باید صادرات چیهای حرفهای داشته باشیم که در دنیا به آنها تریدر میگویند و کارشان صادرات است.
من میگویم همکاری بخش دولتی و خصوصی و همسونگری برنامه ریزان میتواند ما را به هدف برساند. دولت باید در پشت صحنه حرکت کند و راه را باز کند، برای نمایشگاه و دیدن بازارهای جدید امکان سازی کند، رایزنهای خوب تربیت کند. ما همه چیز برای صادرات داریم؛ باید تمام نیروهایمان برای صادرات جمع شوند و یک دست واحد برای صادرات شویم. موقعی که صادرات شروع شد، کیفیت کالا بهبود پیدا میکند. باید صادرکننده مطابق میل مصرف کننده خارجی تولید کند و الا از او نمیخرند.
آیا میتوانیم ۲۰ درصد از واردات ۲۳۰ میلیارد دلاری ترکیه را تامین کنیم؟
سه عملیات مختلف را میتوان انجام داد. اول این که جمعیت ایران و ترکیه روی هم ۱۷۰ میلیون نفر است و یک جمعیت بزرگ مصرف کننده است، ما هر یک دیگری را تامین کنیم تعامل متقابل ایجاد نماییم. دوم این که اگر ما با یکدیگر خوب تلفیق پیدا کنیم و یک بازار مشترک اسلامی را در مقابل بازار مشترک اروپایی به وجود بیاوریم، میتوانیم مرزهای تجاریمان را برای کالاهای مشترک مورد نیازمان برداریم. رفته رفته تعرفهها را بین خودمان پایین بیاوریم تا به صفر برسانیم؛ در نتیجه راحتتر تجارت میکنیم. سوم این که تجارت پایاپای را توسعه بدهیم و به جای پول کالا بیاوریم.
ای کاش ازین افراد در تجارت خارجی بیشتر داشتیم