یک سوزن به خودمان!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-محمدرضا آقایی؛ * تقریبا دو هفته گذشته را به پیگیری برنامه‌های انتخاباتی تشکل‌های دانشجویی دانشگاه‌های استان کرمانشاه پرداختم.

متاسفانه، گویی تشکل‌های دانشجویی در خواب زمستانی به سر می‌برند یا اینکه عواملی تیغ تیز و بررانِ وجهه دانشجوییشان را کند کرده است.

البته، با دوستان که صحبت می‌کردم بیشتر بی برنامگی، نا امیدی و عدم اولویت بندی درست در این برهه از زمان را دیدم تا عامل دیگری...

ظاهرا هیچکدام اعتقادی به اثرگذاری جریان دانشجویی به سبد رأی شهرمان ندارند. (مقصود کار‌های ساختارمند و دوری از فعالیت‌های شکلی و بدون محتوا است).

یک جوالدوز به دیگران؛ چند نفری از آقایان در کرمانشاه در حال معرفی شدن به مردم با چهره ارزشی و انقلابی هستند. فارغ از احترام شخصی که برای برخی از آنان قائلم، چند نکته رو عرض می‌کنم... این آقایان باید توجه داشته باشند انتظارات از آنان در فردای انتخابات و پس از پیروزی احتمالی به مراتب از نمایندگان ادوار گذشته بیشتر است.

آقایان باید بدانند مطالبه مردم فسادستیزی نماینده است نه ایجاد رانت و سفارش برای شاغل شدن اطرافیان و زحمتکشان ستادهایشان. (فسادی که عرض شد فقط فساد اقتصادی نیست بلکه فساد اداری هم شامل آن می‌شود مثال صریح آن دخالت نمایندگان در انتصابات ادارات مختلف استان است).

آقایان باید بدانند که شفافیت در عملکرد یکی از خواسته‌های اصلی مردم است شفافیتی بدون در نظر گرفتن مصلحت اندیشی‌های مرسوم...

مردم می‌خواهند بدانند نماینده شهرشان در جلسات تصمیم‌گیری مهم مثل جلسات بودجه، جلسات سوال و استیضاح دولتی‌ها و تصمیم گیری‌های حساس مانند بررسی کنوانسیون‌های بین المللی و قرارداد‌هایی مانند برجام جهت تصویب و اجرا در کشور و... مشغول به چه کاری هستند؟ و در چه سطحی از نمایندگی قرار دارند، برای مردم، مهم عملکرد آسفالتی و وامی و اشتغالی نزدیکان نیست!

صریح‌تر بگویم؛ مردم نماینده لابی‌گر برای امیال شخصی و گروهی خاص نمی‌خواهند...